آمریکا به دنبال مهار قدرت ایران با سیاست چماق و هویج است/نگاه راهبردی آمریکا به ایران

مصطفی خوش چشم در خصوص آخرین وضعیت برجام و مذاکرات عنوان کرد: همچنان چند مسئله با طرف غربی بخصوص با آمریکا و البته در کنار آن مسئله روسیه همچنان باقی است. آن دو مسئله اصلی و فرعی به عنوان خطوط قرمز ماست که تا زمانی که حل نشود قطعا ما توافقی نخواهیم دید مگر اینکه طرف آمریکایی تصمیمات سیاسی‌اش را سریعتر بگیرد و دست از چانه‌زنی و فرافکنی بردارد. البته زمانی که این مسائل حل بشود باید دید مسائل روسیه تا آن موقع حل خواهد شد یا خیر.
وی در این خصوص که آیا تمایل طرف غربی به مذاکره تاکتیکی است یا راهبردی ابراز کرد: نگاه آمریکا به ایران راهبردی و بخشی از استراتژی مهار است و قطعا طرف آمریکایی به دنبال این است که مولفه های قدرت جمهوری اسلامی را با سیاست چماق و هویج و سپس مذاکره محدود و مهار کند و رشد قدرت ایران را به صفر برساند و بعد از آن ایجاد رشد منفی کند تا جمهوری اسلامی ایران ضعیف شود.

استراتژی آمریکا در قبال همه رقبای جهانی مهار است
این کارشناس مسائل بین الملل ادامه داد: نمونه روسیه هم شکل دیگری از مهار و استراتژی راهبرد آمریکا برای مهار رقباست؛ چین هم در زمینه انواع جنگهای تعرفه و ایجاد ناآرامی و بی‌ثباتی در مرزها و همینطور تقویت روحیه جدایی‌طلبی و ایجاد رویارویی در مرزها و انواع جنگ ترکیبی که با چین هم به راه انداخته‌اند کاملا مشخص هست که طرف آمریکایی در مقابل همه رقبای جهانی به دنبال استراتژی مهار است.

وی با بیان اینکه آمریکا در خصوص ایران در حال به کار بردن  استراتژی مهار ویژه‌ای است، افزود: این استراتژی ویژه در طول بیش از 12 سال گذشته در جریان بوده است و سعی آنها استفاده از سیاست چماق و هویج یعنی انواع فشارهای تحریم، جنگ ادراکی، شناختی و روانی، تهدید باورپذیر نظامی و همینطور مداخله ارزی، جاسوسی اقتصادی و صنعتی و انواع اقدامات دیگر به صورت یک جنگ هیبریدی یا ترکیبی بوده است.

خوش چشم در ادامه به ایجاد خوش بینی کاذب از طرف آمریکایی برای حل اختلافات اشاره و اظهار کرد: در طرف هویج هم ایجاد خوشبینی نسبت به حل اختلافات از طریق مذاکره، مسئولیت پذیری و ایجاد خوشبینی کاذب در زمینه حل همه اختلافات است تا ایران تن به مذاکره بدهد و از این طریق راضی به کاهش سرعت رشد قدرتش شود.

تحریم؛ اصلی ترین ابزار آمریکا
وی به تحریم ها به عنوان اصلی ترین ابزار آمریکا اشاره کرد و گفت: در عین حال در این فرمول اصلی ترین ابزار طرف آمریکایی برای هزینه تراشی برای ایران تحریم هاست. تحریم های ایران به لحاظ کمی و کیفی بی‌نظیر است و طرف آمریکایی اگرچه از لحاظ عددی بر روی روسیه بیش از ایران تحریم اعمال کرده اما به لحاظ کیفیت اصلا تحریم های روسیه قابل مقایسه با ایران نیست.

این تحلیلگر ادامه داد:  قطعا این سیستم برای کل این راهبرد و برای توافق‌های پیاپی تعبیه شده بنابراین طرف آمریکایی هیچ وقت چنین ابزاری را از دست نمیدهد.

خوش چشم به سابقه مذاکرات ایران با غرب اشاره کرد و افزود: سابقه مذاکرات ما با آمریکا و سه کشور اروپایی و توافقات متعددی که در زمینه های گوناگون حاصل شد به گفته خود غربی‌ها نشان میدهد که ایران همیشه متعهد به همه تعهدها بوده چرا که دو دولتی که این 6 توافق را امضا کرده‌اند با این اختلاف جلو رفته‌اند که حل اختلاف میسر است در صورتی که طرف غربی هیچگاه به تعهداتش عمل نکرده است.

نتیجه مهم است!
وی عنوان کرد: عمده تعهدات طرف غربی برداشتن تحریم‌ها بوده و خود این تجربه پی در پی 6 باره بسیار گویاست و در حقیقت نشان دهنده واقعیت رویکرد و اغراض آمریکاست.
این کارشناس بین الملل در پاسخ به اینکه آیا تحریم ها برداشته خواهد شد یا تقلیل می یابد؟ گفت:  قاعدتا اگر توافقی بشود تحریم‌ها کم میشود. اما کم شدن تحریم به لحاظ عددی مدنظر نیست نتیجه، خروجی و کیفیت کار مهم  است.
وی افزود: در یک سیستم همواره سیستم مدنظر نیست بلکه کیفیت و نتیجه سیستم باید مد نظر باشد. اول بایستی دید آیا به توافق میرسیم یا خیر و پس از آن اگر به توافق برسیم، بایستی دید که کدام تحریم‌ها با چه کیفیت و چه میزانی برای چه مدتی و به چه روشی برداشته خواهد شد.