اگر قدرت‌های بزرگ سال‌ها است که نسبت به نظم لیبرال شک کرده‌اند، کشورهای ضعیف ایمان خود را نسبت به مشروعیت و عدالت نظام بین‌الملل از دست داده‌اند. این موضوع بدون‌شک در مورد کشورهای جنوب صدق می‌کند. آن‌ها شاهد بودند که سا.ز.مان ملل متحد، صندوق بین‌المللی پول، بانک جهانی، سازمان تجارت جهانی، جی20 و دیگر نهادهایی که با موضوع توسعه فعالیت دارند، بانیان بحران بدهی در کشورهای درحال‌توسعه بودند که با همه‌گیری کویید19، بحران غذا و انرژی ناشی از ج.ن.گ اوکراین، شرایط وخیم‌تر شد. بر اساس داده‌های صندوق بین‌المللی پول، درحال‌حاضر بیش از 53 کشور در معرض خطر بحران جدی بدهی قرار دارند.
تاریخ ورشکستگی اقتصادی اخیر با ت.ها.جم.های زنجیره‌ای، مداخله، تلاش برای تغییر ر.ژ.یم.های بین‌المللی و مداخله پنهان برنامه‌ریزی شده قدرت‌های بزرگ، آمیخته شده است. ح.م.له ر.و.سی.ه به اوکراین تازه‌ترین و نمایان‌ترن نمونه از نقض حاکمیت ملی است؛ بسیاری از قدرت‌ها غربی در این اقدام سهیم هستند. رفتار غرب در ج.ن.گ اوکراین دلیل افزایش شک‌وتردید بیشتر کشورهای درحال‌توسعه نسبت به نظم بین‌الملل است. از اعتماد به ارکان نظام بین‌الملل کاسته شده و می‌شود. تح.ری.م اقتصادی و مداخله ن.ظ.ا.می علیه برخی از کشورها به شورای امنیت ارائه شده؛ ر.ژی.م‌های تح.ری.می و مداخله‌های ن.ظا.می به پشتوانه نیروهای ام.ری.کا.یی و غربی صورت می‌گیرد. قوانین بین‌الملل امکان حدگذاری برای قدرت‌ها را ندارند؛ به همین دلیل مشروعیت این نهادها به صورت پیوسته کاهش می‌یابد. هنجارهای این نظام بین‌المللی درحال از هم پا.شید.ن است؛ برای مثال افزایش احتمال گسترش س.لا.ح ه.س.ته.ای در شمال‌شرق آسیا را بررسی کنید.
