چین نه‌تنها موضع منفی نسبت به نقض حقوق زنان و اقلیت‌های مذهبی توسط عربستان ندارد، بلکه نسبت به جنگ یمن نیز سکوت کرده است. همان‌گونه که عربستان نیز نه‌فقط از سیاست چین در سین‌کیانگ انتقاد نکرده، بلکه رفتار چین در قبال اویغورها مورد دفاع بن‌سلمان قرار گرفته است.
علاوه بر اینکه وابستگی چین به نفت عربستان، به تجارت پایداری میان این دو بدل شده است. چنان‌چه پکن، ریاض را به عنوان ناظر به شانگهای دعوت کرد. عربستان نیز در مارس ۲۰۲۲ تصمیم گرفت ارز دلار را از مبادله فروش نفت به چین کنار بگذارد.
چین با صدور موشک‌های میان‌برد زمین‌به‌زمین و هم‌چنین ارائه تجهیزات تولید موشک‌های بالستیک سعی کرده بخشی راهبردی از روابط واشنگتن و ریاض را نیز تصاحب کند. اما عربستان هنوز در زمینه سامانه‌های ضدموشکی، تانک‌ها و کشتی‌های رزمی به شدت به تسلیحات آمریکایی وابسته است.
آن‌چه هم‌چنان نیاز عربستان به حمایت آمریکا را تداوم می‌بخشد، اشتراک هر دو در نگرانی از ایران است. حال آن‌که چین هرگز در این خصوص با سعودی هم‌نظر نبوده و سعی کرده روابط متوازنی را با همه بازیگران منطقه‌ای از تهران و ریاض تا آنکارا و تل‌آویو داشته باشد.
رویکرد منطقه‌ای چین، حوزه نفوذ سنتی آمریکا در خاورمیانه را تهدید می‌کند. عربستان نیز با آگاهی از این مسأله سعی می‌کند با توسعه روابط با پکن، آمریکا را به همکاری بیشتر و مساعدتر با خود تحریک کند. ریاض مانند دوران جنگ سرد، از بازی قدرت‌های بزرگ، منافع خود را تأمین می‌کند.
