معاونان سیاسی وزیران خارجه سه کشور اروپایی در ریاض با نماینده ویژه آمریکا در امور ایران و نمایندگان اعضای شورای همکاری خلیج فارس در ریاض دیدار کردند. در بیانیه مشترک آنان آمده که «گفت‌وگوهای منطقه‌ای و بازگشت دوجانبه به برجام، به نفع کل خاورمیانه خواهد بود و امکان شراکت‌های منطقه‌ای و مبادلات اقتصادی بیشتر را فراهم خواهد کرد.»

 مشارکت نمایندگان کشورهای عربی منطقه در این گفتگوها نشان می‌دهد سیاست راهبردی آمریکا، تعمیم برجام از پرونده هسته‌ای به منازعات منطقه‌ای است و آن را حتی اگر به صورت رسمی و مکتوب در متن برجام اضافه نکند، به صورت عملی و غیررسمی، دنبال خواهد کرد.

 ایالات متحده پس از کاهش حضور نظامی در منطقه که با افغانستان آغاز شده و با عراق، ادامه خواهد یافت، قصد دارد بیش از گذشته تأمین منافع منطقه‌ای‌اش را با تلفیق سیاست‌های نرم و نیمه‌سخت اعم از دیپلماسی و تحریم پیگیری نماید. تلاش برای پایان جنگ یمن نیز در همین راستا قابل ارزیابی است.

 اینکه رابرت‌ مالی بیان داشته که سیاست‌های به‌زعم او «مخرب» ایران ناشی از «حذف» ایران از سیاست‌های منطقه‌ای بوده، فارغ از اتهامی که در بطن آن است، اذعان به خطای راهبردی آمریکا پس از ۱۱ سپتامبر و نادیده‌انگاری ضرورت حفظ منافع منطقه‌ای ایران در غرب آسیا می‌باشد.

 به همین دلیل در سیاست منطقه‌ای جدید آمریکا، تلاش برای اقناع و حتی وادارسازی ایران به مذاکرات منطقه‌ای نقشی ویژه دارد. این مسأله پس از احیای برجام، احتمالاً با وساطت روسیه، وجهی پُررنگ‌تر به خود خواهد گرفت. زیرا با توجه به روابط مسکو با متحدان منطقه‌ای آمریکا، روسیه می‌تواند در نقش میانجی میان ایران و رقبای منطقه‌ای ظاهر شود.

 اینکه ایران با رویکردی ایجابی به منازعات و گفتگوهای منطقه‌ای نگریسته و برای پرونده‌های اختلافی، بسته پیشنهادی مشخص و با مطالبات و مؤلفه‌هایی معین و سنجش‌پذیر، تدوین نماید، ضرورتی غیرقابل انکار به نظر می‌رسد.