نرگس محمدی برنده جایزه صلح نوبل 2023 شد. شخصیتی که به قدری در جهان ناشناخته است که برخی رسانه‌های دنیا به اشتباه به جای عکس او عکس نرگس محمدی، بازیگر تلویزیون را در متن خبرشان درج کردند. این البته تنها زن ناشناخته‌ای نیست که نامش در زمره برندگان جایزه صلح نوبل درآمده است. لیست اسامی جایزه نوبل را که مرور کنید متوجه می‌شوید ویژگی مشترک زنانی که در کشورهای مسلمان ساکنند و برنده جایزه می‌شوند این است که تحت عنوان دفاع از حقوق بشر یا حقوق زنان علیه دولت حاکم آن کشور فعالیت می‌کنند امری که برای کشورهای غربی برعکس است. گویی در آن کشور‌ها مشکلات حقوق بشری توسط یک زن شناخته‌شده که مقامی رسمی دارد حل شده است. بر طبق همین قاعده جایزه نوبل این بار به نرگس محمدی داده شده تا به‌نوعی فعالیت های ضدایرانی او که زیر پرچم ادعایی حقوق بشر صورت می‌گیرد الگوسازی شود. نرگس محمدی عضو کانون مدافعان حقوق بشر است. کانون ضدایرانی که ریاستش برعهده شیرین عبادی برنده سال 2003 جایزه صلح نوبل است. فعالیت‌های ضدایرانی یک سال اخیر شیرین عبادی و تلاش او برای تحریم ایران گواه دیگری است که نشان می‌دهد لازمه دریافت جایزه صلح نوبل از دست کارگزارن امنیتی آن تلاش هرچه بیشتر برای اقدامات ضدبشری و جنگ‌طلبانه است نه صلح‌طلبانه. به همین دلیل نیز شیمون پرز، اسحاق رابین، جیمی کارتر و حتی آنگ سان سوچی که به حمایت از نسل‌کشی در میانمار متهم است شایسته دریافت این جایزه شده‌اند. بنیاد نوبل بعد از آنکه بهانه‌ای برای دادن جایزه صلح به چرچیل، نخست‌وزیر وقت انگلستان در جنگ جهانی دوم پیدا نکرده در بخش ادبیات او را شایسته دریافت جایزه شناسایی کرد. حالا اما بهانه‌ها برای جایزه دادن به محمدی حتما بیشتر از چرچیل است.
نرگس محمدی که رسانه‌های غربی می‌خواهند ما ببینیم؟!
یک هفته پیش بود که نرگس محمدی، بازیگر ایرانی توانست جایزه بهترین بازیگر زن را در جشنواره بین‌المللی فیلم جاده ابریشم چین بابت بازی در فیلم «سلوک» به کارگردانی عباس رافعی به دست آورد و آن را با بغض تقدیم کرد به «مردم شریف ایران» واضح است که نهادهای امنیتی غربی که در یک سال گذشته تمام تلاش‌شان را برای به تعطیلی کشیدن فرهنگ و هنر کشور به کار گرفته بودند از رسیدن پیام موفقیت نرگس محمدی به گوش مردم دلخوشی نداشته باشند. به همین دلیل نیز تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا یک روایت دیگر از زنانی ارائه دهند که در ایران زیست می‌کنند. روایتی که مطابق آن زنان ایرانی زیر بار انبوه شکنجه‌ها و ناعدالتی‌ها هستند. برای ساختن این روایت جعلی نیز تمام مجرمان سیاسی و اجتماعی در زندان‌های ایرانی به نفع رسانه‌های غربی مصادره به مطلوب می‌شوند. یک بار محمدمهدی کرمی برای رسانه‌های غربی تبدیل به دستاویز می‌شود و آنها بدون اینکه اشاره کنند او قاتل شهید عجمیان است برایش اشک تمساح می‌ریزند، یک روز هم نرگس محمدی‌نامی پیدا می‌شود تا همین نقش را ایفا کند. فردی که چوب‌خط اقداماتش علیه کشور پر شده و از حامیان تحریم ایران محسوب می‌شود از جانب نهادهای امنیتی غربی شایسته دریافت جایزه نوبل شناخته می‌شود تا به هر طریقی شده جایی در سرتیتر رسانه‌های غربی پیدا کند ولو اگر این شخصیت به‌قدری ناشناخته باشد که این رسانه‌ها حتی عکسش را هم با نرگس محمدی بازیگر اشتباه بگیرند.
تو رو خدا منو بندازید زندان
فیلم مشهور «فرار از زندان» را احتمالا به‌خاطر دارید که در آن مایکل اسکافیلد، شخصیت اصلی داستان برای فراری دادن برادرش از زندان طرح‌ریزی می‌کند و به همین دلیل نیز به ترفندی خود را در معرض دستگیری قرار می‌دهد. نرگس محمدی اما انگار از این سریال چندقسمتی فقط همین چند سکانس را دیده به همین دلیل نیز تلاش می‌کند تا مدام آن را بازسازی کند. او با اقدامات مکرر علیه کشور این پیام را به نهادهای امنیتی و قضایی ساطع می‌کرد که من را دستگیر کنید. پس از ورود به زندان پروژه فضا‌سازی رسانه‌ای آغاز می‌شود. نرگس محمدی زیر شکنجه، نرگس محمدی و جدایی از فرزند و ده‌ها عبارت دیگر که همگی مظلوم‌نمایی نرگس محمدی را هدف قرار داده‌اند در رسانه‌های معاند تیتر می‌شود و همزمان چهره‌های معلوم‌الحالی همچون شیرین عبادی که در آشوب‌های اخیر نقش موثری داشتند نیز برای دادن جایزه‌های سوری به او تلاش می‌کنند.
تلاش برای گرفتن صلح نوبل
نرگس محمدی که پیش از این یک بار مشمول رأفت اسلامی شده بارها به‌واسطه اقدامات ضدامنیتی خبرساز شده و هم‌اکنون هم به جرم اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور در زندان به سر می‌برد و دوران محکومیت خود را سپری می‌کند. 21 شهریور در حساب اینستاگرامی منتسب به نرگس محمدی با انتشار مطلبی ادعا شد که این فرد در محل بهداری زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفته است که این موضوع به سوژه جدید رسانه‌های معاند تبدیل شد. پس از این موضوع، روابط‌عمومی سازمان زندان‌ها هرگونه ادعایی از سوی نرگس محمدی مبنی‌بر ایراد ضرب و شتم درمورد این فرد را تکذیب و اعلام کرد این ادعاها به هیچ وجه صحت ندارد. درحالی‌که رسانه‌های خارج نشین با ادعاهای بی‌پایه و اساس درمورد اعمال خشونت علیه نرگس محمدی و عدم اجازه به او برای تماس با خانواده‌اش سعی دارند مجسمه مظلومیت از او بتراشند خود محمدی نیز با رفتارهای مشکوک سعی در تکمیل تمثال مظلومانه خود دارد. او در طی هفت ماه گذشته از حق مرخصی قانونی خود از زندان استفاده نکرده و از خانواده و وکلای خود نیز خواسته برای خروج از زندان کفیل وی نشوند. محمدی همچنین از فرصت‌های درمانی داخل زندان استفاده نمی‌کند، دائما درحال طراحی و اجرای اقداماتی خلاف نظم زندان و برهم‌زننده فضای آرامش سایر زندانیان است و اقدامات دامنه‌دار تبلیغی را آغاز کرده که شامل دروغ‌هایی همچون تهدید جانی وی در زندان و مواردی از این دست می‌شود.
برای یافتن دلیل بروز این رفتارهای عجیب کافی است خبر اتفاق روز گذشته را مرور کنید. «نرگس محمدی برنده جایزه صلح نوبل 2023 شد.» پیش از این برخی اخبار درمورد ارسال پیام‌هایی از سمت شیرین عبادی و عبدالکریم لاهیجی به نرگس محمدی در رسانه‌ها منتشر شده بود که نشان می‌داد به نرگس محمدی این وعده داده شده است که اگر رفتارهای تند و افراطی خود را تشدید کند، آنها می‌توانند نظر اعضای کمیته نوبل برای اعطای این جایزه سیاسی به وی را جلب کنند. بر این اساس برای نرگس محمدی دستورالعمل‌هایی تهیه شده که وی طی چند ماه گذشته درحال اجرای آنها بوده تا بتواند نظر اعضای کمیته نوبل را جذب و این جایزه را نصیب خود کند. عدم استفاده از حق مرخصی یا فرصت‌های درمانی داخل زندان و همچنین اصرار به ایجاد تشنج و ناآرامی و اقدامات رسانه‌ای علیه کشور همگی رفتارهایی است که در سودای دستیابی به جایزه امنیتی نوبل توسط نرگس محمدی بروز داده می‌شد و این واقعیت روز گذشته کاملا آشکار شد. همچنین به‌واسطه حضور فرزندان نرگس محمدی در خارج از کشور، وی طی ماه‌های گذشته و با مساعدت و همکاری مقامات زندان حتی اجازه استفاده از تلفن همراه به‌صورت محدود و صرفا برای تماس با فرزندان خود را داشته، اما از همین امکان برای پیشبرد اهداف خود در کسب جایزه صلح نوبل و پیشبرد بازی طراحی‌شده سوءاستفاده کرده است.
شیرین عبادی، استاد جایزه‌بگیر محمدی
بعد از شیرین عبادی نرگس محمدی دومین زن ایرانی است که بنیاد به‌ظاهر علمی نوبل به او جایزه صلح داده است. شیرین عبادی، رئیس کانون مدافعان حقوق بشر است که در سال 2003 یعنی همان سالی که آمریکا به عراق حمله کرد به دلیل آنچه «تلاش برای ترویج مردم‌سالاری و رعایت حقوق بشر به‌ویژه در مورد حقوق زنان و کودکان» موفق به دریافت جایزه صلح نوبل شده است. حال بعد از گذشت 20 سال درحالی‌که مردم ایران تحت شدید‌ترین تحریم‌های ضدحقوق بشری آمریکا و کشورهای غربی هستند نرگس محمدی که در کانون مدافعان حقوق بشر عضویت دارد و به‌نوعی شاگرد او محسوب می‌شود به دلیل آنچه «مبارزه علیه سرکوب زنان و تلاش برای تقویت و تحکیم حقوق بشر و آزادی برای همگان» خوانده شده است از جانب کمیته صلح نوبل شایسته دریافت این جایزه اعلام شد. دلیل این انتخاب را نیز می‌توان در اظهارات رئیس این کمیته یافت؛ «شعار زن زندگی آزادی معترضان به‌درستی بیانگر فداکاری و کار نرگس محمدی است.» محمدی و عبادی درحالی جایزه صلح نوبل را دریافت کرده‌اند که با حمایت از تحریم‌های گسترده علیه مردم کشورشان و علیه حقوق بشر شمشیر گشوده‌اند درست همان‌طور که چهره‌هایی همچون جیمی کارتر، چرچیل و اسحاق رابین جایزه صلح نوبل را صاحب شدند تا نشان دهند برخلاف ادعای صاحبان جایزه لازمه دریافت این جایزه تقابل هرچه بیشتر با صلح و حقوق بشر است.
علی مزروعی
