خشونت شهری در کلانشهرهای فرانسه به اوج خود رسیده است. اعتراضاتی که در واکنش به کشتن یک نوجوان ۱۷ ساله توسط پلیس رخ داده و تاکنون ۵۰۰ ساختمان و ۲۰ اتوبوس به آتش کشیده شده است
خشونت شهری در کلانشهرهای فرانسه به اوج خود رسیده است. اعتراضاتی که در واکنش به کشتن یک نوجوان ۱۷ ساله توسط پلیس رخ داده و تاکنون ۵۰۰ ساختمان و ۲۰ اتوبوس به آتش کشیده شده است. وضعیت کنونی فرانسه شبیه یک کودتای خیابانی است.
هر چند در ماجرای شورش 24 ساعته واگنرها، شاهد یک کودتای رسانه‌ای در قبال حوادث مسکو بودیم و رسانه‌ها به‌گونه‌ای اخبار آن وقایع را پوشش دادند که گویی پوتین در آستانه سقوط است؛ اما در مقابل آنچه در پاریس می‌گذرد، سکوت پیشه کرده و از تحلیل‌ها و تفسیرهای هیجانی پرهیز می‌کنند.
رسانه‌های وطن‌فروش فارسی‌زبان هم که نسخه آشوب، جنگ و اعتراضات خشونت‌ناپرهیز را برای معترضان ایرانی می‌پیچیدند، اما در ماجرای اعتراضات فرانسه، از واژه آشوب استفاده کرده و مردم این کشور را دعوت به آرامش می‌کنند ! امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه هم که سعی داشت نقش‌آفرینی ویژه‌ای در اغتشاشات پاییز 1401 ایران داشته باشد و با حمایت از اغتشاشگران داخلی و دیدار علنی با اپوزیسیون ایران، ندای دموکراسی سر می‌داد؛ اما حالا حوادث فرانسه را به گردن شبکه‌های اجتماعی انداخته و تأکید کرده که اقدامات محدودکننده‌ای در ارتباط با شبکه‌های اجتماعی اعمال شود. از آنجا که اکثر معترضان فرانسوی از قشر نوجوان هستند، ماکرون همچنین مسئولیت این معترضان را برعهده والدین دانسته و از آنان خواسته است از مشارکت فرزندانشان در اعتراضات جلوگیری کنند.
طبق بیانیه وزارت کشور فرانسه، حداقل ۶۶۷ نفر در طول یک شبانه‌روز در سراسر فرانسه به بهانه درگیری با پلیس و نیروهای امنیتی و همچنین آتش‌زدن اماکن خصوصی و عمومی از جمله فروشگاه‌ها، بانک‌ها و منفجر کردن خودروها و اتوبوس‌ها دستگیر شده‌اند.
سلبیریتی‌های داخلی و خارجی هم که در اغتشاشات ایران از ظلم تاریخ می‌نالیدند و برای پیام آزادی قصه می‌ساختند، موی خود را می‌بریدند و برای اعدام یک قاتل، اراذل و اوباش در فقدان حقوق بشر آمریکایی و دموکراسی فرانسوی، حسرت می‌خوردند، امروز برای کشته شدن نوجوان فرانسوی به دست پلیس فرانسه، زبان در کام گرفته‌اند.
در اغتشاشات اخیر ایران شاهد بودیم که دولت‌های غربی به همراه رسانه‌هایشان و اپوزیسیون ایران که عروسک‌های خیمه‌شب‌بازی همین جماعت هستند، در برخوردی متناقض از اغتشاشات ایران به عنوان تجمعات مسالمت‌آمیز نام بردند و خواستار عدم مقابله پلیس با این اعتراض‌ها بودند تا جایی که شاهد تحریم پلیس ایران توسط آمریکا و برخی از کشورهای اروپایی بودیم؛ اما در اعتراضات کشورهای غربی، هر نوع تظاهرات و اعتراضی توسط پلیس و با حمایت کامل دولت‌ها برخورد می‌شود و خبری از وااسفای مجامع حقوق بشری هم نیست.
