یک: عمل فرد ناشناسی که اقدام به ماست پاشی کرده قطعا محکوم و بسیار زشت بوده و حتما مورد تایید نیست. نه اقدام قانونی کرده، نه عملش اخلاقی بوده و نه با معیارهای روشن امر به معروف و نهی از منکر منطبق است.
دو: در فیلم منتشر شده همزمان دو اقدام غیر قانونی، غیر اخلاقی و خارج از عرف و فرهنگ ایرانی اتفاق افتاده و هم آن مرد ماست پاش و هم آن دو زن کشف حجاب کرده محکوم هستند.
سه: اما فیلم ماست پاشی نکات فرامتنی نیز دارد، اول نکته اینکه یاددآوری می‌کند که چرا باید هرچه سریعتر و بهتر موضوع مبارزه با اباحه گری با قوانین و تبصرهای جامع‌تر، سیاستگذاری به روز تر و چارچوب مشخص‌تری اجرا و پیگیری شود و تکالیفی که بر عهده متولیان حوزه حجاب در همه سلسله مراتب آن وجود دارد، به جد به اجرا برسد تا کمتر امکان جولان کشف حجاب و اباحه گری در سطح اجتماع پیدا شود و عموم مردم کمتر در معرض این ناهنجاری که افکار و احساسات فرهنگی آنها را تحت تاثیر قرار می دهد، قرار بگیرند.
چهار: طبق معمول در واکنش اولیه به این نوع فیلم‌های نادر، برخی فعالین مجازی و اجتماعی و حتی فرهنگی دچار خطا می‌شوند و ناخواسته با وزن دادن بیش از حد به یک خطا زشت، یک اصل درست همانند لزوم برخورد با شتاب بیشتر را با اقلیت ناچیز مروج اباحه گری را دچار حواشی و کندی می‌کنند. از سوی دیگر فرصت‌طلبان سیاسی و ضد فرهنگی نیز عمدا با پروپاگاندای مجازی و رسانه‌ای چنان خطا مذکور را بزرگ نمایی و تعمیم‌های کذایی می‌دهند که شاید بتوانند مقداری عقب نشینی در موضوع مقابله با اباحه گری در جامعه ایرانی ایجاد شود. در هر صورت هر دو طیف رفتارشان مکمل هم می‌شود و یکی با عدم تشخیص صحنه و دیگری با سواستفاده از صحنه بوجود آمده عمل می‌کنند.
پنج: اما برجسته سازی عامدانه این فیلم توسط جریان رسانه‌ای ضدانقلاب در زمانه‌ای که موضوع مبارزه با اباحه گری و کشف حجاب در داخل کشور به سرانجام مناسب‌تر و عزم جدی‌تری نزدیک شده، کاملا معنادار است. به خوبی معلوم است که جریان پشت صحنه و سازمان دهنده اباحه گری در ایران نگران بهم خوردن روند جاری و طراحی‌های خود است و از فرصت ماست پاشی یک فرد ناشناس و متخلف تلاش می‌کند که به ارزش پذیرفته شده فرهنگی و عرفی شده جامعه ایران چندی بیشتر خاک پاشی کند. تلاش نافرجامی که بیشتر به خاک پاشیدن به انوار تابناک خورشید می‌ماند!
