با ورود به سال ۲۰۲۳ میلادی، سیاستمداران بیشتری در آمریکا برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری سال 2024 ابراز تمایل میکنند. در اردوگاه دموکراتها، «جو بایدن» هنوز انصراف خود را از رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری آتی اعلام نکرده و حتی در مواردی از تمایل خود مبنی بر تکمیل هشت ساله دوران ریاست خود خبر داده است.
مطابق قوانین انتخاباتی آمریکا، رئیس جمهور مستقر در این کشور میتواند به صورت خودکار توسط حزب متبوعش بدون برگزاری رقابتهای درون حزبی، نامزد انتخابات نهایی ریاست جمهوری شود اما این قاعده در خصوص حزب رقیب جاری نیست. اکنون «دونالد ترامپ» یا هر یک از جمهوریخواهانی که قصد ورود به رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری آتی را داشته باشند، باید خود را نامزد انتخابات درون حزبی نموده و در صورت پیروزی در این رقابت، برای رقابت با بایدن آماده شوند. یکی از اخبار مهم انتخاباتی جمهوریخواهان طی روزهای اخیر، ورود «نیکی هیلی» سفیر اسبق آمریکا در سازمان ملل متحد به رقابتهای انتخابات درون حزبی است.
نیک هیلی که پیش از حضور در کابینه دونالد ترامپ هم به علت فرمانداری ایالت کارولینای جنوبی، نام شناختهشدهای بود، اکنون به عنوان نخستین رقیب جمهوریخواه جدی ترامپ، باید در یک سال و نیم آینده با رئیس سابق خود مبارزه کند تا در صورت پیروزی، در نوامبر سال آینده با نامزد دموکراتها رقابت کند. رسانه های آمریکایی از یک سو به محبوبیت اندک کنونی هیلی در بین رایدهندگان جمهوریخواه اشاره کرده و از سوی دیگر، با استناد به مواضع انتقادی او نسبت به ماجرای ششم ژانویه ۲۰۲۱ و حمله طرفداران ترامپ به کنگره میگویند او واقعا رقیب ترامپ است. اما به نظر میرسد معاملهای پشت پرده میان نیکی هیلی و ترامپ شکل گرفته که قربانیان احتمالی آن «دی سانتس» فرماندار ایالت فلوریدا و اصلیترین رقیب ترامپ در انتخابات درون حزبی جمهوریخواهان است.
هیلی هنگامی که پس از مدتی حضور در کابینه دونالد ترامپ از سمت خود در سازمان ملل متحد استعفاء داد، برابر دوربینها گفته بود که رئیس سابق خود را برای حضور در کاخ سفید در سال ۲۰۲۴ به چالش نخواهد کشید. او اما در ماههای اخیر با عقبنشینی از مواضع قبلی خود گفته است که حزب جمهوریخواه نیاز به «تغییر نسل» و «تغییر رهبری» دارد. بسیاری از تحلیلگران معتقدند این سخنان هیلی، کنایهای صریح و منتقدانه به رئیس جمهور سابق آمریکا محسوب میشود. واقعیت امر این است که ترامپ حداقل تاکنون هیلی را دشمن انتخاباتی خود قلمداد نکرده است.
در دوران ریاست جمهوری هم، ترامپ بیشترین قدرت مانور را به او داد و حتی افرادی مانند «رکس تیلرسون» و «جیمز متیس» وزرای خارجه و دفاع کابینهاش را قربانی او و نظرات جنجالی و غیر کارشناسانهاش کرد. در چنین شرایطی جنگ ظاهری ترامپ-هیلی بر سر تسخیر کاخ سفید و پیروزی در انتخابات درون حزبی جمهوریخواهان، میتواند حکم یک آدرس غلط برای مخاطبان را داشته و در نهایت، شاهد ائتلاف این دو به ضرر «دی سانتیس» فرماندار فلوریدا و رقیب اصلی رئیس جمهور سابق آمریکا باشیم.
به بیان دقیقتر؛ در محاسبات غیر اعلامی اما تا حدودی محسوس ترامپ، نیکی هیلی میتواند نقش «مکمل انتخاباتی ترامپ» و در یک نگاه ابزاریتر، حکم یک عامل تسریع کننده برای حذف رقبای اصلی رئیس جمهور سابق آمریکا را داشته باشد.