علت‌شناسی اخراج ایران ازکمیسیون مقام زن سازمان ملل، پس از اتفاقات اخیر درکشور زیاد سخت نیست. هرچند بر اهل تحقیق و تدقیق هیچ زمانی پوشیده نبوده است. آمریکا و صهیونیسم هیچ وقت از فروپاشی نظام و ایران اسلامی دست نخواهند کشید و تا آخرین رمق هم به مبارزه و مقابله با این نظام و خاک پاک تلاش خواهند کرد. پس از شکست در راهبرد نظامی و اقتصادی، اکنون به‌اندلسیزه کردن ایران امیدوار هستند. به صراحت گفته‌اند که برای از بین بردن ایران باید خانواده را به اضمحلال کشاند و این هدف جز با ابتذال زن به عنوان یکی از ستون‌های خانه و خانواده امکان‌پذیر نیست. زن باید تعهد و تقیدی نسبت به حیطه خانه نداشته باشد.
بهانه کمیسیون مزبور(دیکته دیکتاتورهای فاسد سازمان بی‌سامان ملل)؛ حوادث اخیر داخل کشور است که به اصطلاح حقوق زنان را نقض کرده است.
این که زنان ایران زمین در عالی‌ترین مراتب علمی و اجتماعی حضورکنشگر دارند وکسی از این حیث نه تنها متعرض و معترض آنان نیست، بلکه ازطرف حکومت اسلامی حمایت همه‌جانبه ازجمله امنیتی می‌شوند، برکسی پوشیده نیست. اما رفتارهای نظام سلطه که اکنون درگنداب لیبرالیسم دست وپا میزند، با نظام و ایران اسلامی با استاندارد دوگانه و ریاکارانه نیاز به تبیین دارد:
1. انقلاب جنسی دردهه ۶۰ تا ۸۰ میلادی در غرب به وقوع پیوست. آگاهی‌سازی در مورد عدم دخالت جامعه در روابط عاطفی و جنسی میان افراد، استفاده از وسایل پیشگیری ازبارداری، قانونی شدن سقط جنین و پذیرش همجنس بازان درجامعه مدنی از دستاوردهای این جنبش اجتماعی در غرب به شمار می‌رود.
نتیجه انقلاب جنسی:
مؤسسه Covenant Eyes آمریکا با بیان آمارهای جالب توجه و البته تأسف برانگیزی می‌گوید دولت آمریکا در سال 2013 از صادرات فیلمهای پورنوگرافی در یک سال، 13 میلیارد دلار درآمد کسب کرده است. ازطریق اینترنتی، سالیانه 3 بیلیون دلار عاید تولیدکنندگان آن می‌شود. 79٪ بازیگران فیلمهای پورن از ماری‌جوانا و 50٪ از قرص اکس استفاده می‌کنند. 88٪ این فیلم‌ها شامل خشونت‌های فیزیکی و 49٪ شامل خشونت‌های لفظی هستند.
مؤسسه Family Safe آمریکا درآماری می‌گوید 12درصد سایتهای دنیا پورنوگرافی هستند، سالانه 420 میلیون صفحه پورنوگرافی به صفحات اینترنت اضافه می‌شوند، 89 درصد از محتوای چت‌ها و محتوای شبکه‌های اجتماعی غیر‌اخلاقی است.
حدود 30٪ ترافیک اینترنت جهانی صرف دانلود فیلمهای پورن می‌شود، همین برای قاچاقچیان جنسی کافی است تا زنان را به عنوان یک منبع درآمد ببینند.
مثال دیگر مالک مجله پلی‌‌بوی بود که در سن ۹۱ سالگی در عمارت ۱۰۰ میلیون دلاری خود درآمریکا مرد. او این ثروت هنگفت و کثیف را از چاپ تصاویر مدل‌های تمام برهنه و نیمه برهنه زنان و با استفاده ابزاری از زنان و شی‌ءانگاری بدن آنان به دست آورده بود. این مجله در حدود ۵۰ کشور جهان منتشر می‌شود. مجله مزبور جزئی از صنعت هرزه‌نگاری است که هدف آن استثمار زنان است.
نتیجه این که 68 درصد طلاق‌ها(غیراز طلاق‌های عاطفی) در150 کشور تنها به علت ارتباط یکی از طرفین با جنس مخالف به‌وسیله شبکه‌های اجتماعی بوده است. و این درهرحالت نقض حقوق زنان با شعارهای فریبنده فمینیستی است.
2. براساس گزارش اداره مبارزه با مواد مخدر وجرايم سازمان ملل متحد(UN) درسال 2018، در زمینه تجارت جهانی انسان، بیش از 70 درصد از قربانیان قاچاق انسان در سراسر جهان زنان هستند. طبق این گزارش 59 درصد از قربانیان تحت استفاده جنسی و 34 درصد آنها تحت کار اجباری قرارگرفته‌اند.
در ادامه می‌گوید: در 15 سال گذشته از کل موارد قاچاق انسان در سراسر جهان، زنان و دختران 70 درصد قربانیان را تشکیل می‌دهند. در سال 2016 میلادی، 83 درصد از قربانیان زن مورد استفاده جنسی قرارگرفته و 13 درصد آنها به کار اجباری رفته‌اند.
آمریکای مرکزی و کارائیب با 87 درصد، آمریکای شمالی با 71 درصد و اروپای جنوب شرقی با 70 درصد دارای بیشترین موارد استثمار جنسی بوده‌اند و شرق آفریقا با 18 درصد و شمال آفریقا با 28 درصد، دارای حداقل موارد استثمار جنسی اعلام شده‌اند.
طبق ECPAT آمریکا، در ایالات متحده، قاچاقچیان جنسی و دلالان، غالباً قربانیان خود را در مراکز خرید یا خیابان می‌یابند. بعضی اوقات دختران آسیب‌پذیر هنگام راه رفتن به سمت اتومبیلشان ربوده می‌شوند. برخی از دلال‌ها با وعده کار یا پول آنها را تبدیل به یک برده جنسی می‌کنند؛ اعتیاد به مواد مخدر، پول و سوءاستفاده جسمی/ جنسی.
جدیدترین مصداق این برده‌داری؛ استخدام زنان پناهنده اوکراینی فراری از جنگ این کشور در فاحشه‌خانه‌های کشور‌های غربی است.
3. زنان غربی در واکنش به یک ظلم تاریخی در قالب جنبش موسوم به «می‌تو» علیه تبعیض و سوء‌استفاده‌های گسترده جنسی دست به اعتراض زدند. این اعتراضات هرچند ریشه در بزرگ‌ترین مرکز هنری غرب یعنی‌هالیوود به نابرابری دستمزد‌ها داشت، اما موضوع اصلی آن، سوء‌استفاده‌های جنسی از زنان بود که دامنه همه اقشار زنان شاغل در مراکز غربی از بالاترین رده‌های شغلی تا رده‌های پایین‌تر را دربر می‌گرفت.
همین چند روز گذشته آسوشیتدپرس اعلام کرد که آمار تجاوز جنسی در ارتش آمریکا 13 درصد افزایش یافته است. طبق یک نظرسنجی 36 هزارنفر از نیروهای ارتش این کشور به آزار جنسی اقرارکرده‌اند.
4. پایگاه اطلاع‌رسانی ناو متعلق به سازمان ملی زنان آمریکا می‌نویسد: به طورکلی زنان آمریکایی با تبعیض استخدامی، تبعیض دردریافت حقوق دستمزد، رفتار ناشایست در محیط کار در دوران بارداری، خشونت جنسی و سایر خشونت‌ها مواجه هستند.
براساس تحقیقات موسسه ملی عدالت ۲۰۱۶، ازهر ۵ زن سرخ پوست و آلاسکایی در آمریکا ۴ زن در طول زندگی خود خشونت را تجربه می‌کند؛ درواقع، آنها با اپیدمی خشونت روبه رو هستند.
(https://humanrights.eadl.ir/news/article Type/ Article View/ articleld / 9318)
پایگاه ساندویژن در گزارشی با به تمسخرگرفتن ادعاهای آمریکا درخصوص نقض حقوق زنان در جوامع اسلامی می‌نویسد: سالانه بیش از 500 هزار تجاوز به زنان و دختران بالای 12 سال در آمریکا انجام می‌شود و تعداد سایر خشونت‌ها علیه این گروه از جامعه بیش از 8/3 میلیون مورد است. 20 تا 30 درصد زنانی که به بخش اورژانس بیمارستان‌ها مراجعه می‌کنند آثار ضرب و شتم روی بدن خود دارند.
پایگاه اسلام فورتودی، از مراکز اطلاع‌رسانی مسلمانان آمریکا می‌نویسد: زنان مسلمان در آمریکا با مشکلاتی به مراتب بیشتر مواجه هستند و بیش ازیک زن غیرمسلمان در معرض تبعیض و آزار قراردارند.
این زنان به خاطر آنکه حجاب دارند اکثرا از اشتغال محرومند و به خاطر اینکه مسلمان بودن آنها واضح و روشن است هدف خشونت‌های جنسی کسانی قرار می‌گیرند که با جهل خود نسبت به اسلام و تحت تاثیر رسانه‌های غربی با مسلمانان مشکل دارند.
(23https://www.vekalatonline.ir/print.php? ToDo= Show Articles & AID = 2325)
تارنمای آمریکایی «کامن دریمز» (Common Dreams) می‌نویسد: در طول ۲۰ سال گذشته، نیروهای هوایی ایالات متحده و متحدانش بیش از ۳۳۷ هزار بمب و موشک بر روی سایر کشورها ریخته یا شلیک کرده‌اند. یعنی به طور متوسط ۴۶ حمله در هر روز برای ۲۰ سال. داده‌های جدید «خلاصه نیروی هوایی» نشان می‌دهد که ایالات متحده از فوریه ۲۰۲۰، سه هزار و ۲۴۶ بمب و موشک دیگر بر روی افغانستان، عراق و سوریه‌انداخته است.
6. دونالد ترامپ رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده در سال 2018 دستور جدایی اعضای خانواده‌های پناهنده به ویژه از مرز مکزیک نمود. براساس این فرمان کلیه کودکان خانواده‌های پناهنده از والدینشان جدا شده و در قفس یا کمپ‌های خاص با کمترین امکانات بهداشتی نگهداری می‌شدند. درحالی که طبق حقوق بین‌الملل هم سرپناه‌جویی مجاز است و هم تاکید بر حفظ انسجام خانواده شده است؛ بدین معنا که هیچ دولتی اجازه ندارد اعضای خانواده یک پناهنده، مهاجر یا بی‌خانمان را از یکدیگر جدا سازد.
7. آمریکا اصولاً عضو بسیاری از کنوانسیون‌های حقوق بشری مانند کنوانسیون رفع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان یا همان سیدا (CEDAW)، کنوانسیون حقوق کودک نیست. و تنها کشوری است که به قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل درمورد مبارزه با آزار و اذیت جنسی و خشونت علیه زنان که بر مواردی مانند حق زن بر بدن خود و سقط جنین ایمن تأکید کرده بود، رأی مخالف داد.
8. نیویورک تایمز در گزارشی در سال ۲۰۱۷ می‌نویسد که بسیاری از زنان سیاستمدار انگلیسی در مقابل هجوم آزار و اذیت‌های جنسی مردان قرار می‌گیرند؛ زنان قربانی از صحبت کردن در مورد این زورگویی‌ها هراس دارند و از انتقام دولتمردان واهمه دارند.
«کارولین اسپلمن» یکی از نمایندگان حزب محافظه‌کار در پارلمان بود که بعد از ۲۲ سال قصد کناره‌گیری داشت و گفته بود که استفاده از الفاظ جنسی امری رایج در پارلمان به‌شمار می‌آید و نمایندگان زن تهدید به تجاوز می‌شوند ودیگر از تجاوز به حریم شخصی و ارعاب رایج در پارلمان خسته شده‌است.
9. «رصدخانه ملی جرائم و عدالت کیفری فرانسه» ONDRP، در گزارش خود درمورد آزار و اذیت جنسی آماری اعلام کرد: ۲۶۷ هزار نفر که ۹۰ درصد آنان زن بودند، در بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ مورد آزار و اذیت قرار‌گرفتند. بیشتر موارد آزار و اذیت جنسی در وسایل حمل‌ونقل عمومی اتفاق می‌افتد.
مطالعات آژانس ملی جرم نشان می‌دهد که آزارهای جنسی در فرانسه، هفت برابر نسبت به کشور‌های دیگر جهان گزارش می‌شود. با این حال این آژانس برآوردهای خود را محافظه‌کارانه دانسته و بیان می‌کند که بسیاری از این آزار و اذیت‌ها فاش نمی‌شوند.
10. آمریکا با حمایت همه‌جانبه از ترور هزاران زن و کودک ایرانی توسط گروهک‌های تروریستی، اعمال تحریم‌های ظالمانه و وحشیانه با آثار جبران‌ناپذیر به‌ویژه بر زنان و کودکان ایرانی و حمایت همه‌جانبه از کشتار زنان و کودکان ایرانی توسط رژیم صدام در جریان جنگ تحمیلی صداقت خود را نشان داده است.
پس اولا؛ اینها نمونه‌هایی از بی‌شماران ظلمی است که نظام لیبرالیسم سرمایه‌داری و فاسد بر زن روا داشته است و نهادهایی مانند کمسیون کذائی چشم بر آن واقعیت‌ها بسته‌اند. به عنوان مثال نشریه «فوربس» اعلام کرده که برطبق اعلام رسمی سازمان بین‌المللی مطالعات زندانها، حدود یک سوم از زندانیان زن در جهان در زندان‌های آمریکا(حدود ۲۰۱هزار زن) بازداشت هستند.
ثانیا؛ هدف شوم آنها از تمام تقلاهای خبیثانه این است که زنان ایرانی را به راهی رهنمون سازند که پایانی جز بن‌بست زن غربی ندارد.
ثالثا؛ با این طرز بینش و کنش کمیسیون‌های فرمایشی بین‌المللی، ایران اسلامی چیزی را از دست نداده و براساس مبانی اعتقادی خود قبل از اینکه توسط آنان اخراج شود، برآنان خروج کرده و به فضل الهی مبانی تمدن فاسد لیبرال را به چالش خواهد کشاند.
نویسنده: مهدی جبرائیلی تبریز
