علیرضا کمیلی فعال عرصه اجتماعی و تشکلی، عضو اتحادیه بین المللی امت واحده، محقق فلسفه اسلامی نوشت: این روزها خبرهایی به یکباره از #افغانستان می آید که بنظر من تعجب برانگیز است و دلایل آنرا توضیح میدهم.
اولا واضح است که نگاه طالب به زن سنتی است. او با نگاه مدرن سر تعارض دارد. در مناطق پشتونی مثل ننگرهار شما در دوران بیست ساله حضور غرب هم نمی توانستید زن های زیادی را ببینید
ثانيا باید بدانیم جامعه افغانستان در این مقوله خیلی سنتی است. به چهار تا رقاصه ساختار شکن که در این بیست سال آمدند نگاه نکنید. همه کسانی که در آنجا زیسته اند می دانند که روابط زن و مرد هنوز سنتی است
ثالثا وزير امربمعروف طالب و سایر سران رده یک آن بارها اعلام کردند علم آموزی زن را که خدا و پیامبر ص و صحابه جواز داده اند ما چطور می توانیم مانع شویم.
پس دغدغه آنها چیست؟
اختلاط دغدغه اصلی آنهاست.
با این همه اما دانشگاهها باز بود و زنان به دانشگاه و محل کار و بیمارستان و.. می رفتند و محدودیت خاصی در این یک سال و نیم اعمال نشده بود و این اخبار اخیر هم مصادف با پایان درس مدارس و دانشگاهها بود چرا که زمستان ها فصل تعطیلی آموزشی در افغانستان است.
البته اخیرا متاسفانه چند فیلم بد از حمام های زنانه هرات خارج شد که منجر به بستن آنها شد
وضع حجاب برخی دختران در کابل ناهنجار بود که منجر به حساسیت طالب شد
و شاید موثر تر از بقیه، نهایتا هم اتفاقات اخیر ایران بود که یک نوع هراس را در دل آنان کاشت که آزادی های اجتماعی نهایتا به این وضعیت یعنی بی حجابی و توهین به روحانیون و.. منجر خواهد شد!
اما مساله اصلی بنظر من چیز دیگری است چرا که من در ارتباط نزدیک با خیلی از افراد موثر حکومت جدید، یافته ام که همگی مخالف بستن مدارس هستند و حالا خبر استعفای برخی مؤثرين شنیده می شود.. البته منکر وجود برخی نگاه‌های رادیکال نیستم ولی تجربه نزدیک ام می گوید اینها در حد پنج درصد بدنه طالب اند نه بیشتر!
اما مساله اصلی سیاسی است!
مساله بنظرم من عدم داشتن ابزار کافی در دست طالب برای به رسمیت شناخته شدن است.
این حرف سنگین است ولی می تواند یک احتمال مهم باشد که طالب دارد کاری می کند که در چانه زنی با دولت‌های بیرونی، آزادی های اجتماعی را بعنوان گرو نگه دارد تا در ازای به رسمیت شناخته شدن انها را باز کند چرا که نمی خواهد از ابزارهای ناامنی و… که هزینه زاست بهره ببرد.
تاخیر کشورها خصوصا همسایگان در تعامل با این دولت، تبعات منفی داشته که از جمله آنها عدم همراهی آنها با مطالبات جهانی است.
طالب تاکید بر حضور نمایندگان اقوام را بازگرداندن مسوولان فاسد گذشته می داند که برای او غير قابل مذاکره و کوتاه آمدن است ولذا در مسائل اجتماعی بدنبال ایجاد فشار می باشد…
