بحران‌های اقتصادی موجب رشد آسیب‌های اجتماعی می‌شود/ بی‌تفاوتی مسئولان اقتصادی نسبت به بنیاد خانواده!

بررسی بحران‌های اقتصادی بر سلامت جسم و روان یک بحث ساختاری است که از یک ساختار کلی تاثیرگذار آغاز می‌شود و خروجی آن رفتارهای خرد و کنش‌های متقابل انسان‌ها با یکدیگر است.

وی با تاکید‌ بر اینکه تاریخ نشان می‌دهد مشکلات اقتصادی منجر به تغییر رفتارها و بروز آسیب‌های خطرناک  و اثرگذار بر جامعه می‌شود عنوان کرد:  این تغییرات در کشور ما از آغاز دوران سازندگی یعنی سال ۱۳۶۸ آغاز و در سال ۱۳۶۹ با تحولات اصلی در اقتصاد ایران شروع شد و سپس رفته رفته شعارهای انقلابی و رفتار انقلابی بین مدیران اقتصادی رنگ باخت و تا امروز  مردم از بی‌ثباتی اقصادی رنج می‌برند و فشارهای اقتصادی، روان مردم جامعه را تحت تاثیر قرار می‌دهد و ساختار شخصیت، رفتار منش و کنش‌های اجتماعی و… را تحت  آسیب و تحول منفی قرار می‌دهد.

به گفته این پژوهشگر در جامعه‌‌ای که اقتصاد وضعیت نامناسبی دارد، افراد خانواده برای تامین نیازهای اساسی دچار پُرکاری افراطی می‌شوند، به واسطه نیازهای بیشتر افزایش سطح تحصیلات دانشگاهی و به‌ تبع آن انتظارات اجتماعی نیز در سطح خرده فرهنگ ها و خرد گفتمان‌ها دچار تغییرات می‌شود؛ از این رو زنان و مردان درکنار یکدیگر سعی می‌کنند برای این‌که یک رشد اقتصادی را برای خانواده رقم بزنند ساعات کاری خود را افزایش دهند که همین امر موجب انقطاع عاطفی و دور شدن اعضای خانواده از هم می‌شود.

این جامعه‌شناس با اشاره به این‌که دوری خانواده‌‌ها از یکدیگر کمترین و کوچکترین آسیب‌ ناشی از تورم‌های روزافزون اقتصادی است، ادامه‌ داد: در چنین شرایطی که نظام اقتصادی باعث تغییرات اجتماعی از جمله مهاجرت‌ها و تغییر مکان و محل‌های زندگی می‌شود، همجواری‌های ناهمگونی را به همراه خواهد داشت که منجر به  ایجاد رشد اجتماعی که نتیجه زدوبند، رانت و موج‌سواری‌ ناشی از رشد قیمت‌هاست خواهد شد.

وی به مهمترین معضلی که به دنبال مشکلات اقتصادی در جامعه ایجاد می‌شود اشاره کرد و گفت: ایجاد بحران اخلاقی در جامعه که به هیچ‌وجه نمی‌توان منکر آن شد، موجب رنگ باختن مفهوم خانواده، روابط زوجین، نظام تعاملی والد-فرزندی و فرزند با والدین و نظام‌های مشابه دیگر به صورت تمام و کمال تحت‌ تاثیر مستقیم مشکلات اقتصادی قرار دارد؛ حتی تاثیر شبکه‌های اجتماعی بر جامعه نیز به صورت غیرمستقیم متاثر از تورم‌های اقتصادی است.

به گفته لطفی حقیقت دیگر آسیب‌های اجتماعی ناشی از این بحران عبارتند از ایجاد بحران‌های اعتقادی، تغییر در شیوه نگریستن انسان به زندگی؛ که بخشی از جامعه را به انسان‌های سرخورده و  ضعیف، همراه با آرزوهای بزرگ مادی تبدیل کرده است. رشد طلاق و ایجاد نیازهای جدید جنسی، رواج پدیده‌هایی مانند شوگر ددی و شوگر مامی، پرخشگری و روابط موازی و غیراخلاقی که در بین اقشار مختلف رواج پیدا کرده است، نمونه‌هایی از آسیب‌های اجتماعی است که در جامعه ریشه دوانده است و نهاد خانواده را تخریب کرده است.

این جامعه‌شناس در مورد آسیب‌هایی که نهاد خانواده را تحت تاثیر قرار داده است معتقد است: این تاثیر موجب ایجاد تغییر در مفاهیم اساسی درون خانواده از جمله مفاهیم مرتبط با مباحث اخلاقی و دینی می‌شود که این امر تحت تاثیر بی‌مسئولیتی غالبی از مسئولان اقتصادی و اجرایی کشور در طول بیش از ۳۰ سال اخیر رقم خورده است.

وی در پایان خاطرنشان کرد: جای تاسف دارد که در جامعه ما بحران اقتصادی موجب رشد مشکلات مردم می‌شود و این خود یک قدم برای نزدیک شدن جامعه به تباهی معنای بیماری‌های عاطفی، رنج و سرخوردگی بخش وسیعی از جامعه است.

امیر لطفی حقیقت