درس بزرگ و زندگی‌ساز پای مکتب حضرت زهرا(ع)

آدمی برای رشد و تعالی پیدا کردن و پیمودن مسیر سعادت و انسان شدن، بدون شک به الگویی نیاز دارد که زندگی خود را با رفتار و عملکرد او وفق دهد و زندگی او را سرمشق زندگی خود قرار دهد. خداوند متعال نیز به‌خوبی از این نیاز آدمی آگاه بوده در همه زمان‌ها برای رشد این انسان، الگوهایی عالی قرار داد تا مردم با اقتدا به زندگی آنان به سعادت و خوش‌بختی در دنیا و آخرت نائل آیند.

آری انبیا و اوصیای الهی همان برگزیدگان الهی و سفیران او هستند که آمده‌اند بشریت را از نادانی و گمراهی نجات دهند و مسیر درست و راه و رسم انسان زیستن را به او بیاموزند. آنان خود در قلّه انسانیت‌ قرار دارند و تمام کمالات انسانی در آنان به فعلیت و منصه ظهور رسیده است و به‌راحتی می‌توانند دیگران را نیز هدایت و دستگیری کنند. قرآن کریم نیز به این نکته اشاره می‌کند و از حضرت ابراهیم علیه‌السلام [ممتحنه/4] و بالاتر از او از پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله به‌عنوان الگو و اسوه انسان‌ها نام می‌برد و می‌فرماید: «لَقَدْ کانَ لَکُمْ فی‏ رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ کانَ یَرْجُوا اللَّهَ وَ الْیَوْمَ الْآخِرَ وَ ذَکَرَ اللَّهَ کَثیراً [احزاب/21] یقیناً براى شما در [روش و رفتار] پیامبر خدا الگوى نیکویى است؛ براى کسى که همواره به خدا و روز قیامت امید دارد و خدا را بسیار یاد می‌کند.»

یکی از این الگوهای بشریت که بعد از نبی اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله الگوی تمام مسلمانان‌اند و خداوند متعال آنان را هادی بشریت قرار داده است، ائمه اطهار علیهم‌السلام‌اند که با توجه به آیات قرآن کریم [احزاب/33] از هرگونه گناه، خطا و اشتباهی معصوم و تنها آنهایند که می‎توانند بشریت را به سرمنزل اصلی برسانند و او را از گمراهی نجات دهند. میان اهل‌بیت علیهم‌السلام، سیره حضرت زهرا علیها السّلام مورد اتفاق شیعه و سنی است و بین مسلمین احدی پیدا نمی‌شود که منکر فضائل و مقام متعالی آن حضرت باشد و او را الگویی برای زنان عالم، بلکه برای مردان مسلمان نداند.

اگر به سیره حضرت زهرا علیها السّلام در زمان رحلت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله نگاه کنیم، به‌خوبی به این نکته پی خواهیم برد که ایشان با تمام توان و هستی خود به دفاع از مقام امامت پرداخت و تمام هستی خود را فدای امام خویش کرد. تاریخ گواه است زمانی که برای گرفتن بیعت از امیرالمؤمنین علیه‌السلام به در خانه حضرت زهرا علیها السّلام آمدند، حضرت با تمام توان خویش، از امام خود حمایت کرد و اجازه نداد وارد خانه شوند و حتی در این راه مجروح شد، باز با این حال هم دست از دفاع از امام خویش برنداشت و به‌دنبال امیرالمؤمنین علیه‌السلام کنار در مسجد رفت و از آن غاصبان خلافت خواست امیرالمؤمنین علیه‌السلام را رها کنند.[1]

این رفتار حضرت به این معناست که بر ما نیز لازم است تا آخرین قطره خون و تا آخرین نفس، از ولیّ خدا و ولایت دفاع کنیم، به‌عبارت دیگر، اگر خداوند متعال کسی را به‌عنوان امام و پیشوا در روی زمین قرار دهد، بر دیگر انسان‌ها لازم است که این دستور الهی را بپذیرند و با تمام توان و با جان و مال خویش از او حمایت کنند و حاضر شوند در این راه هر نوع سختی را تحمل کنند. ما باید در امر ولایت‌پذیری و دفاع از ولایت، به سیره حضرت زهرا علیها السّلام اقتدا کنیم و از ایشان درس بگیریم و تمام توان خود را در راه امام خویش به‌کار گیریم و در وهله اول تلاش کنیم امام خود را از پرده غیبت درآوریم و ظهور را محقق کنیم و در وهله دوم از نایب ایشان تمام‌قد حمایت کنیم و هرگز او را در میدان نبرد تنها نگذاریم.

آری شیعه، این درس بزرگ را از مادر سادات آموخته است و در دفاع از ولایت، آماده جان‌فشانی است. فرزندان این مرز و بوم نیز در 8 سال جنگ تحمیلی، اثبات کردند که فاطمی‌اند و به مادر خویش اقتدا کرده‌اند؛ آنان با تمام توان و با دست خالی به حمایت از ولی زمان خویش حضرت امام خمینی رحمةالله‌علیه پرداختند و جان خود را فدای این انقلاب و رهبر آن کردند و از مرگ نهراسیده تا آخرین قطره خون خود، از اسلام و از نایب امام خویش دفاع کردند.

امروزه نیز دشمن تمام توان خود را به‌کار گرفته است تا با فشار اقتصادی و تحریم‌های مختلف و القای شبهات، مردم ولایت‌مدار ایران‌زمین را از ولایت جدا و کاری کند که آنان رهبر خویش را تنها بگذارند و از این انقلاب دلسرد شوند و حمایت خود از این انقلاب و رهبری را بردارند؛ سپس با حمله‌ای کوچک و کم‌هزینه، این کشور را فتح کند؛ اما مردم ما مانند همیشه بیدارند و هرگز امام خویش و نایب او را تنها نخواهند گذاشت و از مادر خود یاد گرفته‌اند که تمام هستی خود را فدای این ولایت کنند. پدران و مادران عزیز این مرز و بوم نیز از حضرت زهرا علیها السّلام و امام حسین علیه‌السلام آموخته‌اند که تنها سرمایه زندگی خویش، یعنی فرزندان دلبند خود را فدای این ولایت کنند و نگذارند این انقلاب به دست دشمن بیفتد. این مردم شیعیان فاطمه علیها السّلام هستند و درس استقامت را از آن حضرت آموخته‌اند؛ استقامت در برابر ناملایمات زندگی، فشار دشمن، اذیت شدن، کتک خوردن و تا آخرین نفس ایستادن را.

در نتیجه: یکی از مهم‌ترین درس‌هایی که می‌توان از زندگی حضرت زهرا علیها السّلام آموخت، این است که باید تا آخرین قطره خون و تا آخرین نفس، مدافع ولی خدا و دین خدا بود و هرگز امام خویش را تنها نگذاشت.

* حجت‌الاسلام محمد فرضی پوریان