در روزهای گذشته بعد از درگذشت دختری جوان خیابان های کشور تبدیل به محلی برای سواستفاده از مرگ آن دختر جوان شده است و عده ای که هنوز با گذشت روزها از حضور خود در کف خیابان هویت مشخصی برای تجمعات خود ندارند. شاید بتوان این بی هویتی را در فرهیخته ترین قشر معترض از این گروه یعنی قشر دانشجویی و دانشگاهی دریافت.
فقدان خط مطالبه در شعارها و نمادها که از مهم‌ترین خصیصه اتفاقات روزهای اخیر دانشگاه است منجر به این شده است که دچار تشویش در موضوعات شود و این جماعت حتی نداند برای حجاب به میدان آمده یا برای عدالت و وضع نامطلوب معیشتی، برای گشت ارشاد فریاد میزند یا اصل نظام و انقلاب را نشانه رفته است. بنابراین کلید هویتی رخدادهای اخیر فقر در گفتمان است که موجب بی‌هویتی در مطالبه می‌شود.
گفتمانی که برای فقر هویت حتی حاضر نیستند از نزدیک آن رد شوند و حتی شده به ظاهر خود را اهل گفتگو، دانش و ماهیت نشان دهند. جریانی که سال ها در دانشگاه زیر پرچم تشکل های دولت ساخته به وجود آمدند به نحوی که حتی پیش از پایان دولت قبل عمر آن ها به سر آمد و هویتی جزء یکبار مصرفی به خود اختصاص ندادند. امروز نیز در یک اقدام نسنجیده عده ای از افراد باقیمانده تشکل های دولت ساخته به ساختار شوراهای صنفی برخی دانشگاه ها رخنه کرده و در لوای یک مجموعه صنفی اقدام به تجمعات غیرصنفی و میتینگ های سیاسی می زنند.
اقدامی که نشان می دهد عمر آن ها در شوراهای صنفی نیز به زودی به سرخواهد آمد چرا که دانشجویان به این نکته پی خواهند برد که از اعضای شورای صنفی به جای تجمعات غیرصنفی و سیاسی کاری های هیجانی خواستار پیگیری مطالبات آن ها درخصوص مشکلات صنفی، آموزشی، رفاهی، خدماتی و… هستند پس خود را برای تغییر این بدنه سواستفاده گر از رای دانشجویان آماده خواهند کرد.
این بی هویتی و عدم تمکین از گفتگو را می توان در روزهای گذشته در دانشگاه صنعتی شریف دید. آنقدر نبود هویت در آن ها موج میزند که اقدام به سردادن شعارهای جنسی کردند و با فحاشی های متعدد دانشجویان را به درگیری با آن ها تحریک کردند. این نشان می دهد که این جریان بیش از آنکه به دنبال گفتگو و گفتمان سازی باشند به دنبال ناآرامی، جنجال و آشوب در فضای آکادمیک دانشگاه هستند.
این به نحوی است که همواره جنبش اصلی دانشجویی از همان سال های ابتدایی خود در دانشگاه به دنبال چیزی جزء گفتگو و ایجاد گفتمان نبود. از گفتگو و مناظرات مختلف با مارکسیست های دانشگاهی و دانشجویی قبل از انقلاب تا به امروز و دعوت از دانشجویان در تجمعات اخیر به گفتگو سعی بر ایجاد گفتمان صحیح دانشجویی در سطح جامعه و دانشگاه دارند.
چیزی که در تجمعات اخیر جریان اصیل دانشجویی در کف دانشگاه ها خود را به خوبی نشان داد و بر همگان ثابت شد که عده ای در سطح دانشگاه تنها به دنبال جنجال هستند و همانند برخی که خیابان ها را به اغتشاش کشاندند دانشگاه ها را نیز ناآرام و پرازآشوب میخواهند تا با هشتگ سازی به دنبال ایجاد شکافتی دیگر در جامعه و کشور باشد.
در روزهای گذشته جنبش دانشجویی اصیل در دانشگاه ها با تجمعات متعدد نیت شوم این افراد را به خوبی روشن ساخت و نشان دادند که چیزی جز ایجاد آشوب نمیخواهند. در دانشگاه فردوسی مشهد دانشجویان با تجمعی بزرگ در میدان این دانشگاه و برگزاری تریبون آزاد خواستار گفتگو در سطح دانشگاه شدند که هرکس بتواند آزادانه در تریبون آزاد شرکت کرده و به بیان نظرات خود بپردازد. نماینده دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد در این تجمع اعلام کرد: ما برای درگیری نیامدیم بلکه برای گفتگو آمدیم. اگر ما را کتک هم بزنید هیچی نخواهیم گفت چون شما رفیق ما هستید. نمی شود مسائل کشور را با اغتشاش حل گرد. جزئیات بشتر را در فیلم زیر ببینید:
عدم تمکین عده ای که دست به تجمع مقابل زدند از ایجاد گفتگو و شرکت در تریبون آزاد دانشجویی باعث شد که دانشجویان با بردوش کشیدن تریبون آزاد برای آن مراسم تشییع برگزار کنند که در فیلم زیر مشاهده می کنید.
درپایان دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد نیز با شعارهایی همانند “اساتید اساتید، تشکر تشکر” حمایت خود را از اساتیدی که در این تجمع و تریبون آزاد شرکت کرده بودند نشان دادند. جزئیات بشتر را در فیلم زیر ببینید:
اما اقدام دعوت به گفتگو تنها در دانشگاه فردوسی مشهد دنبال نشد و در دانشگاه شهید بهشتی نیز دانشجویان با تجمعی خواستار ایجاد گفتگو و مناظره شدند. یکی از دانشجویان در این تجمع از افراد مقابل دعوت به مناظره کرد و گفت: با هرکس از آنطرف در فضایی که همه بتوانند مشاهده کنند مناضره می کنیم و از گفتگو نمیترسیم. جزئیات بیشتر را در فیلم زیر ببینید:
فقدان بی هویتی به جایی رسیده است که جزوه ای که منافقین و مخالفین کشور در شبکه های اجتماعی منتشر کردند، توسط یکی از تشکل های آن ها در دانشگاه شهید بهشتی(ره) در کانال خود منتشر شد.
از این رو دانشجویان بر این باورند که این اقدام بر آتش اغتشاش در دانشگاه میدمد و فضای آکادمیک را در همان فضای ملتهب نگه می دارد چیزی که شواهد نشان می دهند در روزها اخیر به دنبال آن هستند و از هرکاری حتی شعارهای جنسی و انتشار جزوات دشمنان ملت دریغ نمی کنند.
در دانشگاه تهران که از ابتدای تاسیس شاهد اتفاقات و حوادث غرور آمیز و پرافتخار دانشجویان در آن بودیم و روز دانشجو نیز به مناسبت شهادت سه دانشجوی این دانشگاه توسط استکبار و رژیم شاهنشاهی نامگذاری شده است اما امروز عده ای با ایجاد ناآرامی در سطح این دانشگاه حتی با دعوت جریان دانشجویی دانشگاه تهران از آن ها با شعار “گفتگو گفتو، چاره این مسئله” شاهد آن هستیم که از گفتگو فرار می کنند.
دانشجویان و اساتید دانشگاه شهید چمران اهواز نیز در راهپیمایی بزرگی در سطح این دانشگاه اعتراض خود را به اقدامات عده ای برای ایجاد ناامنی در دانشگاه ها و خیابان ها نشان دادند. در این تجمع دانشجویان و اساتید دانشگاه با شعارهایی مانند “ای پرچمت ما را کفن، جانم وطن جانم وطن” مخالف خود را با اغشتاشات و آتش زدج پرچم کشورمان توسط دشمنان ملت نشان دادند.
جریان دانشجویی دانشگاه یزد نیز با تجمعی در اعتراض به اغتشاشات اخیر در سطح کشور با شعار “مرد غیرت اقتدار، زن عفت افتخار” از اقدام دشمنان ملت برای ایجاد شکاف های اجتماعی برائت جسته و مخافت خود را نشان دادند.
با این حال باید دید اقدامات عده ای که با برانگیخته کردن احساسات دانشجویان دست به تجمعات جنجالی و به حاشیه بردن فضای دانشگاه به سمت آشوب تا کی میتواند دانشجویان را فریب داده و از فضای گفتگو در سطح دانشگاه فرار کنند. اقدامی که دیر یا زود دستشان را برای دانشجویان دانشگاه روشن خواهد ساخت و با عدم همراهی دانشجویان رو به رو خواهند شد که امکان دارد همانند سال های گذشته منجر به مرگ زود هنگام این جریان در سطح دانشگاه شود.
جریانی که زمانی از تشکل های یکبار مصرف دولت ساخته به شوراهای صنفی پناه آورد شاید امروز نیز می داند در آینده نزدیک با وجود بدنه بی اعتماد دانشجو به خود عمرشان در این تشکل های صنفی نیز به پایان خواهد رسید و با دست و پا زدن در سطح دانشگاه ها با ایجاد فضایی رادیکال آخرین توان خود را به کار گرفته است تا بتواند بدنه ای جدید در سطح دانشگاه برای خود جمع آوری کند اقدامی که محکوم به شکست است.
