با استفاده از روشهای زیر میتوانید این صفحه را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.
شاید ژوزف استالین هیچ وقت فکر نمی کرد در سال ۱۹۳۲ به هنگام اجرای فرمان ایجاد قحطی تصنعی (هولودومور) برای از بین بردن استقلال طلبان اوکراین، درست ۹۰ سال بعد خلف اولیگارش او لقب آزاد کننده اوکراین را به او اعطا کند.
ولادیمیر پوتین که در سیاست یک بعدی روسیه بسان یک قمارباز قهار عمل کرده در بحران خود ساخته اوکراین در حال رو کردن آخرین ورق های بازی برای جلوگیری از پاک باختگی بدون بازگشت در سیاست دو سویه سلطه و نزدیکی به کشورهای اروپای غربی است.
پوتین شاید در ابتدا هدفش از گسیل نیروهای بسیار به مرزهای اوکراین فقط مانور و قدرت نمایی بود و هیچ گاه بنای ورود به درگیری نظامی و اشغال بخش های شرقی این کشور را نداشت، ولی هر چه زمان از شروع این قدرت نمایی گذشت، کاخ سفید که سیاستش دور کردن و محدود کردن سلطه روسیه از مرزهای پیمان ورشو و ایجاد محدودیت مالی و اقتصادی شدید در بخش انرژی این کشور بود، توانست به بهترین شکل با استفاده از تبلیغات گسترده پوتین را درگیر بحران تصنعی کند که عدم استفاده از نیروی نظامی باعث از بین رفتن هژمونی منطقه ای این کشور می شد.
ولودیمیر زلنسکی این کمدین محبوب با همراهی واشنگتن موفق شد تمام نگاه های تروئیکای اروپایی را برای همراه شدن به تحریم روسیه و فراموش کردن خط لوله ارزان نورد-استریم ۲ که می توانست کشورهای اروپای غربی را به وابستگی شدید به روسیه بکشاند، متقاعد سازد.
اشغال استانهای شرقی اوکراین نمی تواند به هیچ شکل مانع از نزدیکی بیشتر این کشور و کشورهای کوچک و بزرگ اطراف آن به ناتو شود و فقط باعث ورود تجهیزات مدرن تر و جولان هم سویه سازمان ها و سیستم های اطلاعاتی غرب در این جمهوریها به بهانه خطر دائمی روسیه پوتین می شود.
در نهایت استمرار و اصرار بیشتر پوتین به ادامه سیاست های کنونی تنها به فشار بیشتر و همه جانبه تر علاوه بر از دست دادن سلطه سیاسی و انرژی این کشور حتی به بهای تغییرات گسترده در ورای مرزهای جنوبی این کشور خواهد شد.
اشتراک گذاری
با استفاده از روشهای زیر میتوانید این صفحه را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.