اما مشکل کجاست؟
مشکل بر سر تسهیلات دستوری دولت و مجلس از قبیل وام مسکن، وام ازدواج و … است. این وام ها که دولت و مجلس به مردم وعده می دهند عمدتا بازپرداخت بلند مدتی دارند و رقم بالای این تسهیلات در نگاه اول باعث افزایش رضایت مردم شود اما در اصل به دلیل کمبود منابع مالی بانکها، باعث استقراض از بانک مرکزی، افزایش میزان نقدینگی و درنتیجه میزان تورم در بازار خواهد شد. خیلی از بانک ها هم توان ارائه این تسهیلات را ندارند.
کل تسهیلاتی که شبکه بانکی از ابتدای امسال تاکنون پرداخت کرده حدود ۳۰۰۰ همت (مخفف هزار میلیارد تومان) بوده که حدود ۸ و نیم درصد این عدد به صورت قرض الحسنه به مردم وام داده شده است. امسال ۳۰ درصد بیشتر از سال گذشته مردم توانستند وام قرض الحسنه دریافت کنند. اما بانک ها به دلیل محدودیت منابع مالی و همچنین عدم مدیریت صحیح منابع فعلی توان پرداخت تسهیلات وعده داده شده از سوی دولت و مجلس را ندارند.