لزوم پرهیز از راه‌گشایی شتاب‌زده اقتصادی از مسیر مذاکره

در شرایطی که اقتصاد ایران با چالش‌های متعددی مواجه است، نمی‌توان نقش تحریم‌ها را در این وضعیت نادیده گرفت…

حمید عیدی نجف‌آبادی: در شرایطی که اقتصاد ایران با چالش‌های متعددی مواجه است، نمی‌توان نقش تحریم‌ها را در این وضعیت نادیده گرفت؛ هرچند این نقش، نه لزوماً در جایگاه نخست، بلکه در رتبه دوم یا سوم قابل تحلیل است. اما آنچه امروز بیش از هر زمان دیگر اهمیت دارد، نحوه بهره‌برداری از قدرت سیاسی و نظامی تولیدشده در پی مقاومت دوازده‌روزه ملت ایران و ضربه متقابل و مؤثر به رژیم صهیونیستی و حامیان غربی آن است.
این قدرت، که حاصل وحدت مردم و نظام است، سرمایه‌ای راهبردی است که باید با تدبیر و در قالب سیاست‌گذاری دقیق، به ثمر بنشیند. بهره‌برداری از این ظرفیت، مستلزم طراحی راهبردی مقاومت‌محور در مواجهه با حساسیت‌های طرف مقابل است؛ به‌ویژه در حوزه برنامه هسته‌ای که همواره نقطه‌ضعف روانی و راهبردی غرب بوده است.
در حالی که ایران با پایبندی کامل به تعهدات خود و تحت نظارت دائمی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی عمل کرده، شاهد حمله مستقیم به مراکز هسته‌ای خود بوده‌ایم. این اقدام، نه‌تنها نقض آشکار حقوق بین‌الملل است، بلکه نشانگر عمق نگرانی طرف مقابل از ظرفیت‌های بومی ایران در حوزه فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای است.
اکنون، در شرایطی که غرب نیازمند بازگشت به مراکز هسته‌ای و اطلاع از وضعیت فعلی و احتمالات آتی است، سه نکته باید مورد توجه قرار گیرد:
۱. خودِ آمریکایی‌ها مدعی نابودی مراکز و ذخایر اورانیوم شده‌اند؛  
۲. تا زمانی که آژانس حمله به مراکز را محکوم نکرده، دلیلی برای همکاری مجدد وجود ندارد؛  
۳. خطرات فنی ناشی از تشعشعات، مانع دسترسی ایمن به این مراکز است.
در چنین شرایطی، صفحه شطرنج دیپلماسی به‌گونه‌ای چیده شده که ابتکار عمل در دست ایران است. طرف مقابل نیازمند اطلاعاتی است که تنها از مسیر تعامل با ایران قابل دستیابی است. این همان نقطه‌ای است که باید با آرامش، قاطعیت و لبخند دیپلماتیک، شروط خود را به‌صراحت اعلام کنیم:
– ازسرگیری بازدیدها و محدودسازی غنی‌سازی (مثلاً تا ۵٪ یا ۳.۵٪) تنها در قبال رفع کامل، یکجا و دائمی تمامی تحریم‌ها ممکن است؛  
– مذاکره با واسطه‌های بی‌اعتبار و دست‌چندم، از جمله فرانسه، فاقد وجاهت و نتیجه است؛  
– شورای عالی امنیت ملی و وزارت امور خارجه باید در هماهنگی کامل، این راهبرد را با صلابت پیگیری کنند.
این همان پیروزی وعده‌داده‌شده‌ای است که در سایه صبر، ایمان و توکل، می‌توان نسیم آن را استشمام کرد.
اندکی صبر…  
صبح صادق نزدیک است.

دیدگاهتان را بنویسید