کارشناسان می‌گویند که آمریکا از بی‌عدالتی «خودساخته» درباره فقر رنج می‌برد، همان‌طور که مطالعه اخیر نشان می‌دهد ثروتمندان آمریکایی ثروتمندتر می‌شوند؛ درحالی‌که هزاران نفر که بدون امکانات کافی زندگی می‌کنند، هر سال در ایالات متحده می‌میرند. این موضوع، طبق یک نظرسنجی انحصاری که توسط «رد فیلد و ویلتون استراتژی» به نمایندگی از نیوزویک انجام شد، اکثریت آمریکایی‌ها را نگران کرده است.
تحقیقات دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید که اوایل سال جاری در مجله انجمن پزشکی آمریکا منتشر شد، نشان داد که مرگ ۱۸۳هزار آمریکایی ۱۵ساله و بالاتر در سال۲۰۱۹ -یک سال قبل از انفجار بیماری پاندمی، باعث افزایش نرخ مرگ و میر در این کشور شده که عمده آن به فقر نسبت داده می‌شود؛ به‌ویژه کسانی که به‌طور متوسط ۵۰درصد کمتر از دیگران درآمد دارند. در سال۲۰۱۹، متوسط درآمد خانوار ۶۹هزار و ۵۶۰دلار بود. در همان سال، حدود ۳۴میلیون آمریکایی -۵/ ۱۰درصد از جمعیت کشور- توسط اداره سرشماری ایالات متحده تخمین زده شد که در فقر زندگی می‌کردند.
همان‌طور که در نظرسنجی «رد فیلد و ویلتون استراتژی» و نیوزویک نشان داده است، فقر همچنان یک مساله بزرگ در ایالات متحده است و این حجم از فقر بسیار بیشتر از کشورهای دیگر با سطوح مشابهی از ثروت توزیع‌شده بوده و باعث نگرانی اکثر آمریکایی‌ها شده است. این نظرسنجی که در ۳۱مه بین ۱۵۰۰رای‌دهنده واجد شرایط در ایالات متحده انجام شد، نشان داد که حدود ۵۳درصد از آمریکایی‌ها «بسیار» نگران سطح فقر در این کشور هستند. در میان دموکرات‌ها – که در سال۲۰۲۰ به جو بایدن رای دادند – این تعداد به ۵۸درصد رسید؛ درحالی‌که در میان جمهوری‌خواهان – افرادی که در سال۲۰۲۰ به دونالد ترامپ رای دادند – ۴۸درصد گفتند که «بسیار» نگران فقر ایالات متحده هستند.
حدود ۲۱درصد از آمریکایی‌هایی که به این نظرسنجی پاسخ دادند، از شغل اصلی خود پول کافی برای پرداخت صورت‌حساب یا حفظ استاندارد زندگی خانواده‌شان به‌دست نمی‌آورند؛ درحالی‌که ۵۲درصد برای تسویه صورت‌حساب‌های زندگی‌شان روزانه در چندین شغل کار می‌کنند. زنان (۲۴درصد) -بیشتر از مردان (۱۸ درصد) – گفتند که پول کافی برای پرداخت صورت‌حساب‌ها به‌دست نمی‌آورند؛ درحالی‌که مردان (۵۷درصد) بیشتر از زنان (۴۹درصد) گفتند که در بیش از یک شغل مشغول به کار هستند. گروه سنی با بیشترین درصد افرادی که بیش از یک کار را انجام می‌دهند، ۳۵ تا ۴۴سال بود که ۷۷درصد از پاسخ‌دهندگان در چندین منصب شغلی مشغول به کار هستند
محققان دانشگاه کالیفرنیا دریافتند که نرخ بقای افراد فقیر تا سن ۴۰سالگی تقریبا به سختی به پای افراد همسن خودشان در میان افراد ثروتمند می‌رسد؛ اما پس از آن، این رقم بین دو طبقه در سنین بالاتر به شکل قابل توجهی به سود افراد ثروتمند رقم می‌خورد. طبق مطالعه دانشگاه کایفرنیا، فقر – به‌عنوان یک عامل خطر – می‌تواند چهارمین علت مرگ و میر در ایالات متحده پس از بیماری قلبی، سرطان و سیگار باشد. دیوید بردی، استاد سیاست عمومی در دانشگاه کالیفرنیا و محقق اصلی این مطالعه به نیوزویک گفت: فقر به‌عنوان یک عامل خطر، افراد بیشتری را نسبت به آلزایمر، سکته مغزی و دیابت می‌کشد. درحالی‌که فقر می‌تواند به نتیجه غایی بد، مثل مرگ ختم شود، این عامل با چندین پیامد منفی سلامتی از جمله استرس و افسردگی هم مرتبط است.
بردی گفت: «البته، در برخی از شرایط سلامتی، یک تسلسل ناخوشایند وجود دارد. اگر شما از نظر جسمی ناتوان هستید، آسیب جدی در کمرتان دارید و نمی‌توانید کار کنید، احتمالا از نظر اقتصادی ناامن‌تر می‌شوید که سپس منجر به افسردگی و غیره می‌شود. این چیزها همه با هم در هماهنگی عمل می‌کنند.» به گفته کارشناسان، یافته‌های مطالعه دانشگاه کالیفرنیا عامل دیگری را هم نشان می‌دهد که در آن اقلیت‌های قومی و نژادی به‌طور نامتناسبی تحت تاثیر مسائل مرتبط با نابرابری قرار می‌گیرند؛ زیرا این گروه‌ها بیشتر از سفیدپوستان در فقر زندگی می‌کنند.
فقیر آمریکایی کیست؟
بر اساس آخرین داده‌های موجود توسط اداره سرشماری ایالات متحده، در سال۲۰۲۱ نرخ رسمی فقر در ایالات متحده ۶/ ۱۱درصد بود. این به آن معناست که تقریبا ۹/ ۳۷میلیون آمریکایی در این حیطه قرار می‌گیرند که با کمی اغماض برابر با همان نرخ گزارش‌شده در سال۲۰۲۰ است. در همان سال ریاست‌جمهوری، متوسط درآمد خانوار ۶۷هزار و ۵۲۱دلار بود که کاهش ۹/ ۲درصدی نسبت به میانگین سال۲۰۱۹ و اولین کاهش معنی‌دار آماری از سال۲۰۱۱ را نشان می‌دهد.
کریستین سیفلد، «دستیار مدیر راه‌حل فقر در دانشگاه میشیگان» به نیوزویک گفت: از نظر سن، نژاد و هویت جنسی، فقرای آمریکا «گروهی از مردم ناهمگن» هستند؛ اما کودکان نسبت به بزرگسالان در سن کار بیشتر احتمال دارد فقر را تجربه کنند. همچنین زنان بیشتر از مردان فقر را تجربه می‌کنند و رنگین‌پوستان نسبت به افرادی که سفیدپوست هستند، بیشتر احتمال دارد فقر را تجربه کنند. سیفلد گفت که این روندها منعکس‌کننده تبعیض تاریخی و مداوم «در سیاست‌هایی است که ما در ایالات متحده داریم.» او گفت: «فقر یک انتخاب سیاسی است. اگر ما مراقبت‌های بهداشتی جامع‌تری را ایجاد کنیم، اگر حمایت درآمدی بهتری را در نظر بگیریم، حداقل از منظر درآمد می‌توانیم کاری درباره آن انجام دهیم.»
او ادامه داد: «ما مانند تقریبا تمام اروپای غربی سیاست‌های مرخصی والدین نداریم. بنابراین افرادی که بچه دارند، اگر بچه‌هایشان مریض باشند، اغلب مجبورند کار را از دست بدهند و این درآمد کمتری برای آنها در پایان روز است.» وی گفت: «اینها تصمیماتی است که ما به‌عنوان یک ملت گرفته‌ایم و اگر انتخاب‌های دیگری داشته باشیم، واقعا می‌توانیم کارهای بسیار مهمی درباره کاهش فقر انجام دهیم.» بر اساس آخرین داده‌های اداره سرشماری ایالات متحده ۶/ ۱۲درصد از زنان در این کشور در سال۲۰۲۰ در فقر زندگی می‌کردند. این رقم برای مردان ۳/ ۱۰درصد بود. در همان سال ۰/ ۱۶درصد از کودکان زیر ۱۸سال – تقریبا یک نفر از هر شش کودک – فقیر بودند. این رقم برای افراد ۶۵سال و بالاتر ۹/ ۸درصد بود؛ درحالی‌که ۱/ ۱۰درصد از سفیدپوستان در سال۲۰۲۰ در فقر زندگی می‌کردند. این نرخ در میان بومیان آمریکا، سیاه‌پوستان و اسپانیایی‌ها به ترتیب به ۲۰، ۶/ ۱۹ و ۱۷ رسید.
مارک رنک، یکی از کارشناسان برجسته فقر، نابرابری و عدالت اجتماعی و استاد رفاه اجتماعی در دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، میسوری، به نیوزویک گفت که فقر نیز بسیار سیال‌تر از آن چیزی است که مردم فکر می‌کنند. او گفت: «مردم در طول زندگی خود بارها به فقر وارد و خارج می شوند. نزدیک به سه‌چهارم آمریکایی‌ها حداقل یک سال زیر خط فقر را تجربه خواهند کرد. برای اکثر مردم، فقر یک تجربه نسبتا کوتاه‌مدت است، یک یا دو سال، آنها از خط فقر بالاتر خواهند رفت و ممکن است اتفاقی بیفتد که آنها را دوباره به فقر برگرداند؛ اما برخی خودشان را بیرون خواهند برد.»
حدود ۴۷ درصد گفته‌اند، موافقند که مقدار مشخصی از فقر، چیزی است که باید در یک جامعه سرمایه‌داری و بازار آزاد پذیرفته شود؛ درحالی‌که ۲۰درصد مخالف بودند. بیشتر دموکرات‌ها (۲۸درصد) با این نظر موافق بودند تا جمهوری‌خواهان (۲۴درصد). متیو دزموند، جامعه‌شناس برنده جایزه پولیتزر و نویسنده کتاب «فقر آمریکایی» به نیوزویک گفت: «من نمی‌توانم بیشتر با این موضع مخالف باشم. من فکر می‌کنم شواهد زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد برنامه‌های دولتی [در مبارزه با فقر] موثر هستند. ما مجبور نیستیم با این همه فقر در آمریکا زندگی کنیم.»
چرا فقر از آمریکا رخت برنمی‌بندد؟
ربکا ریدل، مسوول سیاست عدالت اقتصادی آکسفام آمریکا به نیوزویک گفت: «برای ۵۰سال، نرخ فقر در ایالات متحده به‌طور قابل توجهی ثابت بوده است.» ریدل گفت که با استفاده از تعریف رسمی و آخرین داده‌های سرشماری، نرخ فقر در ایالات متحده در حال حاضر ۶/ ۱۱درصد است که با نرخ ۱/ ۱۱درصدی که این کشور در سال۱۹۷۳ گزارش کرده بود، فاصله چندانی ندارد. ریدل می‌گوید: «این به آن معناست که اگر ماشین زمان را بردارید و ۵۰سال به عقب برگردید، وضعیت برای فقرا بدون تغییر خواهد بود. در همین حال، سهم درآمد یک درصد برتر به‌طور نجومی رشد کرده است.» برای ریدل، افزایش ثروت در اوج و فقر مداوم «دو روی یک سکه» است.
بر اساس گزارش سال۲۰۲۲ فدرال‌رزرو درباره ثروت خانوارها، ثروت جمعی به اصطلاح یک‌درصد – ثروتمندترین آمریکایی‌ها – در پایان سه‌ماه چهارم سال۲۰۲۱ به رکورد ۹/ ۴۵تریلیون دلار رسید. در طول همه‌گیری، ثروت آنها بیش از ۱۲تریلیون دلار افزایش یافت. او گفت: «فقر پایدار در ایالات متحده واقعا به انتخاب سیاست‌ها مربوط می‌شود. انتخاب‌هایی که درباره مالیات‌ها، شبکه امنیت اجتماعی، قدرت شرکت‌ها، خدمات عمومی انجام شده‌اند؛ این انتخاب‌ها برای پایان دادن به فقر و سختی طراحی نشده‌اند و از بسیاری جهات به افزایش سرسام‌آور نابرابری کمک کرده‌اند.»
