تلویزیون و نوروز موفق یا…

برنامه های تلویزیون در نوروز ۱۴۰۲ بانشاط ، پر رونق  و متنوع بود. بیش از ده شبکه تلویزیونی تلاش کردند با حضور مجریان خندان و خوش  سیما با ارایه شوخی های لحظه ای لطیف و کمدی و میهمانان گسترده  خنده را بر روی لبان مخاطبان خود بنشانند.

تازگی امسال ، استفاده از مجریان خود تلویزیون با همه بضاعت و توانمندی شأن بجای استفاده از هنرپیشه های مشهور بود. افرادی همچون رونقی ،شریفی، امامی، خسروی، لواسانی، شکیبا، حسینی بود که خوش درخشیدند و عالی تر از همه، اقبال واحدی مثل همیشه با صفا، باور پذیر و دوست داشتنی بودند .

میهمانان اکثرا از میان جوانان وپیشکسوتان ورزشی ، مذهبی ، ادبی ، بین المللی و همچنین خانواده های ایرانی  با گرایش ایدئولوژی انقلابی و دینی بودند.

توجه میهمانان به زبان و ادبیات فارسی حتی در ابعاد جهانی ، حفظ و تکثیر بنیان خانواده و اصول تربیتی فرزندان از گرایش های رایج در برنامه های نوروزی بود .

همچنین می توان از جسارت و شهامت تلویزیون در پخش موسیقی متنوع و شاد بخصوص آثار قومی و محلی آنهم با نشان دادن دستگاه ساز ! و یا حضور میهمانان خارجی تحصیل کرده و علاقمند به زبان فارسی با کروات و تبرک کردن لحظات اولیه شبکه اول به حضور جانبازان سرافراز در شبکه اول یاد کرد.

بر این اساس باید گفت مدیریت این دوره نسبت به سالهای قبل متفاوت و واقعا قابل تقدیر بود اما قابل تامل و بحث و گفتگو!

در کل، برنامه های نوروزی سرشار از تنوع با گرایش انقلابی ،دینی و به قول معروف حزب اللهی بود .

می توان گفت تلویزیون با نیروهای داخل حلقه خود چه رسمی و چه غیر رسمی و با همدلی مخاطبان هم سلیقه اش در برنامه ها ثابت کرد قدرتی در تولید لحظات جذاب و سرگرم کننده برای مخاطبان است اما به قول معروف این کجا و آن کجا!

حرکتی که در جایگاه خود ارزشمند بود در مدیریت گذشته هم طبیعتا این آرمان خواهی و ارزش مداری وجود داشت ، البته با شیوه  متفاوت تر !

نکته مهم پاسخ  به این سوال است این نوع تنوع سازی  بر اساس نگاه روشنگرانه رهبران و مراجع معتقد و همراه حاکمیت که جذب حداکثری قشرهای متفاوت اما دلسوز جامعه مد نظرشان است و در احکام صادره آنان و قوانین مصوب وظایف تلویزیون هم مشهود است تنظیم شده و در آینده ادامه خواهد داشت یا بر اساس نیاز شرایط سخت جامعه تولید شده و یا نهایت سلیقه و نبوغ مدیریت جدید بود؟

شهامت و جرات مهم تر ، بعد از پخش ساعت ها برنامه (که منصفانه یک طرفه) بود ایجاد بحث های مهم منتقدانه، دلسوزانه و تاثیر گذار در رسانه ملی و سایر رسانه ها برای تبیین افق آینده است.

طرح معایب جزیی بماند در فرصت مناسب و مهیاتر! که  البته کم هم نبود مثل افراط زیاد در حضور میهمان درجه سه و کم تاثیر و یا حضور اضافی برخی مجریان که بود و نبودشان تاثیری نداشت و یا مجریان خوش تیپ با ظاهر انقلابی و دینی اما سرد و بی رمق و بی مطالعه و یا تاکید اغراق آمیز به حضور برخی میهمانان بخصوص کودکان چادری و یا تبلیغ اغراق آمیز فرزند آوری که با آوردن خانواده های هفت و نه نفره  انجام شد که یک استثنا هستند و عملا ضد تبلیغ بود و مهمتر از همه تلاش مجریان برای کنترل زبان میهمانان که مبادا درباره مشکلات اقتصادی و گرانی جامعه و یا عملکرد دولت حرف و نکته ای انتقادی بیان کنند.

دیدگاهتان را بنویسید