پیچیدگی های عرصه سیاسی تونس

انتخابات مجلس تونس با رسوایی ناشی از گزینه‌های رئیس جمهوری قیس سعید به پایان رسید. میزان مشارکت در انتخابات از 9 درصد فراتر نرفت. این نتایج باید برای بیدار کردن رئیس جمهوری تونس از رویاها و توهمات درخصوص قدرتش برای حکمرانی انحصاری کافی باشد؛ اما به نظر نمی‌رسد او بخواهد از انتخاب‌های خود عقب نشینی کند؛ چرا که او و پیروانش ارائه توجیه‌هایی را آغاز کرده اند، همان قسم توجیه هایی که باعث شد تونسی‌ها از حضور در پای صندوق‌های رای خودداری کنند.

صرف نظر از تمام تفسیرها و اتهاماتی که سعید و طرفدارانش بیان می‌کنند تنها می‌توان گفت که این انتخابات و میزان مشارکت در آن پیامی محکم به رویکردی است که رئیس جمهوری تونس اتخاذ کرده است. پیامی که می‌توانست ابعاد بزرگتری داشته باشد، اگر شرایط تونس عادی بود؛ اما بحران‌های معیشتی کنونی ممکن است مانع از تبدیل شدن این مخالفت مردمی به جنبشی ثمربخش شود. به علاوه این‌که گروه مخالفانی که به علت تصمیم‌های قیس سعید تاسیس شد همچنان از تشکیل یک جبهه متحد به دور است.

تجربه‌های سیاسی تونس بعد از سرنگونی زین العابدین بن علی و در پی آن اختلافات بر سر دولت‌ها و انتخابات همچنان در عرصه سیاسی کنونی در حال گذر است.

چنین وضعیتی باعث شده است پیشنهاد گفت وگوی ملی مطرح شود. صرف نظر از این که رئیس جمهوری به این پیشنهاد پاسخ مثبت می‌دهد یا خیر، با علم به این‌که او چنین کاری را  انجام نخواهد داد، این اقدام که سعید را ضامن هرگونه گفت وگوی ملی بدانیم بعد از تمام اقداماتی که در ماه‌های گذشته انجام داد، دیوانگی محسوب می‌شود، خصوصا که چنین گفت وگویی تنها برای قیس سعید مفید خواهد بود چرا که او موفق به بازسازی چهره خود خواهد شد و خود را تنها تضمین کننده وحدت ملی معرفی می‌کند. در نتیجه می‌تواند در هر لحظه دوباره علیه همه نهادها یا توافقاتی که ممکن است از چنین گفت وگویی حاصل شود کودتا کند و به این ترتیب به نقطه صفر بازمی‌گردیم.

اگر گفت وگویی لازم است باید میان طرف‌های مخالفان کنونی قیس سعید باشد تا موضعی یکپارچه شکل بگیرد و از ناخشنودی مردمی در قبال رئیس جمهوری که در انتخابات خود را نشان داد بهره برداری شود.

پیچیدگی‌های اوضاع سیاسی تونس با مد نظر قرار دادن نتایج انتخابات و پارلمانی که بر اساس آن تشکیل می‌شود، در حال بیشتر شدن است به ویژه  در سایه سرسختی‌ رئیس جمهوری، جدایی او از واقعیت و عدم قدرت مخالفان برای اتخاذ گام‌های موثر در راستای مقابله با انحصارطلبی قیس سعید که سیطره خود را بر قوه مقننه بیشتر خواهد کرد.