از این گفتوگو ما ۴۶ دقیقه را می‌بینیم ولی زمان ضبط آن قطعا خیلی بیشتر بوده است. این را هم از کات خوردن‌های پیاپی گفتوگو می‌شود فهمید، هم از آنجا که سلام و احوالپرسی در هوای روشن و آفتابی انجام می‌شود و این دو نفر در آستانه غروب با مخاطبان‌شان خداحافظی می‌کنند.
به نقل از روزنامه فرهیختگان، او نمی‌داند که دارد چه می‌کند و طیف براندازان خارج‌نشین از شهرت این فوتبالیست که تا پنج‌ماه پیش در ایران زندگی می‌کرد، سوءاستفاده کردند. آنها هرگز نمی‌توانند در خارج از کشور چهره‌هایشان را از حد معینی مشهورتر کنند. افراد سرشناس آنها، یعنی کسانی که در خارج از کشور رشد پیدا کرده و معروف شده‌اند نهایتا در حد همین مکس امینی و نازنین بنیادی هستند.
این طیف ناچار است از میان چهره‌های محبوب داخلی یارگیری کند و تنها موردی که در این دستورکار نصیب آنها شد، علی کریمی بود.
در انتهای ویدیو، کریمی می‌گوید امیدوارم در انتخابات بعدی مردم به چیزی رأی بدهند که دوستش دارند. جمله او تمام نشده که قیافه مکس امینی وا می‌رود و سریع سعی می‌کند تفسیر این حرف علی کریمی را از هر راه‌حلی که درون ساختار باشد، بیرون بکشد. می‌گوید «آرزو داریم رأی بدهند به کسی که هیچ ربطی به جمهوری اسلامی نداشته باشد»
آدم‌های پخته‌تر و جدی‌تر می‌گویند علی کریمی سواد و قدرت تحلیل کافی را برای اینکه یک لیدر اجتماعی و سیاسی باشد ندارد. واقعیت این است که او دقیقا برای همین جایی که حالا قرار دارد درست شده است. او لحن عامیانه و پراکنده و غیرمتمرکز اعتراض است.
صحبت‌های کریمی و لغزش‌های زبانی‌اش می‌تواند بخشی از دغدغه‌های عامیانه معترضان یا دشمنان را روشن کند. او می‌گوید «دیگر نه راه پس داریم نه راه پیش و اگر این راهی که شروع کردیم را تمام کنیم باید منتظر عواقب بدی باشیم.» این جمله وضعیت روحی و ذهنی خیلی از کسانی که ضامن اسلحه‌هایشان روی رگبار گذاشته شده را نشان می‌دهد.
کریمی در همین گفتوگو بارها در موارد مختلف راجع‌به اشتباهاتی که بارها انجام داده حرف می‌زند، اما این دفعه خودش را در موقعیت دیگری می‌بیند. خودش را پس از تصمیمی می‌بیند که درست یا غلط، به‌هر‌حال راه بازگشت را بر او بسته است.
صحبت‌های توهم‌آمیز کریمی درباره تهدیداتی که متوجه خودش و خانواده‌اش بود هم مقداری به ما نشان می‌دهد که با چه طرز تفکر و با چه سطحی از تحلیل طرف هستیم. می‌گوید در تماسی که با خانواده‌اش در ایران داشته، از آنها شنیده که خود آنها هم از عده‌ای که معلوم نیست چه کسانی هستند، شنیده‌اند حکم تیر علی آمده است.
این مصاحبه به‌واقع نشان داد که علی کریمی فوتبالیست، با اتفاقات چندماه اخیر، کاملا تمام شد. به‌نظر نمی‌رسد او به‌عنوان یک نظریه‌پرداز سیاسی و اجتماعی هم حتی برای سطح پایین‌ترین لایه‌های ذهنی جامعه بتواند جایگاهی پیدا کند. شم او این را به‌درستی درنیافت که منفعت و ضررش کجاست و همه‌چیزش را بر سر یک جوزدگی و لجبازی که از ماجرای انتخابات ریاست فدراسیون شروع شد به باد داد.
گفت‌وگوی علی کریمی به‌صورت زنده پخش نمی‌شود و این صحبت‌ها و کات کردن‌های پی‌درپی تصاویر از کریمی چیز دیگری غیر از خودش ساخته که متفاوت از آن کریمی مناظره جنجالی با محمدرضا ساکت در برنامه 90 است. ما با یک کریمی تدوین‌شده طرف هستیم که حرف‌هایش را منظم کنار هم چیده‌اند و این کریمی سانسورشده معتقد است باید کنش سیاسی داشت و این کنشگری هم با این استدلال توجیه می‌شود که تصمیمات سیاسی بر زندگی او اثر می‌گذارد.
