انتخاب قطر نشان از حُسن نیت ایران داشت. این اقدام، پاسخ مثبت ایران به میانجی‌گری دوحه و در راستای کاهش تنش‌ها میان ایران و غرب در پرونده هسته‌ای تفسیر می‌شود. علاوه بر اینکه با توجه به سفر آتی بایدن به غرب آسیا، احتمالاً انتخاب قطر به عنوان میزبان مذاکرات با هدف کاهش تبعات سوء سفر بایدن و اقدامی برای جلوگیری از تقویت سیاست‌های ضدایرانی توسط عربستان و رژیم صهیونیستی مد نظر بوده است.
ویژگی مهم این دور از گفتگوها، غیبت دیگر اعضای برجام بود. تبعات تشدید تنش میان روسیه و غرب در جنگ اوکراین، بر نقش مسکو در مذاکرات هسته‌ای سایه افکند. به همین دلیل به نظر می‌رسد گفتگوی غیرمستقیم ایران و آمریکا با وساطت اروپا، تلاشی برای گریز از تبعات منفی جنگ اوکراین بر پرونده هسته‌ای بوده است.
از سوی دیگر شکل‌گیری گفتگوی غیرمستقیم میان ایران و آمریکا، بدون حضور دیگر دولت‌ها، نشان می‌دهد که دیگر بازیگران نمی‌توانند نقش چندانی در حل مسائل فی‌مابین ایفا کنند. تضمین منافع اقتصادی ایران از توافق و حذف سپاه از فهرست به‌اصطلاح تروریستی وزارت خارجه آمریکا همچنان مهم‌ترین موضوعات هستند.
با شرایط موجود، اگر انجماد مذاکرات تا انتخابات کنگره تداوم یابد، کاخ سفید انگیزه کمتری برای توافق خواهد داشت. در آن صورت، احتمالاً گزینه‌های دیگر همچون توافق موقت و یا شکل‌گیری یک توافق هسته‌ای جدید در دستور کار قرار بگیرد.
