نیم نگاهی به وین در بستر بررسی تلفیقی سیاست و حقوق بین الملل

هر چند در این میان ،دول غربی با بهره گیری از استراتژی«قلعه خالی» سعی مینمایند تا وضعیت خویش در این میان را غیر تهاجمی نشان دهند و بر ظرفیت دول خویش جهت مذاکره ،برای مشکلات جاری مرتبط ،اصرار ورزند ،اما تمکین ناپذیریشان،جهت پذیرش شروط منطقی ایران(اصرار ایران بر اخذ تضمین قانونی از غرب مبنی بر عدم خروج از توافق مثل زمان دیوانه ایی،بنام ترامپ که با خروج غیر اخلاقی از برجام عملا وجاهت نداشته آمریکا را نزد افکار عمومی پایمال نمود)،عملا توافق بالدفعه با آنان را غیر ممکن میسازد و لازم است ،تا جهت عدم تضرر ،یا خسارت کمتر ،کلیه جوانب مسأله توسط متولیان مربوطه سنجیده شود.
آلفرد مک‌ کوی آمریکایی(سیاستمدار و تحلیلگر) معتقد است در این قرن جدید قدرت آمریکا ،به چالش کشیده شده و این کشور رو به مرگ است.

این که استراتژیهای خشن جکسونی و جفرسونی آمریکا ،در حال حاضر و در دوره ،جوبایدن ،در مواجهه،با ایران ،جای خود را به دیپلماسی ،استمالت(تفقد و دلجویی) داده ،ذات اهریمنی پنتاگون.سیا،دیا،کاخ سفید و شوراهای امنیتی شانزده گانه کاخ سفید را ،برای ما ،مثبت نمی سازد و تقریبا امروز بر افکار عمومی مردم جهان و ایران ،اثبات شده ،ایالات متحده ،صرفا در جایی از فاز اخلاق،دیپلماسی،فرهنگ و سایر موارد موجبه وارد می شود که ،جایی برای نمایش قدرت و توان نظامی خویش نمی بیند.

آمریکا در حال حاضر دول هم‌پیمان منطقه خلیج فارس و خاورمیانه را،به انواع هواپیماهای مدرن ،بمب افکنهای دور پرواز،سایتهای راداری،هواپیماهای بدون سرنشین و پهبادی ،سامانه های پدافندی ،مجهز نموده و در کنار این مسأله فضای امنی را نیز جهت تاسیس نیروگاه‌های هسته ایی،برای آنان توسط دول ثالث (چین‌،روسیه و دول غربی) باز نموده ،و با تلاش در قطع توان دسترسی کشورمان ،به مواد هسته آیی(ولو با مصارف صنعتی و کشاورزی …صلح آمیز) ،به دنبال برقراری توازن ،به نفع دول هم‌پیمان ،خواستار تقویم و تثبیت حضور خویش در منطقه با نظریه بیشینه سازی منافع خویش با کمترین هزینه است.

در نگاه اولیه آمریکاییان به حقوق بین الملل ،و در طرحی که توسط کمیسیون حقوقدانان آمریکایی،در ریودوژانیرو ،ارائه شد،کشورهای اروپایی پذیرفتند که قوانین داخلی ،مغایر با مفاد حقوق بین الملل به تصویب قوای قانونگذاری آنها نرسی و به نوعی به ح.بین الملل احترام گذاشته شود.
اما بعدها به علت نگاه یکطرفه آمریکا به معادلات جهان و تفسیر به رای مسائل مختلف نظام بین الملل،و سعی در همسو کردن جهان با خویش،نظریه‌ ،تلفیق و تبدیل را پذیرفتند که مشابه ،سیستم حقوقی بریتانیا بود و آنچه برایشان اصالت داشت پذیرش حقوق بین الملل،در صورت هم سویی،با حقوق داخلی آمریکا بود.
کشوری که بنای ایجادش بر مبنای،اقوام مهاجر و جنگ های متعدد داخلی بود ،و جهت ایجاد ژست حقوق بشری ،خود را پیشرو در تقید به حقوق،مقررات و قوانین نشان میداد ،عملا از زمان تاسیس جامعه ملل به سال ۱۹۱۹-۱۹۲۰ به بعد ،استراتژی تک رایی،قلدر مالی،جنگ افروزی،اجماع تحمیلی جهت مداخله در کشورها ،با استفاده ابزاری از شورای امنیت،مجمع عمومی،دیوان لاهه،بانک جهانی،صندوق بین المللی پول،یونسکو،کمیسیون‌‌حقوق بشر و سایر زیر مجموعه های سازمان ملل متحدد،را در جهان و عملا در مقابل کشورهای ، تمکین ناپذیر در مقابل اجحافات کاخ سفید ،به نمایش گذاشته و با تمسک به فصل هفتم و ششم منشور سازمان ملل،غائله هایی،مثل:افغانستان،عراق،سوریه،یمن ،بحرین را آفریده و با حمله برق آسا به این کشورها،زیر ساختهایشان را نابود،مردمانشان را قتل عام جمعی و کشورهای مذکور را به پانصد سال قبل از رونقشان کشانده است.

الان به علت اقتدار ترکیبی که در زمینه های مختلف ،در اختیار کشورمان است،سعی میکند ،تا با تاکتیک دو گام به جلو و یک گام به عقب ،خود را نزد افکار عمومی ما خوب جلوه داده ،تا در جامعه ما در خصوص مواجهه با آن کشور شکاف ایجاد شده و جامعه داخلی ما پلاریزه گردد.

در صورتیکه کارنامه ایالات متحده ،در اینگونه موارد زیر بغل ماست.و‌ بینش کافی را نسبت به اقدامات نرم.خاموش،سرد این کشور به دست آورده ایم.

ما هم در حالت (security-alarm) یعنی آماده باش امنیتی هستیم و نگاه دیپلماتیک هوشمند ما همراه با موشکهای شهاب،محرم.سلیمانی،فجر،خیبر شکنمان در کنار سایر موشکهای راهبردی بر روی اهداف کشور های یاغی و متجاوز قفل شده اند و اهداف از قبل طراحی شده در چارچوب نظریه بازی ها (بازی جنگ)متناسب با واقعیت‌های جاری بارها راستی آزمایی شده اند .
و نکته آخر اینکه به تعبیر بسیاری از حقوقدانان زیر بنای حقوق سیاست است و سیاست یک مفهوم محوری بنام قدرت دارد.

پس ما هم با قدرتمند شویم و نگوییم ،دنیای فردا دنیای گفتمان هاست.
بلکه دنیای فردا ،جنگ اندیشکده های سخت و خشن ،جهت نفوذ ،هیبریدی (ترکیبی و همه جانبه ) در سایر کشورهاست.این قاعده کار قدرتهای الحادی،تکفیری و ماتریالیستی است.

 اسدا‌‌‌… پازوکیان