چرا ریاست جمهوری هریس برای امریکا فاجعه بار خواهد بود؟

“چارلی اسپیرینگ” نویسنده کتاب “ساعت آماتور: کامالا هریس در کاخ سفید” که در ژانویه ۲۰۲۴ میلادی چاپ شد در یادداشتی در روزنامه “دیلی میل” استدلال خود در مورد این که چرا “کامالا هریس” را برای ریاست جمهوری مناسب نمی‌داند مطرح کرده است. این خبرنگار سیاسی سابق روزنامه “واشینگن “اگزماینر” و سایت دست راستی طرفدار ترامپ بریت برت می‌نویسد: “کامالا هریس از زمان نامزدی حزب دموکرات در رقابت انتخابات ۲۰۲۴ میلادی دو مصاحبه کوتاه و کمرنگ رسانه‌ای داشته است که هیچ کمکی به افزایش قدرت او نکرده است. دموکرات‌های در واشینگتن به من گفته اند که کارزار انتخاباتی او به طور فزاینده‌ای دچار تنش و ناکارآمدی می‌شود.

به نقل از دیلی میل، او با پیامی خوشحال کننده خود را “جنگجوی شادی” می‌نامد با این وجود، من از جنگ‌های مکرر قدرت با تیم بایدن می‌شنوم: سه نسل یاران بداخلاق بایدن، خانواده باتجربه خودش و لژیون نسل Z و فعالان نسل هزاره همگی در جهات مختلفی حرکت می‌کنند. یکی از مقام‌های سابق به من گفته دستیاران هریس سعی کرده اند از او در برابر پرسش‌های مطبوعات محافظت کنند. با این وجود، یکی از دموکرات‌ها به من گفت که بسیاری می‌ترسند این رویکرد نتیجه معکوسی برای هریس و حزب دموکرات داشته باشد. او به من گفت:”این یک بازی بلند مدت عالی برای هریس نیست او باید اثبات کند که می‌تواند بدون فیلمنامه به بازی ادامه دهد”.

مشکل هریس آن است که بدون تله پرامپتر یا ابزار خواندن متن دست و پا می‌زند. او حرف‌های بی معنا می‌زند و گاف‌های بی معنایی را مطرح می‌کند. با این وجود، اگر او به تصویری که با دقت از وی ساخته شده به عنوان یک دادستان سرسخت عمل کند ممکن است ضربه‌هایی وارد کند: مهارتی که او ادعا می‌کند به عنوان دادستان منطقه و دادستان کل در کالیفرنیا با سبکی بسیار پرخاشگرانه از بازجویی به آن دست یافته است. با این وجود، اگر او پیروز شود منصب ریاست جمهوری در اختیارش خواهد بود سناریویی که تا همین اواخر غیرقابل تصور به نظر می‌رسد. ما چگونه به اینجا رسیدیم”؟

او در ادامه می‌نویسد: “هریس که نامحبوب‌ترین معاون رئیس‌جمهور در تاریخ معاصر نامیده می‌شود سال‌های متمادی از سوی برخی در واشینگتن به‌عنوان فردی سبک وزن و بی صلاحیت قلمداد می‌شد. حتی برخی در مطبوعات لیبرال آمریکا او را به عنوان یک “شوخی ملی” قلمداد می‌کردند که از یک خجالت به شرمساری دیگر می‌رسید. بسیاری از نامفهوم‌ترین اظهارات او در رسانه‌های اجتماعی منتشر شد: این اظهارات او در سال ۲۰۲۲ را در نظر بگیرید که “زمان آن رسیده که کاری را که انجام می‌دادیم انجام دهیم و این زمان هر روز است”.  کارنامه او ممکن است عاری از دستاورد‌های واقعی باشد، اما به نظر من او جاه طلبی سیاسی را با حیله گری غریزی و پیروی از مد روز ترکیب کرده است.

هریس که پس از تفرقه دوران ریاست جمهوری ترامپ و ضعف دوران ریاست جمهوری بایدن به عنوان ناجی سیاسی امریکای “متکثر” مورد ستایش قرار گرفت از سوی ماشین تبلیغاتی حزب دموکرات به عنوان صدای جسورانه‌ای برای کل کشور معرفی شده در حالی که او عضوی جدایی ناپذیر از چهار سال ریاست جمهوری بایدن بود. در کنوانسیون اخیر دموکرات‌ها در شیکاگو او به طور رسمی نامزدی ریاست جمهوری را در میان صحنه‌های تحسین آمیز هیستریک پذیرفت. بایدن، باراک و میشل اوباما و بیل و هیلاری کلینتون از او ستایش بعمل آوردند در حالی که هریس از حمایت شخصی اپرا وینفری ستاره میلیاردر لذت برد. کنوانسیون شیکاگو موفق شد یک عامل احساسی خوب را در اطراف هریس ایجاد کند، اما این وضعیت در حال کمرنگ شدن است”.

این خبرنگار در ادامه می‌افزاید: “در حال حاضر نتایج نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که جهش اولیه او در حال کاهش است. نتیجه نظرسنجی “نیویورک تایمز” در آخر هفته نشان داد که “دونالد ترامپ” با ۴۸ درصد در مقایسه با ۴۷ درصد از هریس پیشی گرفته است. هریس ممکن است امیدوار باشد که ادای احترام دموکرات‌های مشهور به او کمک کند تا از سوالات نگران کننده در مورد نامزدی اش طفره می‌رود. واقعا نگران کننده است که با آشفتگی فعلی جهان از جنگ در اوکراین گرفته تا تشدید درگیری در خاورمیانه این فرد نسبتا تازه کار بتواند به زودی در قدرت قرار گیرد. هریس هیچ مذاکره عمده‌ای انجام نداده و در تصویب هیچ قانون مهمی نقش رهبری کننده را برعهده نداشته است. حتی در میان دموکرات‌های سنا نیز او  به دلیل سبک پرحاشیه، حزبی و تمرکز وسواس آمیز بر حرفه اش محبوبیتی نداشت”. معاونان رئیس جمهور دیگر از جمله “ریچارد نیکسون در دوران “دوایت آیزنهاور”، “والتر موندال” در زمان “جیمی کارتر” یا”دیک چنی” در زمان جورج دابلیو بوش تاثیر مهمی بر سیاست خارجی ایالات متحده بر جای گذاشتند، اما بایدن هرگز آن قدر به هریس احترام نمی‌گذاشت که چنین نقشی را برایش قائل شود”.

این روزنامه نگار در ادامه می‌نویسد: “گاف‌های هریس در عرصه سیاست خارجی ترسناک بوده است در میان بسیاری از گاف هایش برجسته‌ترین آن‌ها  زمانی بود که او از “اتحاد” امریکا با کره شمالی سخن گفت. توضیحات او در مورد جنگ اوکراین و نقش ناتو در جهان “بوی سادگی کودکانه” می‌داد در حالی که رفتار او در طول خروج فاجعه بار از افغانستان به طور مشابه نشان دهنده غیر تاثیرگذار بودن او بود. او گفته بود زمانی که بایدن برای خروج نیرو‌های امریکایی از افغانستان تصمیم گرفت او آخرین فردی بود که در کاخ سفید از این موضوع اطلاع پیدا کرد. تا چند روز پس از خروج نیرو‌ها خبری از هریس نبود.

هریس در مورد مدیریت بحران مهاحران در مرز جنوبی امریکا نیز به همان اندازه بد عمل کرد. او در سال ۲۰۲۱ میلادی به گواتمالا رفت که اولین سفر بزرگ او به خارج از واشینگتن بود و در جریان آن همراه با با روزنامه نگاران رونمایی بیسکوئیت‌هایی که با تصویر او پخته شده بودند را جشن گرفت! با بدتر شدن بحران مرزی در مصاحبه با شبکه لیبرال “ان بی سی” زمانی که خبرنگار از او پرسید چرا با توجه به مقیاس مشکلات در مرز او خود به مناطق مرزی سفر نکرده هریس با خنده عجیبی گفت:”و من به اروپا نیز نرفته ام! دو موضوع دیگر در زمان خدمت او به عنوان معاون رئیس جمهور به من نشان می‌دهد که او برای مناصب عالی مناسب نیست. یکی از آن موارد روابط نامطلوب تاریخی هریس با برخی از کارکنان خود است ظاهرا به دلیل ترکیبی از بی حوصلگی و احساس ناامنی.

در طول مدتی که او به عنوان معاون رئیس جمهور مشغول به کار بود به طور مداوم افراد با استعدادی که نمی‌توانستند سبک مدیریتی اش را تحمل کنند از مقام شان استعفا می‌دادند. یکی از آنان کارکنان به “واشینگتن پست” گفته که هریس از تجزیه و تحلیل مطالب توجیهی خودداری می‌کند سپس در صورت ناآمادگی تیم اش را سرزنش می‌کند. منابع مطلع در واشینگتن داستان‌های بیش تری را در مورد ناکارآمدی و حتی سوء استفاده گفته اند. آنان می‌گویند هریس کارکنانی را که نتوانستند خواسته‌های نامنظم او را برآورده کنند مورد سرزنش قرار می‌داد.

یکی از دستیاران سابق او می‌گوید: “با کامالا شما باید مقدار ثابتی از انتقاد‌های ویرانگر روح و هم چنین عدم اعتماد به نفس را تحمل کنید”. یکی دیگر از آنان به نشریه “پولیتیکو” گفته که “دفتر هریس محیط سالمی نیست و افراد حاضر اغلب احساس می‌کنند با آنان بدرفتاری صورت می‌گیرد. یکی از مدیران کارزار انتحاباتی پس از نامزدی اولیه هریس در سال ۲۰۱۹ میلادی گفته بود من هرگز سازمانی را ندیده‌ام که با کارکنان اش تا این اندازه  بد رفتار کند”. استفاده غیرعادی هریس از زبان انگلیسی اغلب دارای اصطلاحات صحیح سیاسی آمیخته با افکار و تکرار‌های خنده دار است. یکی از بدترین اظهارات او در مراسمی در کاخ سفید در مارس ۲۰۲۳ میلادی بود. او به حضار متحیر خود گفته بود: “بنابراین، در طول ماه تاریخ زنان ما زنانی را جشن می‌گیریم و از زنانی که در طول تاریخ تاریخ ساز شدند و آن چه را که می‌توانست با آن چه بوده است رها شود تجلیل می‌کنیم”.

این یک رزومه نگران کننده برای فرد صاحب بالاترین منصب خواهد بود. بنابراین، شاید طعنه آمیز باشد که در حالی که او به عنوان یک مدیر جدی شناخته نمی‌شود خودش را خیلی جدی می‌گیرد و چنین تصویری را از خود ارائه می‌کند. یکی از اولین و گویاترین اقدامات او در این زمینه زمانی بود که به عنوان معاون رئیس جمهور از عکسی از خود بر روی جلد مجله “ووگ” انتقاد کرد. والدین هریس زمانی که او هفت ساله بود از یکدیگر طلاق گرفتند و او عمدتا توسط مادر هندو خود بزرگ شد و پدرش که متولد جامائیکا بود به عنوان استاد ارشد در دانشگاه استنفورد کار می‌کرد.

این تربیت مخلوط نژادی برای حرفه او در میان آغوش متعصبانه چپ آمریکا از سیاست هویتی اش برایش مفید بوده است به ویژه پس از ناآرامی‌هایی که به دنبال مرگ جورج فلوید در سال ۲۰۲۰ رخ داد به افزایش فعالیت جنبش حق حیات سیاه پوستان دامن زد.

هریس که همواره به دنبال کسب تشویق از سوی چپ‌ها بود مقام‌های مهاجرتی را متهم کرد که مانند کوکلاکس کلان عمل می‌کنند و اعتراضات طرفداران ترامپ در واشنگتن در تاریخ ۶ ژانویه ۲۰۲۱ در جریان یورش به ساختمان کنگره را با بمباران پرل هاربر ژاپن و جنایات ۱۱ سپتامبر مقایسه کرد. اکنون در مناظره ریاست جمهوری بینندگان کامالا هریس واقعی را خواهند دید: یک سیاستمدار ساده لوح. آیا این باعث باخت او در انتخابات خواهد شد؟ هیچ پیش بینی‌ای برای رای دهندگان آمریکایی وجود ندارد و من می‌ترسم که چشم انداز رئیس جمهور شدن این فرد بسیار محتمل باشد و این بسیار وحشتناک است”.