برای اولین بار رای دهندگان آمریکایی حامی آرمان فلسطین ممکن است تأثیر کافی بر انتخابات ریاست جمهوری و کنگره و در نتیجه بر سیاست های خارجی و داخلی واشنگتن در آینده داشته باشند.
با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا، فعالیت های سیاسی مرتبط با صهیونیست ها و فلسطین، همچنان روی تحولات کلیدی در عرصه سیاسی آمریکا تأثیر می گذارد. افکار عمومی دیگر مانند گذشته به طور مسلط نسبت به اسرائیل همسو نیست و این امر دولت اسرائیل و حامیان آمریکایی آنها را نگران میکند.
این نگرانی در اقدامات کمیته روابط عمومی آمریکا و اسرائیل (AIPAC)، گروه اصلی لابی طرفدار اسرائیل در آمریکا، آشکارتر است. طی چند ماه گذشته، این گروه 8.5 میلیون دلار در پویشی برای شکست کوری بوش، نماینده پیشرو دموکرات کنگره در انتخابات مقدماتی دموکرات ها در میسوری سرمایه گذاری کردند. بوش که از مسائل مربوط به عدالت فلسطین در کنگره دفاع می کرد، مقابل وسلی بل، دادستان سنت لوئیس شکست خورد.
این سرمایه گذاری به دنبال آن بود که آیپک مبلغ بیسابقه 17 میلیون دلاری را برای شکست دادن یکی دیگر از حامیان فلسطینی، جمال بومن، نماینده کنگره در انتخابات مقدماتی دموکراتها در نیویورک ارائه کرده بود.
پس از شکست بومن، آیپک موضع طرفداران اسرائیل در ایالات متحده را هم خط مشی خوب و هم سیاست خوب اعلام کرد.
مدیا بنیامین، فعال چپ در واکنش به این ادعا نوشت: اقدام آیپک نشان داد که گروههای طرفدار اسرائیل میتوانند انتخابات را بخرند و این پیام ترسناکی را به همه مقامات منتخب ارسال کرد که اگر از اسرائیل انتقاد کنند، حتی در زمان یک نسلکشی، ممکن است هزینههای شغلی خود را بپردازند.
او خاطرنشان کرد در حالی که تامین مالی شکست های بوش و بومن توسط آیپک، قدرت و منابع لابی طرفدار اسرائیل را نشان می دهد، آنها همچنین نشان میدهند که اکنون باید مبالغ بیشتری از پول نقد برای حفظ اسرائیل دوستان کنگره و به حداقل رساندن تاثیر اعضای حامی فلسطین فراهم کند.
این نشان می دهد که مقابله با محبوبیت فزاینده آرمان فلسطین برای لابی اسرائیل چقدر چالش برانگیز شده است.
چنین کمپین های مالی توسط آیپک و دیگر نیروهای طرفدار اسرائیل ممکن است به زودی به عنوان بعد دیگری از مداخله خارجی در انتخابات آمریکا تلقی شود که از سال 2016 به عنوان یک نگرانی ملی افزایش یافته بود.
یکی دیگر از اقدامات ناامیدکننده طرفداران صهیونیستها که میتواند نتیجه معکوس داشته باشد، فشار برای قانونگذاری برای جرم انگاری حمایت از فلسطینیها، مجازات سازمانهای غیرانتفاعی که از آرمان فلسطین حمایت میکنند یا محروم کردن دانشگاهها را از بودجه فدرال به دلیل اجازه دادن به اعتراضات طرفدار فلسطین است. چنین قوانینی میتواند آزادی بیان و حقوق متمم اول قانون اساسی را نقض کند و در نظر بسیاری از آمریکاییها، لابیهای طرفدار اسرائیل را به عنوان یک نیروی واپیل در سیاست آمریکا باز می کنند. یکی از آنها جنبش ملی بیتعهد است که در جریان انتخابات مقدماتی دموکراتها از دموکراتهای ثبتنام شده خواست تا رای «غیرمتعهد» بدهند تا نشان دهند که سیاستهای دولت بایدن در قبال نسلکشی اسرائیل را رد میکنند.
این کمپین بیش از 700 هزار رای به دست آورد که بسیاری از آنها از ایالت هایی مانند میشیگان و ویسکانسین آمده بودند. اگر این جنبش تا نوامبر و نزدیک شدن به انتخابات ادامه یابد، آرای آنها میتواند برای غرق کردن کامالا هریس، جانشین جو بایدن، که صادقانه از سیاست طرفدار اسرائیل در غزه حمایت کرد، کافی باشد.
کمپین هریس، درست مانند بایدن به وضوح نگران کننده است. یکی از نشانه ها، تصمیم او برای انتخاب تیم والز، فرماندار مینه سوتا به عنوان معاون خود در مقابل جاش شاپیرو، فرماندار پنسیلوانیا است. مواضع قوی طرفدار اسرائیل و صهیونیست ها در مورد اعتراضات دانشجویی طرفدار فلسطین، کمپین تحریم اسرائیل و جنگ غزه، از جمله موضوعات دیگر است که در انظار عمومی مورد بحث قرار گرفته و احتمالا مانع از شانس هریس برای برنده شدن می شود.
خود هریس هم در لفاظیهای خود اشاره کرده که میخواهد بین خود و موضع شدیدا طرفدار اسرائیلی بایدن فاصله بیندازد. او با قاطعیت بیشتری در مورد آتش بس فوری صحبت کرده و نگرانی خود را در مورد رنج غیرنظامیان فلسطینی ابراز کرده است. او همچنین به رهبران کمپین Uncommitted که هفته گذشته در دیترویت با آنها ملاقات کوتاهی داشت، گفته که درخواست آنها را برای دیدار و گفتگو درباره درخواست شان برای تحریم فوری تسلیحات آمریکا علیه اسرائیل میپذیرد.
با این حال، فعالان طرفدار فلسطین و فعالان غیرمتعهد اصرار دارند که برای رای دادن به او باید شاهد اقدامات ملموسی مانند تحریم تسلیحاتی اسرائیل و اعمال قوانین که ایالات متحده را از ارائه کمک نظامی به نیروهای امنیتی خارجی که حقوق بشر را نقض می کنند، باشند.
در روزهای اخیر، هریس در جریان دو سخنرانی که توسط فعالانی که خواستار خروج او از سیاست بایدن بودند، مورد اقبال قرار نگرفت. پاسخهای ناکافی او نشان داد که او در حال تلاش برای رسیدگی به خواستههای دموکراتهای مترقی برای یک سیاست انسانیتر در غزه است.
در شرایط حاضر، واضح است که برای اولین بار رای دهندگان آمریکایی حامی آرمان فلسطین ممکن است تأثیر کافی بر انتخابات ریاست جمهوری و کنگره و در نتیجه بر سیاست های خارجی و داخلی واشنگتن در آینده داشته باشند.
این دگرگونی نسبتا ناگهانی چشمانداز انتخاباتی، دردسرهای جدیدی را برای لابی طرفدار اسرائیل ایجاد میکند که رسیدگی به آن کار دشواری خواهد بود.