خواسته اپوزیسیون افزایش تحریم‌ها و حتی جنگ نظامی با ایران بود و حالا برگ دیگری رو شده است.
ساعات پایانی شب گذشته بود که رسانه‌های آمریکایی و ایرانی خبرهایی از توافق ایران و آمریکا بر سر تبادل چند زندانی در ایران و آمریکا و هم چنین رفع محدودیت از دارایی‌های بلوکه شده ایران در کشورهایی مثل کره جنوبی و عراق منتشر کردند.
۱- پیام واضح آنچه دیشب رخ داد در درجه اول پیامی است که آمریکایی‌ها به جریان اپوزیسیون منتقل کردند؛ شاید همین پیام است که تا این لحظه رسانه‌های طیف رادیکال ضدایرانی را در سکوت خبری فرو برده. در حالی که این جریان تصور می‌کرد در آستانه سالگرد اتفاقات سال گذشته آمریکا تمام قد پای کار جریان برانداز حاضر شود اما در عمل آمریکا حدود ۱۰ میلیارد دلار از دارایی‌هایی که غیرقانونی مسدود کرده بود به سبد ایران بازگرداند تا اثبات شود رجزخوانی‌های قبلی آنطور که انتظارش را داشتند کارساز نبوده.
همه می‌دانند که خواسته اپوزیسیون افزایش تحریم‌ها و حتی جنگ نظامی با ایران بود و حالا برگ دیگری رو شده است. پیشتر هم امضای توافق با عربستان تا حد زیادی مسیر حمایتی اپوزیسیون را مسدود کرده و آنها را به ناچار به دامن رژیم‌صهیونیستی انداخت.
۲- از شب گذشته تاکنون جزئیات بیشتری منتشر نشده جز اینکه یک مقام ارشد کره جنوبی اعلام کرد که سئول امیدوار است مشکل پول‌های بلوکه شده ایران «به آرامی» حل شود. این در حالی است که کره جنوبی هیچ نقشی در آزادسازی دارایی‌های بلوکه شده ایران نداشته و پس از این توافق، آمریکا به سئول گفت که دارایی‌های ایران را منتقل کند.
اما در فضای خبری حرف و حدیث‌ها مبنی بر چرایی منتقل نشدن ۶ میلیارد دلار به داخل کشور یا استمرار محدودیت برسر چگونگی دسترسی و خرج پول‌ها حسابی داغ داغ است در عوض گفته می‌شود که اساسا ایران مساله‌اش دریافت نقدی پول‌ها آنطور که در ماجرای جیسون رخ داد نبوده کما اینکه در حال حاضر هم برخی پول‌های ایران برای تسهیل معاملاتش در بانک‌های خارج از ایران نگهداری می‌شود. از سوی دیگر هم درباره نحوه خرج در کالاهای غیرتحریمی هم گفته می‌شود گمانه‌زنی‌های صورت گرفته درست نیست و در طیف وسیعی از کالاها این پول‌ها قابل استفاده است. همه اینها البته تثبیت یک موضوع است؛ هرچه درباره جزئیات توافق کمتر اطلاع‌رسانی شود گمانه‌زنی‌ها و تردیدها هم درباره توافق بیشتر خواهد بود و می‌تواند دستاوردهای احتمالی را تحت‌الشعاع قرار دهد. بنابراین دستگاه‌های دولتی اعم از وزارت خارجه و رسانه‌ها باید جزئیات بیشتری را به اطلاع افکارعمومی برسانند.
