لاورا روزن می نویسد: آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه امریکا در سخنرانی خود گفته است که “مایل به کاهش تنش با ایران هستیم، حال ببینیم ایران چه می کند، یا بهتر بگوییم چه نمی کند، که تنش ها افزایش نیابند.”
آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا روز چهارشنبه در شورای روابط خارجی آمریکا گفت: “هیچ توافقی در افق نزدیک نیست هرچند ما به تمایل خود برای آزمودن مسیرهای دیپلماتیک ادامه می دهیم… البته همزمان در حال برساختنِ بازدارندگی خودمان هستیم و از نزدیک با شرکایمان در منطقه در این زمینه همکاری می کنیم… به نظرم باید ببینیم که آیا ایران گام هایی برمی دارد، یا شاید بهتر باشد بگوییم بر نمی ندارد، که تنش ها را بیشتر افزایش دهد آن هم نه تنها میان ما بلکه با دیگر کشورها هم.” بلینکن افزود: “ما در پیام های خود از همه کانال های موجود به ایران، بسیار روشن بوده ایم که اگر آنها برخی گام ها را بردارند، ما را به نقطه بسیار خطرناکی سوق می دهد و به خوبی روشن ساخته ایم که باید از آن گام ها پرهیز کنند. جدای از آن، به آنها گفته ایم که به یک مسیر کاهش تنش علاقمند هستیم و می خواهیم ببینیم که آیا آنها هم برای این کار آماده هستند یا نه.” وزیر امور خارجه آمریکا افزود: “سوال این است که آیا آنها به برداشتن گام هایی مایل هستند که نشان دهد آیا رویکرد بازی به تلاش به منظور تغییر شرایط کنونی دارند یا نه. آنها می توانند زمینه ها و احتمالات مختلفی را باز کرده به جریان اندازند و زمینه متفاوتی برای یک فرایند محتمل دیپلماتیک فراهم آورند.”
سوزانه دیماجیو Suzanne DiMaggio، عضو ارشد بنیاد کارنگی برای صلح بین المللی می گوید که به نظر می رسد که هم آمریکا و هم ایران “به نتیجه رسیده اند که … به نفعشان است ثباتی در روابطشان پدید آورند. دولت بایدن، در شرایطی که آماده ورود تمام عیار به کارزارهای انتخاباتی می شود، پرهیز از یک بحران هسته ای با ایران و نیز جلوگیری از یک منازعه در منطقه را در اولویت قرار داده است.” دیماجیو می گوید که تمرکز آمریکا بر سه هدف است: “فریزکردن پیشرفت سریع برنامه هسته ای ایران، کاهش تنش ها در منطقه و آزادی آمریکایی هایی که به اعتقاد واشنگتن غیرمنصفانه در ایران زندانی هستند.” دیماجیو می گوید که بعد از زدوخوردهای ماه مارس در سوریه میان نیروهای تحت حمایت ایران و نظامیان آمریکایی “به نظرم آمریکا نگرانی فزاینده ای داشت که مدیریت این زنجیره اقدامات تشدیدشونده در منطقه، بسیار دشوار می شود. گفت وگوهای عمان پس از این حوادث سرعت گرفت. رخدادهای مارس نشان داد که چگونه مسائل می تواند از کنترل خارج شود و یک نزاع همه جانبه در بگیرد… در شرایطی که چشم اندازی برای احیای برجام وجود ندارد، خطر اشاعه، پیوسته حادتر می شود و ادامه این مسیر بسیار ریسک آفرین است چرا که به همان جایی می رسیم که امروز با کره شمالی به آن رسیده ایم. پس تمرکز بر این است که عناصر اصلی برنامه هسته ای ایران فریز شود و بعد هدف درازمدت تر آن است که به یک دیپلماسی پایدار برسیم و آنطور که من می بینم، این رویکردی است با هدف کلید زدن یک راهبرد عملگرای دیپلماتیک که بسیار ضرورت دارد، البته در کنار بازدارندگی و سیاست های قهری که اکنون اجرا می شود.”
یک مقام رسمی اروپایی این هفته اشاره کرد که کانال کاهش تنش آمریکا – ایران یک گفت وگوی مفید است که شاید مآلا زمینه ساز گفت وگوهای دوباره برای احیای یک برنامه هسته ای جامع تر (همچون برجام) باشد. یک دیپلمات ارشد دیگر اروپایی هم که درباره گفت وگوهای هفته گذشته انریکه مورا و علی باقری در دوحه صحبت می کرد، گفت که اتحادیه اروپایی هنوز هم علاقمند به تلاش برای احیای برجام است. وی تصریح کرد: “هدف اصلی، برجام است. اینکه تلاش کنیم که به آن برگردیم.”
لاروا روزن
