شرکت کنندگان در پنجمین شب از محفل سینمائی آرمان شب گذشته میزبان استاد رحیم پور ازغدی بودند و در این نشست به چرائی شکل گیری جریان ناامیدی در سینمای ایران پرداختند.
حسن رحیم‌پور ازغدی در مقدمه‌ی سخنان خود با اشاره به اهمیت چگونگی استفاده از قوه‌ی خیال گفت: قوه‌ی خیال انسان برای خلق یک اثرهنری اگر در خدمت شهوت و غضب قراربگیرد می‌تواند اثر هنری مفسد خلق کند و اگر در خدمت عقل قرار بگیرد می‌تواند اثرهنری مصلح خلق کند.
وی در ادامه در انتقاد به مخالفت جریان سکولار با سینمای ایدئولوژی اشاره کرد: وقتی حرف از سینمای انقلاب اسلامی می‌شود عده‌ای می‌گویند ما سینمای ایدئولوژیک نمی‌خواهیم و در این زمینه کار نمی‌کنیم، اما واقعیت این است که هیچ کسی بدون ایدئولوژی نیست و هرکسی هراثری تولید می‌کند با یک ایدئولوژی اثرخلق می‌کند. چنین کسانی با ایدئولوژی خودشان آثار هنری را تولید می‌کنند. اساسا کسانی که در دنیا سینما را در دست دارند تلاش می‌کنند فلسفه‌ی هنر و زیبائی شناسی را تغییر دهند. در مقابل هنوز در دانشگاه‌های هنر ما طرح سوال جدی از جریان غربی در عرصه‌ی فلسفه‌ی هنر و زیبائی ندارند. آنچه امروز در دانشگاه‌های هنر ما تدریس می‌شود به عنوان نظریات هنری صرفا ترجمه از غرب است.
رحیم پور ادامه داد: سوالات جدی می‌توان از فلسفه‌ی هنر غرب مطرح کرد در اصل زیبائی شناسی و فلسفه‌ی هنر، اما کسی نمی‌پرسد. اگر هم جریان انتقادی به هنر وجود داشته باشد خودش اکثرا غربی است. ما امروز چیزی به نام فلسفه‌ی هنر که ترجمه نباشد نداریم بلکه صرفا ترجمه هستند. به جای فلسفه‌ی هنر تاریخ هنر غرب را به عنوان یک امر رایج تدریس می‌کنند. کسانی که به اسم سرگرمی اثرخلق می‌کند صرفا دنبال سرگرمی نیستند بلکه به دنبال القای یک تفکر به مخاطبین خود هستند.۲۵ درصد در آمد تولید ناخالص آمریکا برای افکار عمومی است. اعم از خلق داستان و تولید فیلم و… آنچه سینمای غرب به دنبال آن است تحقیر واقعیت برای ترساندن مردم است که با اهداف خاصی دنبال می‌شود.
وی در پایان نیز با اشاره به تفاوت‌های سینما قبل و بعد از انقلاب اشاره کرد: در سینمای قبل از انقلاب قهرمان‌ها یا اهل مشروبات الکلی بودند یا روابط نامشرع و یا اهل خشونت‌های فیزیکی بودند. اما سینمای بعد از انقلاب قهرمان واقعی خلق کرد. در سینمای غرب قهرمان‌ها را ضد قهرمان می‌کنند. مثلا زامبی یک رهبر مسلمان ضد استعمار در آمریکای جنوبی است، اما زامبی را نام مرده‌های متحرک گذاشتند و تبدیل به ضد قهرمان شد. از ابتدای انقلاب تا کنون عده‌ای که در سینما و هنر برای انقلاب هزینه می‌دادند به اتهام حکومتی بودن از خدمات محروم بودن و عده‌ای دیگر که علیه انقلاب اسلامی بودند از همه‌ی مزایای کشور استفاده می‌کردند و همیشه هم به انقلاب ضربه می‌زدند.
