مردم ایران طی 3 ماه گذشته شاهد ثبت روزهایی از تاریخ بودند که علی‌رغم تلخی فراوانش باعث شناختِ دوست از دشمن هم شد، روزگاری که متأسفانه ورود عناصر نفوذی دشمن بار دیگر باعث شد اعتراضات بخشی از مردم به اغتشاش و آشوب تبدیل شود و دودش به چشم تمام مردم کشور برود.
به گزارش بولتن نیوز به نقل از تسنیم، در این ایام دشمنان ایران با یکدیگر متحد شدند و به‌بهانه حمایت از اعتراضات، سعی در پیاده‌سازی افکار شوم خود داشتند؛ و زمانی که دیدند قرار نیست مردم به دعوتشان پاسخ مثبت دهند وارد فاز بعدی نقشه خود شدند.
این افراد به اسم زندگی و آبادی به خیابان‌ها آمدند و با تخریب اموال مردم و آسیب‌های مادی و جانی فراوان، امنیت کشور را نشانه گرفتند، از قرارهای خیابانی شروع کردند و در نهایت با اعتصابات اجباری و تحمیل هزینه‌های سنگین بر زندگی مردم سعی در پیاده‌سازی افکار خود را داشتند.
در این ایام طی دو بازه زمانی سه‌روزه کسبه و اصناف را مجبور به اعتصاب اجباری کردند؛ در کمپین‌هایشان به مردم می‌گفتند “در این سه روز حتی یک ریال هم خرج نکنید، خرید نکنید و… تا جمهوری اسلامی تحت فشار قرار گیرد و تسلیم شود.”،
همزمان نیز در برخی از نقاط کشور، با فشار به اصناف و تهدید جانی و مالی مانع فعالیت‌شان می‌شدند؛ اما با تمام این فشارها و عزم جزمشان پروژه اعتصاب‌های سه‌روزه شکست خورد.
آنها زمانی که در پروژه اعتصاب اجباری شکست خوردند، اعتصاب کامیون‌داران را در دستور کار قرار دادند تا از این طریق، افزایش هزینه‌های حمل‌ونقل و رشد قیمت کالاها و در نهایت کمبود اقلام مورد نیازِ مردم را به جامعه تحمیل کنند، البته در این فاز هم چیزی عایدشان نشد و حتی با سنگ‌پراکنی و فشارهای مختلف باز نتوانستند به اهدافشان برسند.
اتاق فکر اغتشاشات اخیر به اسم حمایت از زندگی و آزادی در حقیقت دنبال تضعیف زندگی مردم ایران بوده است؛ اثبات این مهم البته خیلی نیازمند پرونده و سند و مدرک نیست، کافی است مروری داشته باشیم بر آنچه در این مدت گذشت؛ دشمنان هر بار با بهانه‌ای واهی از مردم می‌خواستند یک نهاد اقتصادی یا واحد تولیدی را تحریم کنند؛ آن‌هم درحالی که هزاران نفر از همین مردم از این طریق نان‌آور خانواده‌هایشان هستند.
آیا کارگران و خانواده‌های آنها خارج از دایره “زن، زندگی، آزادی” یا “مرد، میهن، آبادی” هستند؟ آنها جزو مردم ایران به حساب نمی‌آیند؟ اگر شعار این افراد حمایت از مردم است، چرا باید دقیقاً اهداف شومشان متوجه اقتصاد و معاش خانوار ایرانی باشد؟ چرا تحریم و اعتصاب‌شان مستقیم سفره خانوار ایرانی را نشانه می‌گیرد؟ چرا با اعتصاب‌های اجباری به مغازه‌دارهایی فشار می‌آورند که باید هر ماه اجاره و حقوق کارگران خود را پرداخت کنند؟
آنچه در این روزها در بازار طلا و ارز و خودرو می‌گذرد نیز به‌اذعان فعالان حاضر در این بازارها متأثر از ناامنی‌های اخیر و افزایش تنش‌ها در برخی شهرهاست؛ تحلیلگران می‌گویند هرچند نقش سیاست‌های اقتصادی در این بازارها خیلی بالاست ولی نمی‌توان از تأثیر مستقیم و بالای جو روانی و سیاسی اغتشاشات اخیر در افزایش تلاطم‌های ارزی اخیر چشم‌پوشی کرد.
البته برخی از گروه‌های سیاسی و خبری به نقش اغتشاشات در افزایش تلاطم‌های ارزی اخیر ایراد گرفته‌اند و معتقدند ضعف سیاست‌گذار موجب وضعیت فعلی شده است ولی توجهی به تأثیر وضع تحریم‌های جدید و افزایش تقاضا برای خرید ارز و طلا به‌بهانه‌های مختلف در بازارها ندارند.
براندازهایی که در 3 ماه اخیر شعار زندگی و آبادی می‌دادند به مردم ثابت کردند که تمام اقدامات‌شان علیه زندگی و آبادی است، این گروه نه‌تنها اعصاب و روان بلکه مستقیم زندگی مردم را نشانه گرفته‌اند و از هیچ تلاشی برای اهداف شومشان فروگذار نمی‌کنند. اقدامات تخریبی براندازها در برخی مکانهای مهم اقتصادی و انرژی از جمله تخریب دکل‌های برق و تشویق ابلهانه مردم ایران به افزایش مصرف انرژی که منجر به قطع برق و گاز خود مردم می‌شود، بخش دیگری از اقدامات ضد زندگی و آبادی این جماعت ضدایرانی محسوب می‌شود.
کاهش امنیت سرمایه‌گذاری در ایران و خروج سرمایه از کشور یکی دیگر از تأثیرات مستقیم اغتشاشات اخیر است که زندگی مردم و آبادانی کشور را مستقیم تحت تأثیر قرار می‌دهد، ضمن اینکه برخی از عوامل برانداز بی‌شرمانه خروج سرمایه از کشور را تبلیغ می‌کنند.
اما اقدامات ضد زندگی و ضد آبادانی اغتشاشگران اخیر فقط به اینها خلاصه نمی‌شود؛ جریان پشت‌پرده این گروه در کشورهای خارجی تلاش می‌کنند با افزایش تحریم‌ها و فشارهای بیشتر اقتصاد ایران را زمین بزنند! تحریم‌هایی که اخیراً از سوی این کشورها وضع شده است هرچند به نام حمایت از جریان اعتراضات شکل‌گرفته در ایران است ولی در عمل مستقیم باعث سخت‌تر شدن زندگی مردم ایران می‌شود.
در این مدت بارها از این جریان سؤال شده است که “اگر واقعاً درد شما درد مردم ایران است، چرا تا به حال از مقامات غربی لغو تحریم‌ها به‌خصوص تحریم‌های دارویی را درخواست نکردید؟”، عملکرد این افراد در ماه‌های گذشته نشان می‌دهد که نه‌تنها دردشان دردِ مردم ایران نیست بلکه هرچه در توان دارند به‌کار گرفته‌اند تا زندگی مردم ایران را فلج کنند. برخی از همین مدعیانِ حقوق بشر و طرفداران اعتراضات خیابانی ایران، از مقامات غربی خواسته‌اند فشار را به ایران افزایش دهند و حتی برخی از آنها خواسته‌اند طرف غربی به گزینه نظامی هم فکر کند! توجیه‌شان هم این است که هدفشان فشار به جمهوری اسلامی است! درحالی که اعمال هرگونه فشار و تحریمی از سوی غرب مستقیم متوجه مردم ایران می‌شود.
