یکم. خاطرتان هست آن‌روزهای دهه۶۰؛ چه خاطرات خوشی. پر از همدلی و همیاری. برای خیلی‌ها آن روزها نوستالژی است. اتفاقا دشمن هم فهمیده است و تلاش بی‌امان و جاهلانه‌ای می‌کند تا به‌جای نوستالژی دهه۶۰ نوستالژی دهه۵۰ را بسازد؛ نوشتم جاهلانه چون خیال می‌کنند این وارونه‌سازی نیز دست‌ساز است. بگذریم از این بلاهت تودرتو.
دوم. پرطنین‌ترین سخن رهبری چیست؟ پربسامدترین هم شاید باشد؛ اما در طنین شک ندارم. طنین یعنی چه؟ یعنی بیشترین تأکید ایشان در تمام سال‌های رهبری. از کدام طنین، سخن می‌گوییم؟ از هویت. رهبری در اغلب سخنرانی‌های معرفتی خود ازجمله دیدار اخیر با شرکت‌کنندگان در مجمع جهانی اهل‌بیت به این هویت ماندگار اشاره کردند. هویتی مانا و تصویری از تاب‌آوری این انقلاب. تا جایی که فرمودند این تاب‌آوری و ماندگاری از اصل انقلاب نیز مهم‌تر است.
حتی وقتی از مردم می‌گویند باز هم به همین هویت اشاره می‌کنند؛ اینکه مردم امروز از روزهای اول انقلاب نیز ایمانی‌ترند.
جالب اینکه وقتی از دشمن هم می‌گویند باز به همین هویت ارجاع می‌دهند؛ اینکه می‌فرمایند دشمن امروز پیچیده‌تر از گذشته است و این نشانه قوی‌ترشدن این انقلاب و مردم است.
سوم. راز این ماندگاری را نیز توضیح دادند؛ ماندن بر مدار جمهوریت و اسلامیت و در یک کلمه استقامت این مردم.
چهارم. اما چرا ماندگاری مهم‌تر از تاسیس است؟ این سؤال ممکن است به زبان هم نیاید، اما هر کس نوستالژی دهه۶۰ را به ذهن داشته باشد این سؤال ساده برایش پیش می‌آید که آن‌روزهای به یادماندنی کجا و این روزها کجا؟ آن حال خوش و این سختی‌ها… .
پنجم. شما اهل زیارت هستید. اهل فعالیت‌های مذهبی و معنوی و حتما هم از این مناسک مذهبی خاطره خوش دارید؛ کدام خاطره؟ کنار ضریح یا در هیئت یا اعتکاف یا سفر حج و یا هرچه و هرجا؛ از آن لحظات یک حال خوش به‌خاطر دارید. اغلب همینند و در این حال احتمالا تصمیم‌های شخصی مهمی می‌گیرند؛ مثل اینکه برخی خطاهای خود را اصلاح و جبران کنند. اما در این عزم برخی جزم دارند و برخی نه.
با این حال برای هر دو آن حال خوش معنوی، خاطره‌انگیز است هرچند برای برخی تثیبت شده است و برای برخی تنها یک نوستالژی است.
ششم. اهل معرفت در بیان عرفان عملی معتقدند گام اول سلوک و خودسازی، یقظه و تحول درونی است که همواره با یک حال خوش معنوی همراه است اما گام اصلی، مرحله مقام و تثبیت است که همراه با سختی است و ممارست می‌خواهد و صبوری.
القصه؛
نوستالوژی دهه۶۰ برای این مردم گذشته است و امروزشان تثبیت و توسعه آن روزهاست.
راز ماندگاری این مردم رسیدن به مرحله مقام است؛ دوران تثبیت. راز مومن‌تر بودن این مردم نسبت به گذشته نیز همین‌جاست… .
