طبق تحولات میدانی، مسکو در تابستان نتوانسته جز تصرف دو شهر شرقی سورودونستک و لیسیچاسنک، پیشروی دیگری داشته باشد و اوکراین نیز نتوانسته منطقه جدیدی را آزاد کند. تداوم یا تغییر این وضعیت فرسایشی به سه عامل بستگی دارد: نیروی انسانی، اراده و تجهیزات نظامی طرفین.
از نظر نیروی انسانی، طرفین تلفات بالایی داشته‌اند. هر چند اوکراین با بسیج گسترده مردان ۱۸ تا ۶۰ ساله درصدد جبران این وضعیت برآمده ولی روسیه جز مشوق‌های مالی اندک برای حضور در جبهه، اقدام مشابهی انجام نداده است.
از منظر اراده، نظرسنجی‌های اوکراین نشان‌گر مخالفت مردم با واگذاری زمین در ازای صلح است. در روسیه نیز برخی از نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهد که اکثر روس‌ها از جنگ حمایت می‌کنند. گرچه به نتایج این نظرسنجی‌ها با احتیاط باید نگریست.
از منظر تجهیزات، روسیه بیش از اوکراین تجهیزات سنگین از دست داده است. علاوه بر اینکه اوکراین از حمایت نظامی گسترده غرب برخوردار است ولی روسیه فاقد حمایت قوی خارجی است.
در یادداشت اندیشکده رند آمده است: با توجه به این موارد می‌توان گفت اوکراین به جز عقب‌نشینی‌ها در دونباس، در دیگر نقاط توازن راهبردی را حفظ کرده است. با تداوم حمایت مالی و نظامی غرب، ممکن است در ماه‌های آینده، وضعیت به نفع اوکراین رقم بخورد.
