طبق این یادداشت، انرژی و امنیت غذایی مهم‌ترین بحران‌های آینده جهان است. اعضای بریکس با تجربه غلبه بر کرونا می‌توانند اعضای جدیدی برای تفوق بر این دو بحران برگزینند. ایران از جمله مهم‌ترین گزینه‌ها است که علاوه بر منابع انرژی، به دلیل موقعیت ویژه در میان شیعیان نیز از منظر تمدنی برای بریکس اهمیت دارد.
برای غلبه بر بحران غذایی نیز عضویت آرژانتین راهگشاست. ولی به دلیل اینکه عضویت یک کشور باید با اجماع همه اعضا باشد، مخالفت برزیل، مانع این امر شده است. دشواری انتخاب یک عضو جدید در بریکس سبب شده چین و روسیه هر یک، مسیر دومی برای تقویت همکاری بریکس با دیگر بازیگران در پیش بگیرند.
راهکار چین، توسعه بریکس‌پلاس است که انعطاف‌پذیری بیشتری نسبت به عضویت کامل در بریکس دارد. راهکار روسیه، مشارکت با اتحادیه‌ها و انجمن‌های منطقه‌ای در توسعه زیرساخت‌های مالی و لجستیکی است. مکانیسم‌های مالی مانند یک ارز جدید و یا سیستم‌های پرداخت مستقل از غرب، برای مسکو اهمیت راهبردی دارد.
روسیه و چین گرچه بریکس را متمایز از کشورهای توسعه‌یافته غربی می‌دانند ولی تمایل ندارند در گرداب رقابت با آن‌ها بیفتند. به خصوص که هند با حضور در کوآد، عملاً عضوی از یک ائتلاف امنیتی غربی شده است. ولی G7 به وضوح اراده مقابله با طرح‌های اعضای بریکس از جمله «یک جاده، یک کمربند» را آشکار کرده است.
