علیرغم تمام صحبت‌های مطرح شده در مورد عملکرد نامزد‌های مورد تایید دونالد ترامپ در انتخابات مقدماتی جمهوری خواهان در سال جاری نتایج رقابت‌های این هفته به وضوح یک نکته را نشان داد: فارغ از آن چه برای نفوذ شخصی ترامپ رخ دهد ترامپیسم در حال تحکیم تسلط خود بر جمهوری خواهان است.
کارت امتیاز ترامپ در روز سه شنبه متفاوت بود. نامزد‌های مورد تایید او که نامزد‌های حزب جمهوری خواه برای فرمانداری در پنسیلوانیا و سنا در کارولینای شمالی بودند، توانستند پیروز انتخابات باشند در حالی که گزینه مورد نظر او برای فرمانداری آیداهو نتوانست فرماندار فعلی را حذف کند.
هم چنین، مداخله دیرهنگام ترامپ نتوانست «مدیسون کاتورن» نماینده جوان مورد حمایت او در کارولینای شمالی را نجات دهد. هم چنین، در انتخابات مقدماتی جمهوری خواهان برای کسب کرسی سنا در پنسیلوانیا دکتر مشهور «مهمت اوز» نامزد مورد حمایت ترامپ و «دیوید مک کورمیک» که ترامپ از او انتقاد کرده با فاصله‌ای نزدیک به یکدیگر در رقابت شرکت کردند.
با این وجود، آشکارتر از وضعیت رخ داده برای نامزد‌های مورد تایید ترامپ مواضع نامزد‌ها بود. همان طور که در انتخابات مقدماتی جمهوری خواهان در اوایل سال جاری هیچ رقیب درجه یکی در هیچ یک از رقابت‌های در رد ناسیونالیسم اقتصادی و نژادی که ترامپ به عنوان ایدئولوژی غالب حزب جمهوری خواه تثبیت کرده سخنی نگفت تاکنون نیز هیچ نامزد جمهوری خواهی در برابر ایدئولوژی ترامپ موضع گیری نکرده است.
در چندین رقابت، به ویژه رقابت برای کسب کرسی سنای پنسیلوانیا همه نامزد‌های پیشرو به دنبال این بودند که خود را متعهدترین افراد به شعار «عظمت را دوباره به امریکا باز می‌گردانیم» ترامپ معرفی کنند حتی مک کورمیک از نظامیان سابق و مدیر عامل سابق صندوق تامینی نیز این شعار را مطرح کرده بود. تقریبا همه نامزد‌های پیشروی جمهوری خواه به درجات مختلف ادعا‌های بی‌اعتبار رئیس جمهور سابق مبنی بر این که او در انتخابات ۲۰۲۰ میلادی تنها به دلیل تقلب گسترده متحمل شکست شد را تکرار کردند.
«بیل کریستول» یکی از رهبران جمهوری خواه می‌گوید: «اگر قرار بود سال ۲۰۲۲ آزمایشی برای تسلط ترامپ و ترامپیسم بر حزب باشد تاکنون او بسیار مسلط بوده است».
عزم بسیاری از نامزد‌ها برای معرفی خود به عنوان متحدان ترامپ نشانگر چگونگی ادامه حرکت رای دهندگان جمهوری خواه به سمت جناح راست آن حزب است. «جان برابندر» مشاور باسابقه جمهوری خواه می‌گوید برای مثال، در پنسیلوانیا ترکیب رای دهندگان اولیه حزب جمهوری خواه به شکلی «بسیار چشمگیر» متفاوت از رای دهندگان دو دهه پیش آن حزب بودند.
او به من گفت: «این جمهوری خواهان یقه آبی، جمهوری خواهان محافظه کار اجتماعی، و جمهوری خواهان تی پارتی (جناح راست حزب جمهوری خواه) هستند که بر انتخابات مقدماتی تسلط دارند. البته تعداد میانه رو‌های یقه سفید کمتری در حومه‌های خارج از فیلادلفیا حضور داشته‌اند. در انتخابات مقدماتی کارولینای شمالی» تد باد «نامزد مورد حمایت ترامپ برای سنا و در اوهایو» جی دی ونس «که او نیز مورد حمایت ترامپ بود برنده شدند».
با دور شدن طیف رای دهندگان جمهوری خواه از انواع رای دهندگانی که ممکن است در برابر ترامپ مقاومت کنند تمایل حزب جمهوریخواه به سمت ترامپیسم تداوم یافته است. به نظر می‌رسد ترامپیسم دیگر به شخص ترامپ بستگی ندارد.
در گذشته پنسیلوانیا سنت انتخاب فرمانداران جمهوری خواه میانه رو (ریچارد تورنبرگ، تام ریج) و سناتور‌ها (جان هاینز، آرلن اسپکتر) را داشته است. با این وجود، در سال جاری میلادی در انتخابات مقدماتی حزب جمهوری خواه در پنسیلوانیا نامزدی قابل قبول معرفی نشد که به عنوان یک میانه روی واقعی یا حتی یک منتقد ترامپ شناخته شده باشد.
انتخابات مقدماتی فرمانداری قاطعانه به نفع «داگ ماستریانو» سناتور راست افراطی تمام شد که تلاش‌ها برای لغو نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ میلادی را در آن ایالت رهبری کرد و از ممنوعیت سقط جنین پس از حدود شش هفته بارداری بدون استثناء قائل شدن برای بارداری‌های ناشی از تجاوز و زنای با محارم حمایت می‌کند و قصد دارد قانونی را که طبق آن هر رای دهنده اجازه دارد از طریق پست رای بدهد را در آن ایالت لغو کند.
او هم چنین با چهره‌های جنبش ملی گرای مسیحی افراطی در ارتباط است. «لو بارلتا» نزدیک‌ترین رقیب ماستریانو بود. او به عنوان شهردار شناخته شد و بعدا نماینده شده بود و نام خود را با اعمال سیاست‌های تندروانه علیه مهاجران غیرقانونی بر سر زبان‌ها انداخت و یکی از اولین اعضای کنگره بود که در سال ۲۰۱۶ میلادی از ترامپ حمایت کرد.
انتخابات مقدماتی جمهوری خواهان برای سنا به عرصه نزاعی بر سر این که چه کسی می‌تواند بیش‌ترین وفاداری را به ترامپ نشان دهد تبدیل شد. اوز بی‌وقفه حمایت‌های ترامپ را تبلیغ کرد و ادعا‌های بی‌اعتبار او در مورد تقلب در انتخابات را تکرار نمود. «کتی بارنت» نامزد سنای جمهوری خواهان از ایالت پنسیلوانیا که به عنوان یک محافظه کار سرسخت شناخته می‌شود اصرار داشت که او بیش از شخص ترامپ نزدیک به جنبش «دوباره عظمت را به امریکا باز می‌گردانیم» و متعهد به آن بوده است.
حتی پس از آن که ترامپ مک کورمیک را به عنوان یک «لیبرال جمهوری خواه وال استریت» تحقیر کرد او خود را «محافظه کار اول آمریکا» توصیف کرد و وعده داد برای دستور کار ترامپ بجنگد. مک کورمیک به طور کامل ادعا‌های ترامپ مبنی بر دزدیده شدن انتخابات ۲۰۲۰ میلادی را تایید نکرد، اما هم چنین آن را رد نکرد و در مورد انواع بی‌نظمی‌های انتخاباتی صحبت کرد که اساسا شرایطی را ایجاد کرده که به نظر او اکثریت جمهوری خواهان به «نتیجه آن انتخابات باوری ندارند».
وضعیت انتخابات مقدماتی اخیر سنا در اوهایو مشابه پنسیلوانیا بود ایالتی دیگر که با سنت رو به زوال در انتخاب جمهوری خواهان میانه رو (از جمله جورج ووینوویچ، جان کاسیچ و راب پورتمن، سناتور بازنشسته) همراه بوده است.
در آن ایالت جمهوری خواهان نه تنها «ونس» را نامزد و انتخاب کردند فردی که نویسنده و سرمایه دار سابق و پوپولیست به سبک جنبش طرفداران ترامپ بود بلکه هر پنج رقیب جدی او در رقابت نیز گفته بودند که اگر ترامپ نامزد انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ میلادی شود از او حمایت خواهند کرد.
«جیم کسلر» معاون اجرایی سیاستگذاری در گروه دموکرات میانه روی «راه سوم» می‌گوید که رای دهندگان حزب جمهوری خواه «خشمی که از ساختمان کنگره امریکا دارند را از ساختمان ایالتی خود ندارند». با این وجود، برخلاف نظر او شواهد نشان می‌دهند گرایش و اقبال کلی رای دهندگان به سوی نامزد‌های ترامپ در سال جاری غیرقابل انکار است.
این شیب نشان دهنده تغییر اساسی در تمایل رای دهندگان حزب جمهوری خواه است که «برابندر» آن را تشخیص داده بود روندی که از پیش از ترامپ آغاز شد، اما از زمان ظهور او به شدت سرعت گرفته است و جمهوری خواهان بیش‌تر به رای دهندگان غیر دانشگاهی، غیرشهری و محافظه کار مذهبی وابسته شده‌اند که بسیاری از آنان در نظرسنجی‌ها نسبت به تغییرات جمعیتی و فرهنگی در امریکا ابراز نگرانی کرده‌اند. در این میان، حزب جمهوری خواه حمایت رای دهندگان تحصیلکرده دانشگاهی و میانه روتر به ویژه آنانی که در بزرگترین مناطق کلانشهری امریکا زندگی می‌کردند را از دست داده است.
پنسیلوانیا نمادی از این تغییر است. بر اساس ارزیابی صورت گرفته توسط «بروود یوست» مدیر مرکز افکارسنجی «فرانکلین و مارشال» در اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی حدود یک سوم آرای جمهوری خواهان در انتخابات مقدماتی در آن ایالت در مناطق سراسر جنوب شرقی در فیلادلفیا و چهار شهرستان حومه آن به صندوق ریخته شده بود.
با این وجود، تا سال ۲۰۱۸ میلادی از آنجایی که ساکنان آن مناطق به تغییر جهت چندین نسلی به سوی حزب دموکرات ادامه دادند سهم منطقه فیلادلفیا از آرای اولیه حزب جمهوری خواه در آن ایالت به کمی بیش از یک پنجم کاهش یافت. یوست دریافت که همزمان با آن روند بخش‌های عمدتا یقه آبی در اطراف پیتسبورگ در جنوب غربی پنسیلوانیا اندکی سهم خود را از آرای جمهوری خواه افزایش دادند در حالی که شهرستان‌های کم تراکم‌تر در مرکز ایالت به شکل چشمگیرتری سهم خود را از مشارکت در انتخابات افزایش یافته بودند.
طبق نظرسنجی صورت گرفته «فرانکلین و مارشال» در سراسر ایالت که «یوست» نتیجه آن را به من نشان داد از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۲ میلادی سهم رای دهندگان جمهوری خواهان ثبت نام شده در پنسیلوانیا که فارغ التحصیل از دانشگاه‌ها بودند اندکی کاهش یافته است. این در حالی است که میزان حمایت فارغ التحصیلان دانشگاهی از دموکرات‌ها به میزان دو برابر افزایش یافته و برای نامزد‌های مستقل یک سوم افزایش را نشان می‌دهد.
هم چنین، سهم جمهوری خواهانی که خود را میانه رو یا لیبرال می‌دانند و از اقدامات سخت گیرانه‌تر در قبال کنترل اسلحه حمایت کرده بودند و یا معتقد بودند سقط جنین باید در شرایطی قانونی باشد تقریبا به نصف کاهش یافته است.
در مقابل، سهم جمهوری خواهانی که اسلحه دارند افزایش یافته است. یوست می‌گوید: «همه ما در مورد تجدید نظر در یک محور مذهبی و فرهنگی شنیده‌ایم، اما کاملا واضح است که این وضعیت رخ داده و من گمان می‌کنم که بازتاب دهنده وضعیت کل کشور است».
در کارولینای شمالی آرای مقدماتی حزب جمهوری خواه به طور مشابه کم‌تر به مراکز جمعیتی بزرگ و حومه‌های داخلی ایالت و بیش‌تر به حومه‌های دوردست‌تر و مناطق روستایی وابسته بوده است.
این وضعیت چه معنایی برای جهت گیری آینده حزب جمهوری خواه دارد؟ از آنجایی که رای دهندگانی که از ترامپیسم ناراضی هستند عمدتا در کلان شهر‌ها زندگی می‌کنند و تحصیلکردگان دانشگاهی هستند و اکنون از حزب دور شده‌اند هسته اصلی باقی مانده حزب پذیرای استدلال‌های به سبک و سیاق ترامپ است. هر چه انتخابات مقدماتی حزب جمهوری خواه نامزد‌هایی به سبک ترامپ ایجاد کند احتمال آن که رای دهندگان راست میانه در انتخابات شرکت کنند کاهش می‌یابد. این امر امید کمی را در کوتاه مدت برای گروه رو به کاهش محافظه‌کاران و جمهوری خواهانی که می‌خواهند شاهد دور شدن حزب از ترامپیسم باشند باقی می‌گذارد.
«سارا لانگول» بنیانگذار پروژه پاسخگویی جمهوری خواهان ضد ترامپ روز دوشنبه در توئیتی نوشت: «زمانی بود که فکر می‌کردم می‌توانی او را حذف کنی و حزب را نجات بدهی، اما با نگاهی به انتخابات مقدماتی حزب جمهوری خواه بدون در نظر گرفتن ۱۸ ماه گذشته واضح است که در سراسر حزب با متاستاز از نوع ترامپی مواجه هستیم و نمی‌توان حزب را نجات داد».
در حالی که به نظر می‌رسد پیروزی ترامپیسم فعلا در داخل حزب جمهوری خواه تضمین شده باشد، اما روشن نیست که آیا این یک فرمول قابل اعتماد برای پیروزی در انتخابات عمومی خواهد بود یا خیر. با ابراز نارضایتی سه چهارم شهروندان بزرگسال امریکایی از مسیری که امریکا در آن حرکت می‌کند جمهوری خواهان به احتمال زیاد در انتخابات میان‌دوره‌ای نوامبر به پیروزی‌هایی دست پیدا خواهند کرد و برندگان حزب به طور اجتناب ناپذیری شامل برخی از نامزد‌های سبک ترامپ می‌شوند.
با این وجود، دموکرات‌ها خوش بین هستند و برخی جمهوری خواهان محتاطانه به موضوع برخورد می‌کنند و معتقدند که نامزد‌های حزب جمهوری خواه مانند ماستریانو و در صورت پیروزی نامزدی، چون اوز برای پیروزی در انتخابات عمومی اشخاصی بسیار افراطی یا بیش از اندازه دچار نقص محسوب می‌شوند و شانس بالایی نخواهند داشت.
با این وجود، بسیار بعید به نظر می‌رسد که انتخابات نوامبر منجر به انکار گسترده نامزد‌های سبک ترامپ شود که منتقدانی مانند کریستول آن را پیش نیاز هر گونه اصلاح در حزب جمهوری خواه می‌دانند. اگر رای دهندگان در ماه نوامبر ترامپیسم را قاطعانه رد نکنند احتمال این که جمهوری خواهان در سال ۲۰۲۴ بار دیگر ترامپیسم را چه با شخص ترامپ یا نامزد دیگری که دستور کار او را پذیرفته مانند «ران دی سانتیس» فرماندار فلوریدا بپذیرند افزایش می‌یابد.
این احتمال پیامد‌های بزرگی نه تنها برای رقابت بین دو حزب بلکه برای دموکراسی آمریکایی دارد. رای دهندگان انتخابات مقدماتی جمهوری خواه تاکنون نامزد‌هایی را انتخاب کرده‌اند که برخی از آنان نسخه‌های ادعا‌های وحشیانه ترامپ مبنی بر تقلب در انتخابات ۲۰۲۰ را بازتاب می‌دهند و وعده داده‌اند که رای دادن را برای رای دهندگان دشوارتر کنند و مانند مورد ماستریانو نشان می‌دهند که ممکن است به دنبال لغو هرگونه امکانی برای پیروزی نامزد‌های حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری باشند.
بهای واقعی تسلط ترامپیسم بر جمهوری خواهان ممکن است ایجاد یک بحران قانون اساسی در مقیاسی کامل و تمام عیار در سال ۲۰۲۴ میلادی باشد.
