روایت وین: طرف غربی مذاکرات وین، راهبرد ارسال اطلاعات غلط را دنبال می‌کند. «شرطی‌سازی بازارهای پولی‌ ـ مالی» و مقصرجلوه‌دادن ایران از اهداف این راهبرد است. دولت آمریکا با استفاده از حربه ارسال همزمان پالس مثبت و منفی، به‌دنبال اثرگذاری بر فضای داخل کشور و متعاقب آن فشار به تیم ایرانی برای امتیازگیری حداکثری است. یک مورد از پالس منفی؛ مقصر عدم توافق، روسیه و سپاه است! اخیراً رسانه فارسی‌زبان وابسته به کنگره آمریکا با انتشار شایعه‌ای به نقل از منابع ناشناس در وین مدعی شد که خارج‌کردن سپاه از فهرست تروریسم، به آخرین مانع در مذاکرات هسته‌ای تبدیل شده است. بعدتر «رادیو فردا» فاش کرد که مانع اصلی مذاکرات، شرط آمریکا مبنی بر لزوم دست‌کشیدن ایران از پرونده ترور شهید سلیمانی است. موضوعی که اساساً ربطی به مذاکرات هسته‌ای ندارد. ادعای «رادیو فردا» به نقل منبع ادعایی در دولت آمریکا ادعای «رادیو فردا» به نقل منبع ادعایی در دولت آمریکا این بازی رسانه‌ای در حالی به اجرا گذاشته شده است که طرف غربی در اسفند ۱۴۰۰ روسیه را مانع اصلی توافق معرفی می‌کرد. «بورل» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در این رابطه گفته بود: «دو هفته پیش (نیمه دوم اسفند) به نظر می‌رسید که توافق با ایران حاصل شده ولی روسیه مانع‌تراشی کرد.» بهانه غرب موضوع تضمینی بود که روس‌ها از آمریکا طلب کرده بودند. نیروی میدانی دولت آمریکا در رسانه‌های فارسی زبان نیز با هشتگ «نه شرقی-نه غربی» از کرنش ایران در مقابل روسیه ابراز تاسف کرد و مدعی شد که تهران منافع خود را قربانی مسکو کرده است! اردوگاه اصلاح‌طلبان نیز ادامه خط را در داخل پیش گرفت روزنامه «جمهوری اسلامی» نوشت: «زیر میز زدن روسیه در احیای برجام هم اظهرمن‌الشمس است هرچند برخی‌ها این را هم به حساب آمریکا می‌خواهند بنویسند.» روزنامه «اطلاعات» هم نوشت: «روسیه حق دارد به منافع خود از برجام فکر کند اما حق ندارد به خاطر منافع خود و نیات اسرائیل آن را متوقف و بی ثمر سازد … امیدواریم «برجام خوب» قربانی «نگاه به شرق» نشود.» سایت «انتخاب» نیز مدعی شد که خواسته دقیقه ۹۰ روسیه موفقیت مذاکرات را با تردید مواجه کرد. این درحالی است که «لاوروف» وزیر خارجه روسیه ۲۴ اسفند در کنفرانس خبری مشترک با «امیرعبداللهیان» اعلام کرد که «مسکو تضمین‌های کتبی را دریافت کرده و تحریم‌های ضد روسی مانع همکاری با تهران در چارچوب توافق هسته‌ای نخواهد شد.» روسیه تضمین گرفت اما خبری از توافق نشد. «اولیانوف» ۲۵ اسفند در واکنش به موج رسانه‌ای غرب نوشت: «از گمانه‌زنی‌ها درباره موضع روسیه در مرحله آخر مذاکرات وین خسته‌ شده‌ام … مخلص کلام: جمع‌بندی مذاکرات نه به روسیه بلکه به طرف‌های دیگر به ویژه آمریکا بستگی دارد.» توئیت «اولیانوف» نماینده روسیه در مذاکرات وین «زاخارووا» سخنگوی وزارت خارجه روسیه ۲۷ اسفند اعلام کرد: «تردیدافکنی درباره تعهد روسیه به برجام، کارت بازی کسانی است که نمی‌توانند به اشتباهات خودشان اذعان کنند. به همکاران غربی‌مان پیشنهاد می‌کنیم که انرژی‌شان را روی رسیدگی به مطالبات مشروع ایران در خصوص پیش‌نویس احیای توافق متمرکز کنند.» موضع روسیه درباره بازی رسانه‌های غرب پیرامون برجام امّا این پایان بازی رسانه‌ای پیرامون بحران خودساخته غرب نبود. بلافاصله در روزهای ابتدایی سال ۱۴۰۱ بود که موضوع سپاه و سپس پرونده ترور سردار سلیمانی به میان کشیده شد! هدف نهایی نیز مقصرنمایی ایران بابت احتمال عدم توافق است. پالس مثبت|‌ توافق شد! «جانگ کان» معاون وزیر خارجه کره جنوبی روز ۱۵ دی عازم وین شد. این دیپلمات ارشد کره‌ای در این سفر با نمایندگان آمریکا، ایران و ۴ کشور حاضر در برجام دیدار کرد. «کان» پس از این ملاقات‌ها به دیدار «باقری» رئیس تیم مذاکره کننده ایران رفت. وزارت خارجه کره جنوبی در بیانیه‌ای پیرامون این دیدار اعلام کرد: «دو طرف توافق کردند که آزادسازی منابع مالی مسدودشده ایران باید فوری آزاد شود.» رسانه‌های فارسی زبان پس از این بیانیه با استناد به اظهارات وزارت خارجه کره جنوبی خبر «موافقت با آزادسازی منابع مالی ایران» را تیتر کردند. تیتر رسانه‌های داخلی پس از بیانیه کره جنوبی روزنامه «رای الیوم» چاپ لندن روز ۱۹ دی ۱۴۰۰ در گزارشی مدعی شد که مذاکرات وین منتهی به توافق موقت دو ساله شد! «رای الیوم» در ادامه نوشت آمریکا تمامی تحریم‌های وضع شده در دوره رئیس‌‍ جمهور سابق «ترامپ» را لغو می‌کند. خبر کذب «رای الیوم» درباره توافق موقت ۲ ساله شبکه «NBC» آمریکا نیز روز ۲ بهمن ۱۴۰۰ به نقل از دو تن از مقام‌های ارشد آمریکا مدعی شد: «روسیه در خصوص یک توافق موقت احتمالی با ایران گفت‌وگو کرده است.» این شبکه در ادامه پیرامون مفاد توافق ادعایی آورد که: «تهران غنی‌سازی ۶۰ درصد متوقف و ذخایر فعلی را به روسیه صادر می‌کند. در مقابل، آمریکا اجازه دسترسی تهران به یک میلیارد دلار از درآمدهای نفتی خود در سئول را صادر خواهد کرد.» خبرگزاری رویترز نیز روز ۲۸ بهمن ۱۴۰۰ مفاد پیش‌نویس توافق ادعایی را منتشر کرد. رویترز این توافق را چند مرحله‌ای عنوان کرد که طی آن، غنی‌سازی بالای ۵ درصد از سوی ایران متوقف می‌شود و سپس دارایی‌های مسدود شده ایران آزاد می‌شوند. رویترز مدعی شد که مرحله اصلی رفع تحریم‌های ایران از جمله تحریم‌های نفتی آخرین مرحله خواهد بود. خبر کذب رویترز درباره مفاد پیش نویس توافق هر چهار روایت خبری مذکور از توافق تکذیب شده است. امّا مانع اصلی توافق کجاست؟ ماجرا از این قرار است که آمریکایی‌ها برچسب تحریم‌های ایران را تغییر داده‌اند و آن را در سه دسته سبز (قابل لغو)، زرد (قابل مذاکره برای لغو) و قرمز (غیرقابل لغو) تقسیم کرده‌اند. بخشی از تحریم‌های اقتصادی ایران در سبد قرمز قرار داده شده و عدم لغو آن به معنای ادامه ماجراهای دولت روحانی است. این گره تنها با تصمیم نهایی واشنگتن باز می‌شود. به گفته یورونیوز، «سید کمال خرازی» رئیس شورای راهبردی روابط خارجی کشورمان در نشست دوحه گفت: «بیش از ۵۰۰ شخصیت و نهاد مختلف هم در فهرست تحریم‌ها هستند که ما خواهان رفع تحریم‌های آنها هستیم.» رئیس شورای راهبردی روابط خارجی اعلام کرد که «توافق هسته‌ای در دسترس است اما حصول آن به عزم سیاسی آمریکا بستگی دارد.»

سال ۱۴۰۱ توسط رهبر معظم انقلاب، تولید دانش بنیان و اشتغال آفرین نامگذاری شد. در ارزش آفرینی اینکه تولیدات دانش بنیان در عصر جدید تا چه اندازه برای کشور‌ها و ملت‌ها حائز اهمیت هستند شکی وجود ندارد، اما مساله در ایران نسبت به روندی که کشور‌های توسعه یافته طی کرده اند قدری متفاوت است. حمایت از فعالیت‌های علمی باید دولتی باشد یا خصوصی؟ احتمال سوء استفاده مالی با عنوان راه اندازی کسب و کار‌های دانش بنیان از منابع عمومی تا چه اندازه وجود دارد و برای ختم خیر شدن سرنوشت رشد فعالیت‌های دانش بنیان حضور بخش خصوصی تا چه اندازه حائز اهمیت است؟ عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا و استاد اقتصاد در این باره با دانشجو گفتگو کرده است.

از شعار سال علیه منافع ملی سواستفاده نکنید!
حسین راغفر اقتصاد دان و عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا در گفتگو با دانشجو در خصوص شعار سال و عدم سوء استفاده از منابع دولتی و بانکی با عنوان پیشبرد فعالیت‌های دانش بنیان در وضعیت اقتصادی حساس کشور خطاب به مردم و مسوولین گفت: انتظار می‌رود بعد از پایان تعطیلات و بازگشت به کار و فعالیت به این نکته توجه شود که از شعار سال نباید بر ضد منافع ملی و مالی این کشور استفاده شود، بلکه باید مطابق آنچه در کشور‌های توسعه یافته برای تحقق فعالیت‌های دانش بنیان استفاده شده، همان روش‌ها و شیوه‌ها به کار گرفته شود تا فشار‌های مضاعفی بر منابع مالی دولت و نظام بانکی کشور وارد نشود.
وی در این باره توضیح داد: در حال حاضر این نگرانی وجود دارد که برخی از سوء استفاده کنندگان وابسته به قدرت به اسم راه اندازی تولیدات دانش بنیان منابع بزرگی را از طرق مختلف به دست بیاورند. در حالی که به تجربه ثابت شده بسیاری از منابعی که به اسم فعالیت‌های دانش بنیان در سال‌های گذشته از نظام بانکی یا از منابع دولتی صرف این موضوع شده دستاورد تولیدی یا اقتصادی قابل توجهی برای کشور نداشته است.
عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا دراین باره تصریح کرد: با اینکه اهمیت حرکت به سمت اقتصاد دانش بنیان در دنیای امروز بر هیچکس پوشیده نیست و اصلاً یک ضرورت تام برای آینده دنیا به شمار می‌رود و قطعاً در مورد ایران نیز توسعه فعالیت‌های دانش بنیان ضرورت است، اما مسئله‌ای که وجود دارد این است که در توسعه فعالیت‌های دانش بنیان باید به چشم انداز‌هایی توجه کرد که صنایع کشور را رشد می‌دهند، آن هم با حمایت‌های مالی و سرمایه گذاری‌های بخش خصوصی نه دولتی و منابع بانکی. چرا که سرمایه گذاری روی این صنایع به دلیل اهمیت آن‌ها برای امنیت ملی بسیار حائز اهمیت است و مانع تهدید کشور توسط بیگانگان می‌شود.
حسین راغفر خاطر نشان کرد: منتها مسئله این است که اقتصاد دانش بنیان با زد و بند حاصل نمی‌شود، بنابراین باید مراقب باشیم که نامگذاری امسال فرصتی برای گروه‌های ویژه خوار ایجاد نکند که از این رهگذر منابع بزرگ بانکی را به خود اختصاص بدهند، در نهایت هم اتفاق خاصی و نتیجه خاصی برای رشد تولیدات دانش بنیان و اقتصاد ایران حاصل نشود. نمونه این موارد را متاسفانه در سال‌های گذشته در شرکت‌های دارویی داشته ایم که با حمایت‌های نهاد‌های قدرت، منابع مالی بزرگی گرفته اند، اما کمترین دستاوردی نداشته اند و نتیجه‌ای به نفع داروسازی و پروسه درمان بیماران از خود به جا نگذاشته اند.
باید سرمایه گذار از بخش خصوصی باشد
عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا درخصوص وقایع پس پرده از حمایت‌هایی که به اسم دانش بنیان‌ها منابع مالی کشور را هدر داده گفت: متاسفانه پشت چنین سوء استفاده‌های کلان مالی، نهاد‌های قدرتمندی مشاهده می‌شوند و افرادی که ارتباطات خیلی تنگاتنگی با قدرت دارند از این فرصت‌ها استفاده می‌کنند، اما هیچ اتفاق خاصی به نفع اقتصاد و تولیدات دانش بنیان رخ نداده است. برای جلوگیری از انحرافاتی از این دست، و رشد صحیح فعالیت‌های دانش بنیان باید سرمایه گذار از بخش خصوصی باشد تا آن زمان در قبال ضمانت‌هایی که از پیشنهاد دهندگان این دسته از طرح‌ها و فعالیت‌ها اخذ می‌شود به آن‌ها منابع مالی و حمایت‌های لازم را ارائه دهند. در آمریکا سرمایه گذاران بخش خصوصی از صاحبان ایده‌ها و طرح‌های نو حمایت می‌کنند. آن‌ها با توجه به آینده و چشم اندازی که طرح ایجاد می‌کند مبادرت به سرمایه‌گذاری می‌کنند. گفته می‌ود از هر ده طرح شاید یک یا دو طرح منجر به نتیجه شود و مابقی طرح‌ها بازدهی لازم را نداشته باشند حتی منجر به ورشکستگی سرمایه گذار در آن طرح شود، اما سرمایه گذاران کشور‌های توسعه یافته دست به چنین ریسک‌هایی می‌زنند چرا که می‌دانند در صورت توفیق طرح، به دلیل انحصار طرح سود‌های قابل توجهی کسب می‌کنند و شکست‌های سرمایه گذاری قبلی جبران می‌شود.
معلوم نیست که وام‌های بانکی بر چه اساس هزینه شده!
استاد اقتصاد افزود: در ایران سرمایه گذاری در طرح‌های دانش بنیان متفاوت از همه‌ی دنیاست. تا کنون بخش مهمی از حمایت از فعالیت‌های دانش بنیان توسط معاونت علمی فناوری ریاست جمهوری صورت گرفته در حالی که هنوز مشخص نیست وام‌های بانکی و منابع مالی دولت صرف چه هزینه‌هایی شده و چه نتایجی به دنبال داشته است؟ اگر به دنبال گسترش صحیح فعالیت‌های دانش بنیان در کشور هستیم سرمایه گذاری طرح‌های مورد نظر عمدتا باید مبتنی بر سرمایه گذاری بخش خصوصی باشد. از سوی دیگر اگر نظام بانکی بدین منظور وام می‌دهد به هیچ وجه نباید بر اثر فشار سیاسی مبادرت به وام‌دهی کند. نکته دیگر اینکه لازم است یک سیستم ارزیابی و نظارت برای این دسته از طرح‌ها وجود داشته باشد و احتیاط‌های لازم برای این سرمایه گذاری‌ها انجام شود تا منابع ملی برای تحقق فعالیت‌های دانش بنیان هدر داده نشود.

دیدگاهتان را بنویسید