طرح صلح پیشنهادی ایالات متحده برای جنگ اوکراین که اواخر نوامبر ۲۰۲۵ منتشر شد، بر اساس سندی تنظیم شده بود که روسیه در ماه اکتبر به واشنگتن ارائه کرده بود. بر اساس گزارش‌ها، نسخه اولیه این طرح شامل ۲۸ بند بود که بسیاری از آن‌ها به نفع روسیه تنظیم شده و امتیازات سرزمینی به مسکو تحمیل می‌کرد.
چند روز پیش، فایل ویدیویی از ولادیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، در رسانه‌ها بازپخش شد. زلنسکی با چهره‌ای مستأصل مقابل دوربین ظاهر شد و اعلام کرد که آماده است چارچوب پیشنهادی صلح ارائه‌شده توسط آمریکا را دنبال کند. او بیان کرد که برخی بخش‌های این سند نیاز به بازنگری دارد و همچنین درخواست کرد که سایر متحدان اروپایی اوکراین نیز در این مذاکرات حضور یابند. به نظر می‌رسد زلنسکی اکنون نسبت به آمریکا بدبین شده است؛ در ماه‌های اخیر، ترامپ به خواسته‌های او برای ارسال تسلیحات پاسخ نداده و تمام تلاش خود را کرده تا پوتین را به پای میز مذاکره بکشد و به هر شکل ممکن به این جنگ پایان دهد، حتی به قیمت تحقیر و کوچک‌کردن اوکراین. زلنسکی این موضوع را به خوبی درک کرده و از همین رو در بخشی از ویدیو درباره کرامت و استقلال کشورش صحبت می‌کند، اما به نظر می‌رسد کمی دیر شده باشد؛ این اقدامات باید پیش از آن انجام می‌شد که با طناب آمریکا به عمق چاه این جنگ برود.
طرح صلح پیشنهادی ایالات متحده برای جنگ اوکراین که اواخر نوامبر ۲۰۲۵ منتشر شد، بر اساس سندی تنظیم شده بود که روسیه در ماه اکتبر به واشنگتن ارائه کرده بود. بر اساس گزارش‌ها، نسخه اولیه این طرح شامل ۲۸ بند بود که بسیاری از آن‌ها به نفع روسیه تنظیم شده و امتیازات سرزمینی به مسکو تحمیل می‌کرد. بندهای اصلی طرح شامل واگذاری بخش‌هایی از منطقه شرقی دونباس، کاهش جدی اندازه نیروهای مسلح اوکراین، محدودیت در دریافت برخی تسلیحات و کمک‌های نظامی غربی و ممنوعیت عضویت آینده اوکراین در ناتو بود. برخی گزارش‌های اولیه ادعا کرده بودند که طرح شامل وضعیت رسمی زبان روسی و شاخه روسی کلیسای ارتدکس در خاک اوکراین نیز می‌شد، هرچند این بندها در بازنگری بعدی طرح مورد تردید قرار گرفتند.
به دنبال واکنش شدید کیف، اروپا و متحدان غربی، طرح تحت بازنگری قرار گرفت و برخی بندهای مناقشه‌برانگیز حذف یا تعدیل شدند، اما حتی نسخه اصلاح‌شده نیز برای بسیاری در اوکراین و اروپا غیرقابل قبول باقی ماند. کیف تأکید کرده که هیچ امتیازی درباره خاک و تمامیت ارضی اوکراین قابل معامله نیست. محور اصلی اختلاف، واگذاری سرزمین و کاهش توان نظامی اوکراین است و باعث شده طرح نه به عنوان صلحی عادلانه، بلکه به چشم آتش‌بسی پرهزینه تلقی شود؛ چرا که بسیاری آن را امتیازی آشکار به روسیه می‌دانند. روسیه نیز در زمین نبرد دست بالاتر را دارد و این طرح پاسخگوی خواست اوکراین برای بازپس‌گیری خاک خود نیست.
در حالی که مذاکرات صلح جریان دارد، وضعیت میدان نبرد تغییرات چشمگیری نشان می‌دهد. در جبهه شرقی، Pokrovsk در استان دونتسک یکی از نقاط کلیدی نبرد است و روسیه ادعا می‌کند بخش قابل توجهی از شهر را تحت کنترل گرفته، با این حال حکومت اوکراین می‌گوید خطوط دفاعی در شمال شهر مقاومت می‌کنند و تلاش دارند پیشروی روس‌ها را متوقف کنند. درگیری خانه‌به‌خانه، حملات با پهپاد و یورش‌های تاکتیکی به‌ویژه در شرایط مه و آب‌وهوا نامساعد ادامه دارد. در جنوب، در منطقه Zaporizhzhia Oblast، روسیه موفق شده تعدادی روستا را تصرف کند که این پیشروی تهدیدی جدی برای شهر مهم Huliaipole محسوب می‌شود، در حالی که اوکراین مجبور به عقب‌نشینی تاکتیکی در برخی خطوط شده است. کارشناسان معتقدند حتی با پیشروی‌های روسیه، تصرف کامل دونباس زمان‌بر خواهد بود و احتمالاً تا سال ۲۰۲۷ ادامه می‌یابد. بنابراین جنگ همچنان ادامه دارد و صلح، دست‌کم بر اساس آنچه فعلاً روی میز است، گزینهٔ واقعی در کوتاه‌مدت نیست؛ زیرا بعید است ایالات متحده در شرایط تردید بتواند دولت زلنسکی را وادار کند جلوی پیشروی پوتین را بگیرد.
همزمان با مذاکرات صلح، اوکراین با بحران داخلی جدی نیز مواجه است. مقامات ضدفساد بخش‌هایی از دولت و نهادهای مرتبط با انرژی و ساختارهای حساس را هدف قرار داده و برخی پرونده‌های فساد مرتبط با رشوه، سوءاستفاده مالی و سوءمدیریت در شرکت‌های دولتی انرژی بررسی می‌شوند. کناره‌گیری یا تحت فشار قرار گرفتن افراد نزدیک به حکومت، به‌ویژه کسانی که در سیاست‌گذاری جنگ و کمک‌های بین‌المللی نقش داشته‌اند، باعث تضعیف دولت شده و بحث درباره مشروعیت تصمیم‌گیری و ادامه جنگ را داغ‌تر کرده است. برخی تحلیلگران هشدار داده‌اند که بحران داخلی و فساد ساختاری می‌تواند زمینه‌ساز پذیرش آتش‌بس یک‌طرفه به سود روسیه شود.
در سوی مقابل، ولادیمیر پوتین و مقامات روس معتقدند که طرح آمریکا تنها در صورتی قابل قبول است که اوکراین ابتدا نیروهای خود را از مناطقی مانند دونباس و سایر مناطق تحت ادعای روسیه خارج کند. پوتین اعلام کرده که اگر اوکراین عقب‌نشینی نکند، روسیه آماده ادامه عملیات نظامی و حتی تصرف سرزمین‌ها با زور است؛ بنابراین آتش‌بس مشروط به تحویل زمین است.
همزمان، کرملین اعلام کرده هنوز هیچ پیشنهاد رسمی دریافت نکرده و اسناد فعلی را نسخه‌های غیررسمی می‌داند،به این معنا که روسیه کارت وعده صلح را در دست دارد اما شروط خود را نه پنهان کرده و نه نرم کرده است.
ترکیب سه عامل پیشروی نظامی روسیه، بحران و فساد داخلی در دولت اوکراین و فشار دیپلماتیک آمریکا شرایطی ایجاد کرده که ممکن است برخی طرف‌ها در کیف را به پذیرش صلحی شکننده و محدود سوق دهد. با این حال، دو مانع اصلی همچنان باقی است: مقاومت داخلی اوکراین در برابر واگذاری خاک و شروط سخت و غیرقابل قبول روسیه برای هر آتش‌بس. در چنین وضعیتی، صلحی که اکنون در حال مذاکره است، احتمالاً یک‌طرفه و شکننده خواهد بود؛ صلحی که شاید آرامش کوتاه‌مدتی بیاورد، اما آینده امنیت و تمامیت ارضی اوکراین را با خطر جدی مواجه می‌کند.
