چهلمین جشنواره فیلم فجر حتی از بیست و هشتمین جشنواره دوره این رویداد پرحاشیه‌تر است. بیست و هشتمین جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۸۸ برگزار شد اما با هوشمندی دبیر وقت حواشی در روزهای سوم و چهارم برگزاری فروکش کرد. چهلمین دوره از این جشنواره از نظر محتوا هیچ تفاوتی با سایر جشنواره‌های فیلم فجر نداشت، همواره کیفیت محتواهای بخش رقابتی با چالش‌ها و انتقاداتی فراوانی همراه بوده است، اما در بخش رقابتی جشنواره چهلم که در تسخیر «کلاب آقازاده» هاست، فیلم‌های فراوانی نمایش داده شدند که تبدیل به کمدی ناخواسته شدند.
۱- فیلم بیرو
«بیرو» نخستین فیلمی بود که اهالی رسانه را در برج میلاد مسرور کرد و نخستین کمدی ناخواسته‌ای بود در کاخ جشنواره به نمایش درآمد. فیلم برای جشنواره فیلم و کودک نوجوان اثر بسیار مناسبی است. یک باسازی تصویری از انیمیشن فوتبالیست‌ها که مصالح داستانی آنچنانی نداشت و کارگردانی آماتور فیلم، نخستین اعتراض‌ها را نسبت به جشنواره کلید زد. فیلم به جایگاه بیرانوند لطمات فراوانی خواهد زد اما مجید برزگر حتی اگر اثری ضعیف‌تر از بیرو بسازد، حتما در بخش مسابقه خواهد بود.
۲- لایه‌های دروغ
لایه‌های دروغ به پاشنه آشیل هیات انتخاب تبدیل شد. افخمی که تا مدت‌ها از انتخاب آثار این هیات دفاع می‌کرد در دفاع از خودش مصاحبه‌ای با خبرگزاری مهر انجام داد و گفت که فیلم‌های «لایه‌های دروغ» و «ماهان» را ندیده است و به فاصله کمی این مصاحبه را تکذیب کرد.
حالا در کنار ندیدن این فیلم باید تشکر محمد خزاعی از هیات انتخاب را یادآوری کنیم. نقاش زاده دبیر جشنواره هم دلیل انتخاب‌های ضعیف در جشنواره را تفاوت در ژانر اعلام کرد. اعتراض‌ها به حضور این فیلم در بخش مسابقه بسیار گسترده بود و این فیلم در کاخ جشنواره «هو» شد.
فیلم مصداق پیدا کردن یک دگمه و دوختن کت بود و ادعاهای جالب تهیه‌کننده لایه‌های دروغ که گفته بود فیلم اکشن بعدی‌ام را با عوامل ایرانی می‌سازم، تقریبا زمینه به وجود آمدن اعتراض مخاطبان جشنواره چهلم را در شبکه‌های اجتماعی تشدید کرد. اغلب مخاطبان فیلم، رامین سهراب نویسنده و کارگردان فیلم را با ایرج ملکی مقایسه می‌کردند.
۳- ماهان
یکی ازکمدی‌ناخواسته‌های چندستاره این جشنواره فیلم ماهان است. فیلمی از آقازاده علی شاه‌حاتمی، کارگردان قدیمی سینما، که فیلم‌های فراوانی را برای تماشا نکردن در سینما ساخته است. برخی ادعا می‌کنند که شاه‌حاتمی پدر فیلمی با نام تورقوآباد ساخته که هیچگاه نمایش داده نخواهد شد. ماهان شاه‌حاتمی پسر میراث‌دار پدر و یکی از ضعیف‌ترین کارگردانان سال‌های اخیر سینمای ایران بوده و او را هم می‌توان در لیست طرفداران مکتب ایرج‌ملکی‌ثبت کرد.
۴- بی‌مادر
فیلم «بی‌مادر» به کارگردانی مرتضی فاطمی در قواره تله فیلم‌های تولید شده در تلویزیون است و تنها نقطه قوت فیلم موسیقی آن است. فیلمی با سوژه‌ای کلیشه‌ای که با اتفاقات گاه و بی‌گاه تصادفی تبدیل به سومین کمدی ناخواسته جشنواره تبدیل شد.
۵-شهرک
با این‌که سازنده این فیلم خودش کارگردان سینما بوده و قبلا چند فیلم را تهیه‌کرده، هنوز مناسبات سینما را نمی‌شناسد و تفاوت رئالیسم و سورئالیسم برایش دشوار است. شهرک یکی دیگر از لایه‌های دروغ این جشنواره ست که به شکل عجیبی با قواعد تعریف شده سینمای هنر و تجربه ساخته شده و در گیشه شکست سختی خواهد خورد. این وجه از داستان فیلم که برای بازیگر شدن باید تنها زیست و روابط جدیدی را تجربه کرد، غنای ژانر ناخواسته بودن این کمدی را می‌افزاید.
