بحران خاموشی‌ها؛ بررسی سبک حکمرانی علی‌آبادی

خاموشی‌های مکرر برق در ایران، مردم را تحت فشار قرار داده و عملکرد وزیر نیرو، علی‌آبادی، در مدیریت این بحران زیر ذره‌بین است. وعده‌های بزرگ، غافلگیری مردم و تصمیم‌گیری بدون در نظر گرفتن پیچیدگی‌ها از ویژگی‌های کلیدی سبک حکمرانی او محسوب می‌شوند.

برای بررسی عملکرد وزیر نیرو و گزارش آن به مردم نیازی به ارائه اعداد و ارقام خاصی نیست. خاموشی گاه و بی‌گاه تبدیل به بخشی از زندگی همه‌ی شهروندان ایرانی شده است.

البته همه‌ی تقصیرها به گردن علی‌آبادی وزیر فعلی نیرو نیست اما وزیر را به عنوان یک پدیده‌ خاص و عجیب در تاریخ حکمرانی ایران می‌توان مورد مطالعه قرار داد. شیوه حکمرانی علی‌آبادی را در چند محور می‌توان بررسی کرد.

1- غافلگیری بخشی از شیوه‌ی حکمرانی وزیر نیروست. علی‌آبادی هم خودش غافلگیر می‌شود و هم مردم را غافلگیر می‌کند.

عموما علت غافلگیری وزرا در سال اول پذیرش مسئولیت، تغییر تیم و عدم تسلط تیم جدید بر روند اداره‌ی وزارتخانه است. اما جالب است بدانید که علی‌آبادی در پست‌های کلیدی وزارتخانه تغییری ایجاد نکرده و با تیم دولت قبل مشغول اداره‌ی وزارتخانه است.

2- وعده‌های بزرگ دادن یکی دیگر از خصوصیت های سبک حکمرانی علی‌آبادی است. وزیر نیرو قرار بود با اجرای مگاپروژه‌هایش ناترازی برق را رفع کند و سال ۱۴۰۴ خبری از خاموشی نباشد.

وعده بزرگ دادن شیوه‌ی مسئولانی است که معتقد به مدیریت پروژه‌ای کشور هستند. یعنی فکر می‌کنند همه‌ی کارها را دولت خودش باید انجام بدهد و اعتقادی به عدم مداخله‌گری دولت و نقش‌افرینی دولت به عنوان تنظیم‌گر ندارند.

جالب این جاست که بدانید برنامه‌ای که علی‌ابادی برای رأی اعتماد به مجلس داد از جنس عدم مداخله دولت و کارهای بزرگ در مسیر تنظیم گری بود اما وعده‌هایش بدون مداخله‌ی گسترده‌ی دولت دست یافتنی نیست.

یعنی علی‌آبادی روی کاغذ تنظیم گر است و مداخله جدی ندارد اما علی‌ابادی در وعده دادن به سبک مداخله‌گران بزرگ عمل می‌کند.

3- نسخه‌ی همه‌ی بیماری‌ها در خلا و در شرایط آزمایشگاهی پیچیده می‌شود. وزیر وقتی از واردات گسترده‌ی پنل خورشیدی صحبت می‌کند هیچ درکی از موانع و پیچ‌وخم‌های تامین مالی، تامین ارز و گمرک در اقتصاد ایران ندارد.

مسئولانی که تجربه‌ی کار صنعتی و بیرون از اتمسفر دولتی ندارند عموما دچار این مشکل هستند. یا آنهایی که تجربه‌ی سیاسی ندارند و درکی نسبت پیچیدگی‌های تصمیم‌گیری و اجرا در کشور ندارند این ضعف را دارند. اما علی‌آبادی هم سابقه کار صنعتی دارد و هم پیش از این وزیر صمت در دولت شهید رئیسی بوده و تجربه‌ی مدیریت سیاسی رده بالا دارد.

سبک مدیریتی علی‌آبادی جای بررسی دقیق‌تر دارد اما شواهد نشان می‌دهد که کلکسیونی از تناقضات و ایرادات است. اگر پزشکیان قصد دارد کمی از فشار ناکارآمدی بر دوش مردم بکاهد باید به فکر تغییر در این وزارتخانه باشد.

دیدگاهتان را بنویسید