لاریجانی عامل ارزیابی پزشکیان!

مسلم خلخال، مدیرمسئول خبرنامه دانشجویان ایران، در یادداشتی با اشاره به انتصاب علی لاریجانی به دبیری شورای عالی امنیت ملی، این تغییر را آزمونی برای دولت مسعود پزشکیان دانسته و معتقد است که به‌جای پوشاندن ضعف‌های رئیس‌جمهور، احتمالاً شکاف‌ها و ناکارآمدی‌های دولت را آشکارتر خواهد کرد.

اخیراً علی لاریجانی با حکم پزشکیان به‌عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی منصوب شد و طبق رسوم گذشته، به‌عنوان نماینده رهبر انقلاب نیز انتخاب گردید.

از این رو، چند نکته قابل تأمل است:

۱. ضعف پزشکیان در بیان مسائل مختلف و مواضع عجیب و غریب وی، برخلاف مواضع لاریجانی، به‌زودی نشان خواهد داد که منصوبِ پزشکیان —که قرار بود ضعف‌هایش را پوشش دهد— بیشتر آن‌ها را آشکار خواهد کرد.

۲. احتمالاً همان‌هایی که با روزنامه‌های زنجیره‌ای و پروژه‌بگیرهای توییتری برای بازگشت لاریجانی به سمت ۲۰ سال پیش خود کف می‌زدند، به‌زودی وی را در تقابل با منصوب‌کننده خود دیده و خط دیگری را در پیش خواهند گرفت.

۳. اقدامات لاریجانی در زمان ضعف پزشکیان، دلیلی بر تأیید یا رد وی در انتخابات سال‌های گذشته نیست. چرا که منتخب انتخابات ۱۴۰۳ —که از فیلتر شورای نگهبان عبور کرد— می‌توانست در دوره‌های گذشته با انتخاب امثال غرضی و هاشمی‌طبا (از نظر نوع بیان و احتمالاً عملکرد مشابه پزشکیان) تکرار شود. آن‌وقت، آیا مقصر انتخاب مثلا رئیس‌جمهور غرضی یا هاشمی‌طبا باز هم شورای نگهبان بود؟ پس بهتر است ناکامی خود در انتخابات ۱۴۰۳ را مستقل از نقش شورای نگهبان ببینید.

۴. با انتخاب لاریجانی، فشار برخی برای برکناری جلیلی از «شعام» شکست خورد؛ چرا که انتخاب و ماندگاری دوباره سعید جلیلی در شورای عالی امنیت ملی —حتی با وجود فشار برخی رسانه‌های مختلف و برخلاف رسوم گذشته که با انتصاب دبیر جدید، دبیر قبلی جایگزین نماینده اول رهبر انقلاب در «شعام» می‌شد— آن هم نه یک‌بار، بلکه دوبار در چند سال گذشته، جالب توجه است.

۵. در زمانی که دولت در مسائل مختلف داخلی و خارجی —از ناترازی‌ها بگیر تا زنگزورها و…— ضعیف عمل می‌کند، نه پینه پیشانی کسی عامل عدم انسجام می‌شود و نه مواضع منصوبِ رئیس‌دولت در شعام عامل وفاق خواهد بود، بلکه این عملکرد قوی یا ضعیف خود دولت است که عامل اصلی تداوم انسجام و وفاق خواهد بود.

البته لازم به ذکر است نباید منکر اقدامات سازنده چند روز اخیر علی لاریجانی در عراق و لبنان بود که با ضعف دولتی‌ها بیشتر به چشم آمد.

دیدگاهتان را بنویسید