ترجمه از محمدرضا دادگستر، دانشجوی دکتری سیاستگذاری دانشگاه تهران؛ در حملات قبلی اسرائیل به ایران، تلاش برای هماهنگی با آمریکا وجود داشت اما در حملات اخیر علاقه به این هماهنگی کمتر شده است. این وضعیت ممکن است موجب شود ایران نتواند مسیر کاهش تنش را طی کند و بحران به شکلی سریع‌تر و دشوارتر گسترش یابد.
امکان حمله ایران به نیروهای آمریکایی کاملاً به پیام‌های واشنگتن بستگی دارد. هشدارهای ترامپ درباره عدم دخالت آمریکا و تهدید به واکنش سخت، احتمالاً باعث می‌شود ایران واکنش خود را محدود به اسرائیل نگه دارد و از درگیری مستقیم با آمریکا خودداری کند.
در صورتی که ایران به آمریکا حمله کند یا واشنگتن مجبور شود برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای به طور مستقیم وارد عمل شود، آمریکا امکانات گسترده‌ای برای حمله در منطقه در اختیار دارد. از جمله ناو گروه ضربت «یو اس اس کارل وینسون» و سایر تجهیزات هوایی پیشرفته. همچنین، آمریکا قابلیت هدف قراردادن تاسیسات هسته‌ای عمیق ایران مانند سایت «فوردو» را داراست.
ایران ممکن است با اعمال محاصره دریایی و استفاده از مین‌های دریایی و قایق‌های تندرو، تنگه هرمز را بر روی تانکرهای نفت و گاز ببندد که تهدیدی جدی برای بازار انرژی جهان خواهد بود.
حملات اسرائیل به تنهایی می‌تواند برنامه هسته‌ای ایران را چند ماهی به تأخیر بیندازد، در حالی که حملات احتمالی آمریکا قادرند این بازه را تا یک سال افزایش دهند. این برآوردها با فرض شروع فوری بازسازی توسط ایران و بدون در نظر گرفتن مشکلات اقتصادی و سیاسی است.
در واکنش به حملات، ایران احتمالاً تلاش خواهد کرد تا با سرعت بیشتری به تولید سلاح هسته‌ای برسد و این موضوع، فشار زیادی بر دولت آمریکا وارد خواهد کرد.
ترامپ با تصمیمی دشوار مواجه است؛ انتخاب میان مداخله نظامی برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای یا دوری از جنگ‌های جدید در خاورمیانه. این تصمیم اختلاف‌نظرهای جدی میان مشاوران و طرفداران او به دنبال خواهد داشت.
