در جداول مربوط به بیشترین سرمایه‌گذاری کشورهای دنیا بر نظامی‌گری، ایالات متحده همواره در رتبه نخست این فهرست قرار دارد و چین نیز سال‌هاست در رتبه دوم این فهرست جا خوش کرده‌است.
در سال های اخیر کشورهای مختلف دنیا سرمایه‌گذاری‌های زیادی بر روی صنایع نظامی خود کرده‌اند. شرایط بین‌المللی در دهه گذشته به دولت‌های دنیا این پیام را مخابره کرده‌است که اگر به دنبال تقویت قدرت نظامی خود نباشند، درگیر جنگ و تجاوز دیگر کشورها خواهند شد. کشور چین نیز به‌عنوان دومین اقتصاد برتر دنیا، در سال‌های گذشته برنامه‌ای منظم و دقیق برای گسترش صنعت نظامی خود طراحی کرده‌است. در جداول مربوط به بیشترین سرمایه‌گذاری کشورهای دنیا بر نظامی‌گری، ایالات متحده همواره در رتبه نخست این فهرست قرار دارد و چین نیز سال‌هاست در رتبه دوم این فهرست جا خوش کرده‌است. ابعاد پیشرفت نظامی کشور چین در سال‌های گذشته و رقابتی که با ایالات متحده بر سر پروژه‌های متناظر دارد، دارای ابعاد مختلفی است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.
موشک مافوق‌صوت چینی، یکی از پروژه‌هایی است که مخصوصاً کشور چین در سال‌های گذشته بیشترین سرمایه‌گذاری را بر روی آن انجام داده‌است. موشک‌های مافوق‌صوت از سری جدیدترین محصولات نظامی چین هستند که با داشتن سرعتی خارق‌العاده، توان رهگیری برای سامانه‌های پدافندی را غیرممکن می‌کنند. هدف از طراحی چنین موشکی، صرفاً حمله دقیق و بدون ریسک به اهداف احتمالی است تا سامانه‌های دشمن نتوانند جلوی آن را بگیرند. تسلیحات پیشرفته چین از قبیل این موشک، جزو همان برنامه دقیق پکن برای ایجاد بازدارندگی و حمله دقیق به تأسیسات دشمن است. ایالات متحده از دیرباز در راهبردی به دنبال ایجاد موانع برای عدم توسعه موشکی کشورهای متخاصم خود بوده و اقداماتی از قبیل ممنوعیت و انحصار فناوری برای کشورهای غیرمتحد خود را پیاده کرده‌است.
راهبرد دریایی ایالات متحده
توان نظامی این کشور بر صنایع نظامی دریا‌محور استوار است و بیشترین هزینه‌های نظامی خود را بر گسترش تأسیسات نظامی دریایی معطوف کرده‌است. ناوها و ناوهای هواپیمابر این کشور پس از جنگ جهانی دوم به‌عنوان نمادی از توان نظامی ایالات متحده شناخته می‌شوند و ارتش این کشور اتکای خاصی به نیروی دریایی خود دارد، چنان‌که بسیاری از کارشناسان نظامی منتقد این وابستگی هستند. کشور چین نیز با توجه به اهمیت قدرت نیروی دریایی، طراحی و ساخت انواع محصولات نظامی دریا‌پایه را از سال‌های قبل در دستور کار خود قرار داده‌است. در سال میلادی جدید، پکن پیشرفته‌ترین ناوهواپیمابر خود را به آب انداخته‌است و هماکنون بزرگترین نیروی دریایی جهان را در اختیار دارد.
رقابت در هوانوردی نظامی
پیشرفت صنعت هوایی در ایالات متحده به‌ویژه پس از دهه ۵۰ میلادی با توجه به حضور شرکت‌های خصوصی در این زمینه، یکی از ابزارهای قدرت ارتش این کشور بوده‌است. سرمایه‌گذاری هنگفت نظامی در پروژه‌هایی مثل هواپیماهای رادارگریز (مانند F35) که در سال‌های گذشته با انتقادات اساسی همراه بوده، نشان‌دهنده رکود در خلاقیت نظامی پنتاگون در حیطه هوانوردی محسوب می‌شود. چین اما بر روی پروژه‌های ملی خود در زمینه هواپیماهای نظامی پیشرفت چشمگیری داشته‌است. این کشور پس از دستیابی به رمز و رازهای صنعت هوایی کشورهای غربی، نقاط قوت و ضعف آن‌ها را شناسایی و هواپیماهای جدید خود را با استفاده از تجارب نظامی آن‌ها (از طریق هک اطلاعاتی سامانه‌های نظامی غربی) طراحی کرده‌است. جنگنده J36 که در لبه فناوری نسل ششم جنگنده‌های نظامی دنیا قرار دارد، نماد پیشرفت صنعت هوایی نظامی چین است.
در مجموع باید گفت صنعت نظامی چین در سال‌های گذشته رشد قابل‌ملاحظه‌ای داشته و این کشور را به‌عنوان رقیبی خطرناک و غیرقابل‌نفوذ برای کشورهای غربی مطرح کرده‌است. توسعه موشک‌های فراصوت، تقویت نیروی دریایی و رونمایی از جنگنده‌های نسل ششم، همگی حاکی از خط‌کشی نظامی چین در برابر کشورهای متعارض است. ایالات متحده به همین دلیل از پیشرفت‌های اخیر چین در حوزه نظامی احساس خطر کرده و اگر روند کنونی ادامه یابد، در سال‌های آینده دیگر پیشتازی صنعت نظامی دنیا را در اختیار نخواهد داشت.
