رفتار رسانه‌ها و دولتمردان غربی، سلبریتی‌ها و مدعیان فعالان حقوق زنان در قبال وضعیت زنان فلسطینی و جنایاتی که صهیونیست‌ها علیه آنها روا داشته و مقاومتی و ایستادگی این زنان در برابر رنج‌های بیشمار جنگ و آوارگی بار دیگر تهی بودند و سیاسی کاری آنها در باب زنان را‌اشکار ساخت و نشان داد که برای آنها حقوق زنان صرفا یک بهانه برای دخالت در امور داخلی کشورها و باج خواهی است.
8 مارس در تقویم به نام روز زنان نامگذاری شده است. این روز در حالی در کشورهای مختلف با برنامه‌ها و نشست‌ه و حتی راهپیمایی‌های متعدد برگزار شد که نوع رفتار دولتمردان و رسانه‌های غربی در قبال این روز بار دیگر دوگانگی‌ها و دروغ بودن ادعای جریان ازاد اطلاعات را آشکار ساخت. پردازش رسانه‌های بزرگ غربی مدعی ازادی بیان و اطلاع رسانی ازاد همچون رویترز، بی بی سی، رادیو فردا، صدای آمریکا، دویچه وله و… بیانگر چند نکته اساسی است.
نخست؛ اصرار به استثتا سازی ایران
یکی از نکات قابل توجه در پردازش‌رسانه‌های غربی در باب روز جهانی زنان را تقلای این رسانه‌ها برای تکرار استثنا سازی از ایران تشکیل می دهد. این رسانه‌ها همچون سایر دستاوردها و پیشرفت‌های ایرانیان، در حوزه زنان نیز هیچ کدام از دستاوردها و ظرفیت‌سازی‌ها در حوزه زنان در جمهوری اسلامی را و نقش ارزنده‌ای که زنان در عرصه‌های مختلف اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، کارآفرینی، ورزشی، علمی و دانشگاهی و دانشبنیان‌ها و… کسب کرده‌اند مطرح نگردیده و صرفا با برجسته‌سازی کاستی‌ها و حتی ساختن حقوق و مطالبات غیر منطقی و توهمی برای زنان به دنبال استثنا سازی منفی از زنان ایران پرداخته‌اند. آنها با معیارها و الگوهای غیر انسانی و غیر اخلاقی نگاه غرب به زنان به دنبال ترویج و نمایش جامعه‌ای سیاه از زنان ایران داشته‌اند در حالی که حقوق انسانی زنان را به مباحثی جزئی همچون بی حجابی و برهنگی تقلیل داده‌اند. رسانه‌های غربی با این رویکردهای از یک سو برآن بوده‌اند تا با تحقیر سازی زنان ایران امید را از جامعه ایرانی گرفته تا به زعم خویش ایران را از ادامه مسیر پیشرفت باز داشته و در صورت توان مسئله‌ای اجتماعی به نام زنان به را به امری سیاسی و امنیتی مبدل سازند. از سوی دیگر با متهم سازی ایران ابعاد دیگری از فشار حداکثری و پرونده سازی حقوق بشری علیه ایران اجرایی نمایند تا اهداف باج خواهانه سران غرب را پیگیری کرده باشند.
این رسانه‌ها در حالی مدعی حمایت از حقوق زنان ایران می‌شوند که انها هیچ اشاره‌ای به نقش تحریم‌ها در رنج‌ها و سختی‌های زنان ایران ندارند. چنانکه خانم دوهان نماینده ویژه سازمان ملل در امور قهری یک جانبه عنوان می‌کند از اثرات بالای تحریم‌ها کمبودهای اقتصادی برای اجرای طرح‌های توانمندسازی زنان و تغذیه و بهداشت زنان بویژه زنان با بیماری‌های خاص است. دوهان رسما عنوان می‌کند که تحریم‌های ضد ایرانی جنایت علیه بشریت از جمله علیه زنان است که عاملان و آمران آن باید بازخواست و تحریم‌ها لغو شود. رسانه‌های غربی هیچ اشاره‌ای به این مهم نداشته و رسما با تروریسم اقتصادی تحمیلی علیه زنان ایران همراهی کرده‌اند.
دوم: سانسور وضعیت بحرانی زنان در غرب
غرب با استثناسازی زنان ایران در حالی به دنبال نمایش چهره و ماهیتی رویایی از زنان در جوامع غربی و حسرت سازی از آن برای زنان ایران سایر کشورها هستند که نگاهی ریشه‌ای و واقع بینانه حقیقتی ورای این داستان سرایی‌های سراب گونه را آشکار می سازد.
در مرداد ماه 1403 نیز عنوان شد که خشونت علیه زنان و دختران در سال‌های اخیر در انگلیس رشد هشدار دهنده‌ای داشته است و اقدام‌های لازم برای مقابله با آن انجام نشده است. براساس جدیدترین گزارش‌ها، خشونت علیه زنان در قطار‌های انگلیس طی ۲ سال ۵۰ درصد افزایش یافته است در عین حال براساس آمار‌های رسمی، خشونت علیه زنان و دختران در خطوط راه آهن انگلیس طی ۲ سال بیش از ۵۰ درصد افزایش یافته است. نظرسنجی سال گذشته پلیس حمل‌ونقل انگلیس (BTP) نشان داد که بیش از یک سوم زنانی که با راه آهن سفر می‌کنند، احتمالا در حین رفت‌وآمد مورد تجاوز قرار می‌گیرند.
پیش تر نیز موسسه مبارزه با خشونت ضد زنان در انگلیس اعلام کرده که ۴۶۳ مورد تعرض جنسی ضد دختران در دوسال در دانشگاه‌های انگلیس ثبت شده که نشان‌دهنده روزانه یک مورد تعرض جنسی در مدت سال تحصیلی در دانشگاه‌های این کشور است.
در فرانسه نیز اخباری هولناک از وضعیت زنان منتشر می‌شود چنانکه به عنوان نمونه اخیر در یک رسوایی بزرگ حاکمیتی عنوان شد که یک زن فرانسوی طی 10 سال توسط دوستان همسرش در حالی که با مواد مخدر بی‌هوش می شده مورد تجاوز قرار گرفته است. در نمودی دیگر از نقض حقوق زنان در غرب اخیراً شورای دولتی فرانسه ممنوعیت حجاب وکلای زن را تصویب کردوزارت کشور فرانسه در سال 2022 اعلام کرد که ۱۱۸ زن در طی این سال در این کشور به ظاهر متمدن اروپایی توسط همسر یا به اصطلاح پارتنر خود کشته شده‌اند؛ آماری که نشان می‌دهد در فرانسه به طور متوسط هر سه روز یک زن کشته می‌شود. در سال ۲۰۱۹ گزارش شد که ۱۱۷ زن در آلمان به قتل رسیده‌اند. در گزارش ستاد حقوق بشر درخصوص خشونت علیه زنان در آلمان آمده بود: «طبق آمار اداره پلیس جنائی فدرال در دسامبر ۲۰۲۱، تعداد زن کشی همچنان در حال افزایش است. البته این وضعیت بحرنی دارای سابقه طولانی است چنانکه پوسترهایی که سال 2018 در متروی پاریس انتشار یافت و توزیع شد، تا حدودی ناامنی فضای غرب و اروپا را برای زنان روشن ساخت. در آن پوسترها، زنان همواره در محیطی مخوف تصویر شده بودند که از سوی حیواناتی وحشی در معرض خطر قرار دارند. »
چند رسانه اروپایی، از جمله مجله «پولیتیکو» و «ساندی تایمز» در بریتانیا، گزارش‌هایی درباره ده‌ها مورد مزاحمت جنسی زنان در پارلمان اروپا منتشر کردند که موجی دیگر از حیرت را در محافل سیاسی و اجتماعی دنیا برانگیخت. 75 درصد زنانی که مورد تعرض جنسی قرار گرفته‌اند در سطوح بالای شغل‌های مدیریتی و حرفه‌ای بوده اند، یعنی هدف هیچ‌گونه تبعیض جنسیتی قرار نداشته اند در این میان بسیاری از زنان تاکید دارند که هرگز از تجاوز به خویش به پلیس شکایت نکرده‌اند چرا که می‌دانند هیچ رسیدگی صورت نمی‌گیرد.
رسانه‌های غربی مدعی حمایت از حقوق زنان، هیچ سخنی از این رنج‌ها و جنایاتی که صهیونیست‌ها و حامیان غربی آنها به زنان فلسطینی تحمیل کرده‌اند، به میان نیاورده و رسماً به سانسور خبری این مهم پرداختند.
در همین حال در گزارش‌های رسمی مشخص شده است که دو سوم زنان نظامی در ارتش انگلیس مورد تجاوز جنسی قرار گرفته‌اند. در ارتش آمریکا نیز گزارش‌ها ازصدها مورد تجاوز به زنان نظامی توسط فرماندهان و همقطارانشان منتشر شده است به‌گونه‌ای که نهادهای حقوق بشری در باب عادی شدن این مسئله هشدار داده‌اند.
البته پرونده این رسوایی‌ها به همین جا ختم نمی‌شود چنانکه گزارش‌های متعددی از رسوایی های جنسی کارکنان زن این رسانه‌ها از جمله بی بی سی منتشر شده است. مدیران ارشدی که تعرض و تجاوز جنسی به کارکنانشان داشته‌اند بگونه‌ای که بسیاری از کارکنان برای رهایی از این وضعیت مجبور به استعفا و کناره‌گیری از کار شده‌اند. البته نباید نادیده گرفت که سران و بزرگان کشورهای غربی نیز پرونده‌های بیشماری در این زمینه دارند چنانکه اندرو برادر پادشاه انگلیس متهم به تجاوز و قاچاق دختران 13 خردسال است.
سوم: زنان فلسطینی که دیده نشدند
16 ماه است که رژیم صهیونی به نسل کشی در غزه می‌پردازد در حالی 70 درصد شهدای این نسل کشی از جمع 48 هزار نفر را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند. دفتر اطلاع رسانی دولتی فلسطین در غزه شنبه هشتم مارس به مناسبت روز جهانی زن اعلام کرد: «۱۲ هزار و ۳۱۶ زن فلسطینی در جنگ نسل کشی رژیم صهیونی علیه غزه به شهادت رسیدند.» این دفتر در بیانیه‌ای همچنین اعلام کرد: «در این جنگ ۱۳ هزار و ۹۰۱ زن بیوه شدند و ۱۷ هزار مادر داغ فرزند دیدند. اکنون هم ۵۰ هزار زن باردار از شرایط غیرانسانی رنج می برند.طبق این بیانیه، 2 هزار زن و دختر فلسطینی به دلیل تجاوزهای رژیم صهیونیستی معلولیت دائمی خواهند داشت و در مرحله اخیر ده ها زن فلسطینی بازداشت شده و در داخل زندان ها شکنجه شدند.» این دفتر یادآور شد که زنان غزه به دلیل محاصره و نبود بهداشت و ممانعت از ورود کمک‌ها، از مرگ تدریجی رنج می‌برند. در همین حال صدها اسیر زن سالهاست که در اردوگاه‌های رژیم صهیونیستی به سر می‌برند. رسانه‌های غربی مدعی حمایت از حقوق زنان هیچ سخنی از این رنج‌ها و جنایاتی که صهیونیست‌ها و حامیان غربی آنها به زنان فلسطینی تحمیل کرده‌اند، به میان نیاورده و رسما به سانسور خبری این مهم پرداختند. رفتار رسانه‌ها و دولتمردان غربی، سلبریتی‌ها و مدعیان فعالان حقوق زنان در قبال وضعیت زنان فلسطینی و جنایاتی که صهیونیست‌ها علیه آنها روا داشته و مقاومتی و ایستادگی این زنان در برابر رنج‌های بیشمار جنگ و آوارگی بار دیگر تهی بودند و سیاسی کاری آنها در باب زنان را آشکار ساخت و نشان داد که برای آنها حقوق زنان صرفا یک بهانه برای دخالت در امور داخلی کشورها و باج‌خواهی است. این رفتارها نشان می‌دهد که غرب و رسانه‌هایشان نه تنها حق سخن گفتن از حقوق بشر و حقوق زنان را ندارند بلکه باید به جرم جنایت علیه بشریت از جمله زنان مورد بازخواست و مجازات قرار گیرند.
