اندیشکده آمریکایی در دانشگاه استنورد است که در این تحلیل ضمن اشاره به آمارهای مربوط به میزان محبوبیت ارتش در ایالات متحده در سال‌های مختلف، بر این باور است که، اعتماد به نهادها امری گذرا است که به سیاست‌ها و عملکردها بستگی دارد و آمارها نشان می‌دهد که در سال‌های اخیر میزان محبوبیت این نهاد کاهش پیدا کرده و از طرفی این نهاد نتوانسته تاثیر مثبتی بر دیدگاه جوانان برای دفاع از کشورشان داشته‌باشد. در ادامه به بخش‌های مهم این گزارش اشاره خواهدشد.
در سال ۱۹۶۴، ۷۵٪ از مردم دیدگاه بسیار مثبتی نسبت به ارتش و فرماندهان آن داشتند. این میزان در سال ۱۹۷۵ پس از سقوط سایگون به ۲۴٪ کاهش یافت، سپس پس از حملات ۱۱ سپتامبر به ۸۰٪ افزایش یافت و سال گذشته به ۶۰٪ سقوط کرد
قبل از جنگ ویتنام، خدمت در ارتش محترم بود اما با دستمزد پایین. پس از ناآرامی‌ها، در سال ۱۹۷۳ سربازی اجباری لغو شد و نیروی داوطلبی جایگزین شد. اقتصاددان میلتون فریدمن پیشنهاد کرد که افزایش حقوق می‌تواند داوطلبان بیشتری جذب کند که با موافقت کنگره، پیوستن به ارتش افزایش یافت.
به مدت پنجاه سال، مدل نیروی داوطلبی کار می‌کرد و داوطلبان در شرایط مختلف به خدمت می‌رفتند. در دوران رکود و رونق، کنگره با کاهش بیکاری حقوق‌ها را افزایش می‌داد. در جنگ‌های عراق و افغانستان، استانداردها کمی کاهش یافت، ولی بعد از بازگشت نیروها به حالت عادی درآمد.
پس از زوال میهن‌پرستی پس از ۱۱ سپتامبر، ۸۰٪ از داوطلبان از خانواده‌های نظامی بودند که خدمت در آن‌ها ریشه‌دار شده بود. ارتش به یک کسب‌وکار خانوادگی تبدیل شده بود.
تا زمانی که تقاضا برای نیروهای نظامی در حال کاهش بود، پنتاگون می‌توانست با شوک‌های کوچک عرضه کنار بیاید. با این حال وضعیت ثابت نیروی داوطلب در سال ۲۰۲۱ مختل شد. بدون هشدار، گارد ملی ۸۰۰۰ داوطلب کمتر از هدف نهایی خود داشت. در سال ۲۰۲۲، کسری داوطلبان به طور چشمگیری بدتر شد. ارتش ۱۵۰۰۰ سرباز کم داشت که یک شکاف ۲۵٪ بود، شکافی که در تاریخ نیروی داوطلب بی‌سابقه بود. در سال ۲۰۲۳، نیروی نظامی به طور کلی ۴۱۰۰۰ داوطلب کمتر داشت. زمان‌بندی این امر گیج‌کننده بود.
زمانی که داوطلبی به بن‌بست رسید، کشور تعداد کمی نیرو در میدان جنگ داشت و پرداخت‌ها در بالاترین سطح بود. پنتاگون به‌طور مبهم از «بحران جذب» سخن گفت.
علل کاهش تمایل مردم به داوطلبی:
• کاهش جذب مردان سفیدپوست: از ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۳، جذب مردان سفیدپوست به ارتش ۳۵٪ کاهش یافته است.
• تأثیر جنبش‌های پیشرو: تمایل مردان دموکرات سفیدپوست به خدمت در ارتش به دلیل بی‌اعتمادی به نهادها و سیاست‌های اجتماعی از ۱۹٪ در ۲۰۱۵ به ۳٪ در ۲۰۲۱ کاهش یافته است.
• تغییرات استراتژی جذب پنتاگون: پنتاگون تلاش کرد با تأکید بر فردیت و تبلیغات دیجیتال، گروه‌های اقلیتی را جذب کند، اما این استراتژی ناموفق بود.
• تأثیر DEI بر محافظه‌کاران: سیاست‌های DEI باعث کاهش حمایت از ارتش در میان جمهوری‌خواهان و خانواده‌های نظامی شد.
راه‌حل‌های پیشنهادی:
• توجه به شایسته‌سالاری نظامی و تنوع: ارتش باید شایسته‌سالاری را با تلاش‌هایی برای جذب استعدادهای برتر هماهنگ کند. همچنین، سیاست‌های تنوع (DI) باید به‌طور مؤثرتر در جذب نیرو به‌کار گرفته شود تا مشکلات جذب نیروی انسانی اصلاح شود. در حال حاضر، ارتش هنوز در تعیین سیاست‌های واقعی خود و حفظ تنوع ناتوان است.
• تقویت ارتباط با جامعه بازنشستگان: ارتش باید به خواسته‌های بازنشستگان، که نقش کلیدی در جذب داوطلبان دارند، توجه بیشتری داشته باشد و ارتباطات خود را با آن‌ها تقویت کند.
• مقابله با بحران امنیت ملی و عدم انسجام اجتماعی: کشور به دلیل تغییرات مستمر در رهبری و فقدان یکپارچگی اجتماعی با چالش‌هایی روبرو است. باید تلاش‌های بیشتری برای ایجاد وحدت و بهبود نگرش جوانان نسبت به خدمت در ارتش انجام شود، تا امنیت ملی حفظ شود.
