پیمان منع سلاح های هسته ای ناتو را دچار اختلاف کرد

پیمان منع سلاح های هسته ای که یک سال پیش به اجرا درآمد، قرار است ابزاری برای ازسرگیری خلع سلاح باشد. سازمان ملل در ماه مارس میزبان اولین نشست کشورهای عضو پیمان در وین خواهد بود که در آن دو کشور ناتو، آلمان و نروژ، به عنوان ناظر شرکت خواهند کرد.

پیمان منع سلاح های هسته ای که از بسیج سازمان‌های غیردولتی و قدرت‌های غیرهسته‌ای به وجود آمده است، قصد دارد ابزاری برای ازسرگیری خلع سلاح و برانگیختن بحث در مورد خطرات وابستگی به سلاح‌های هسته‌ای باشد. هیچ یک از قدرت های هسته ای در مذاکرات شرکت نکردند و اکثریت کشورهایی که امنیت خود را به آنها وابسته هستند، مانند کشورهای عضو ناتو در حاشیه باقی ماندند.

از نظر کشورهای عضو ناتو، این معاهده واقعیت شرایط امنیت بین المللی و نیاز به بازدارندگی هسته ای را نادیده می گیرد. فرانسه، به ویژه، این پیمان را «با شرایط امنیت بین‌المللی ناسازگار می‌داند که مشخصه آن تنش‌های فزاینده و تکثیر سلاح‌های کشتار جمعی است».

طرفداران این پیمان برای ترویج اصل ممنوعیت سلاح‌های هسته‌ای، بر مشروع  نبودن سلاح‌های هسته‌ای تکیه می‌کنند. از نظر آنها، پنج قدرت هسته ای که پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای منعقد شده در سال 1968 را به رسمیت شناخته اند، به تعهدات خود عمل نکرده اند.

در اروپا، جبهه متحد کشورهای ناتو در برابر پیمان منع سلاح های هسته ای در حال فروپاشی است. اگرچه برلین به مشارکت در بازدارندگی هسته‌ای در داخل ناتو ادامه دهد، این یک گسست از موضعی است که تاکنون توسط ناتو دفاع شده است.

در مجموع هشت کشور اروپایی در نخستین نشست کشورهای عضو از بیست و دوم تا بیست و چهارم مارس در وین شرکت خواهند کرد که شامل پنج کشور آلمان، فنلاند، نروژ، سوئیس و سوئد به عنوان ناظر خواهند بود.

شعبه فرانسوی کمپین بین‌المللی برای نابودی سلاح‌های هسته‌ای در نامه ای سرگشاده از امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه خواست تا این کشور به عنوان ناظر در این نشست شرکت کند.

پنج کشوری که «تسلیحات هسته ای» آنها از نظر قانونی به رسمیت شناخته شده است، اعلام می کنند: «ما تأیید می کنیم که در جنگ هسته ای نمی توان پیروز شد و هرگز نباید با آن جنگید». اما این حسن نیت ها آنها را از مدرن سازی و افزایش زرادخانه ها، مانند چین، باز نمی دارد.

بر اساس برآوردهای موسسه تحقیقات صلح بین‌المللی استکهلم، اکنون امریکا دارای 5550 و روسیه 6255 سلاح هسته‌ای است، در حالی که این تعداد برای چین فقط 350، برای فرانسه 290 و برای بریتانیا 225 سلاح هسته‌ای است. در سال‌های اخیر، پکن به سرعت در حال تقویت زرادخانه خود، ساخت صدها سیلو برای نگهداری موشک‌های دوربرد و آزمایش موشک‌های مافوق صوت با قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای بوده است. اندازه زرادخانه هسته ای چین می تواند تا سال 2030 سه برابر شود و به بیش از 1000 کلاهک هسته ای برسد.

فرانسوا دالانسون