1. راهبرد ایران: ایران از گروه‌های شبه‌نظامی مانند حوثی‌ها حمایت می‌کند، اما به آن‌ها هشدار داده که نباید خود را به عنوان دولت‌های شناخته‌شده در صحنه بین‌المللی معرفی کنند. ایران در تلاش است تا گروه‌های تحت حمایت خود را در صحنه بین‌المللی به عنوان “دولت” معرفی نکند تا از واکنش‌های بین‌المللی جلوگیری کند و جنگ نیابتی علیه اسرائیل را پیچیده‌تر سازد.
2. حمله موشکی حوثی‌ها به اسرائیل: موشک‌های بالستیک حوثی‌ها به اسرائیل شلیک می‌شود که یکی از آن‌ها در جفا به منطقه مسکونی اصابت کرده و ۱۶ غیرنظامی را زخمی کرده است.
3. تهدید تجارت بین‌المللی در دریای سرخ: از آغاز جنگ اسرائیل و حماس، حوثی‌ها بیش از ۱۳۰ حمله در این منطقه کشتیرانی بین‌المللی انجام داده‌اند.
4. تمایز حوثی‌ها از دیگر گروه‌های ایران: حوثی‌ها در یمن نه تنها یک گروه شبه‌نظامی هستند، بلکه به عنوان یک دولت سرکش عمل می‌کنند. آن‌ها ارتش خود را دارند، قوانین وضع می‌کنند و حکومت خود را در مناطق تحت کنترلشان اعمال می‌کنند.
5. برخلاف شبه‌نظامیان ایران در عراق و لبنان که به طور علنی خود را به عنوان دولت معرفی نمی‌کنند، حوثی‌ها مستقیماً کنترل مناطقی از یمن را در دست دارند و به عنوان یک دولت مستقل عمل می‌کنند.
6. وضعیت پیچیده یمن: در یمن دو دولت موجود است؛ یکی در شمال تحت کنترل حوثی‌ها و دیگری در جنوب که از مشروعیت بین‌المللی برخوردار است.
7. مشروعیت بین‌المللی: در حالی که دولت جنوبی یمن از مشروعیت بین‌المللی برخوردار است، حوثی‌ها هرچند در کنترل صنعا و مناطق مهم دیگر هستند، از سوی مجامع بین‌المللی به رسمیت شناخته نمی‌شوند.
8. شباهت به وضعیت افغانستان و چین: شبیه به وضعیت افغانستان پس از تسلط طالبان یا چین که نماینده جمهوری خلق چین به جای جمهوری چین (تایوان) در سازمان ملل به رسمیت شناخته شد، ممکن است حوثی‌ها نیز در آینده به نوعی به رسمیت شناخته شوند.
9. چالش‌های بین‌المللی: اگر اسرائیل حوثی‌ها را به عنوان یک دولت مستقل بشناسد و آن‌ها را تهدیدی برای امنیت منطقه و اقتصاد جهانی بداند، ممکن است تأثیرات عمده‌ای بر قوانین بین‌المللی و حق دفاع از خود داشته باشد.
10. راهکار به اسرائیل: اسرائیل باید به دنبال راهبردی باشد که حوثی‌ها را به عنوان یک دولت منفور و تهدیدکننده برای اقتصاد جهانی و امنیت منطقه‌ای معرفی کند
