بازیگری که در حال حاضر بیشترین بهره را از اتفاقات شام برده، رژیم صهیونیستی است. رژیم تل آویو، طی ۲ روز گذشته از چند جهت به سوریه حمله‌ور شده، از سمت بلندی‌های جولان به پیشروی در خاک سوریه ادامه داده و خاک بیشتری از این کشور را تصرف کرده است.
فعال‌شدن جوخه‌های ترور رژیم اشغالگر قدس در سوریه، موضوعی نیست که بتوان به‌سادگی از کنار آن گذشت. به نظر می‌رسد حذف نخبگان از معادلات سیاسی، علمی و اقتصادی سوریه در آینده، همان هدف کلانی است که جوخه‌های ترور موساد را راهی شهرهای مختلف سوریه، خصوصا دمشق کرده است.
دریکی ازتازه‌ترین این موارد،دکتر حمدی اسماعیل ندی، شیمی‌دان آلی توسط افراد ناشناس در خانه‌اش در دمشق ترور شد. منابع رسانه‌ای عربی در این‌باره گزارش دادند که حمدی اسماعیل یک شیمی‌دان برجسته در زمینه تولید داروهای ارگانیک در صنعت داروسازی سوریه بود. این منابع همچنین به احتمال دست داشتن موساد و آمریکا در این ترور اشاره کرده‌اند. فعالان شبکه‌های اجتماعی نیز در این‌باره نسبت به تکرار سناریو ترور دانشمندان هسته‌ای در عراق این‌بار در سوریه هشدار دادند.
سابقه تیم ترور موساد در منطقه
تیم ترور موساد سابقه طولانی در ترور دانشمندان و نخبگان جهان به‌ویژه در جامعه اسلامی دارد. در این میان کشور عراق از جمله کشورهای عربی واسلامی است که بسیاری ازدانشمندانش قربانی سیاست وحشیانه ترور رژیم‌صهیونیستی شده‌اند. در تاریخ ۱۴جولای ۲۰۰۵ مرکز اطلاعات فلسطین از گزارشی رونمایی کرد که نشان می‌داد وزارت خارجه آمریکا، آن را برای اطلاع رئیس‌جمهور وقت این کشور از استقرار عناصر صهیونیستی و خارجی که موساد برای همکاری با آمریکا به عراق فرستاده بود، آماده کرده است. براساس این گزارش، قرار بود عناصر صهیونیستی و خارجی که به عراق فرستاده شده بودند دست‌کم ۵۳۰ دانشمند عراقی و بیش از ۲۰۰ استاد دانشگاه و شخصیت‌های آکادمیک دیگر این کشور را ترور کنند.
صهیونیست‌ها در توهم کمپ دیوید جدید
رژیم اشغالگر قدس به تحرکات نامشروع، اشغالگرایانه و تروریستی خود در خاک سوریه ادامه می‌دهد. نکته اساسی اینجاست که گسترش دامنه تحرکات اخیر رژیم اشغالگر قدس در خاک سوریه نشان می‌دهد که این رژیم نامشروع، صرفا روی قنیطره و جولان متمرکز نیست و اهداف خاص دیگری را درسر می‌پروراند. مهم‌ترین این اهداف، تحمیل یک پیمان نامشروع دیگری مانند کمپ دیوید بر سوریه است. با این حال، حکومت مستقری در سوریه وجود ندارد که بخواهد چنین پیمانی را اساسا بپذیرد یا خیر! ضمن آن‌که سرنوشت پیمان‌های اسلو و کمپ دیوید در معرض دید مخاطبان بین‌المللی آن قرار گرفته و قطعا مشروعیت بخشی به اشغالگری صهیونیست‌ها در هر نقطه‌ای از منطقه، بدترین خطای محاسباتی و راهبردی ممکن محسوب می‌شود.
پای دولت جدید آمریکا درمیان است
اگرچه رئیس‌جمهور جدید آمریکا مدعی‌شده که نقشی در تحولات اخیر در سوریه و حوزه شامات ندارد و آنچه در دمشق رخ داده، یک مسأله داخلی است اما شواهد مطلق و متقن نشان می‌دهد ترامپ و همراهانش درحال هموارسازی زمین‌های سوخته در سوریه برای رژیم اشغالگر قدس، در مسیر تحمیل یک قرارداد بازدارنده، سلبی و غیر‌قابل توجیه (به لحاظ حقوقی و سرزمینی) به سوریه هستند. برخی تحلیلگران معتقدند رژیم اسرائیل قصد دارد سوریه را به «مصر دوم» تبدیل و کمپ دیوید دیگری بر حاکمیت جدید در این کشور عربی با آمدن دونالد ترامپ تحمیل کند، با این تفاوت که مابه‌ازای توافق، نه جولان اشغالی سوریه، بلکه مناطق اشغالی جدید خواهد بود. بسط و گسترش مناطق اشغالی در فلسطین و سوریه، از جمله اهداف و سیاست‌های کلان واشنگتن و تل‌آویو محسوب می‌شود. بر این اساس، ترامپ درصدد است با الحاق جولان سوریه به اراضی اشغالی و همچنین بسط شهرک‌سازی‌ها در کرانه باختری، طرح ذهنی خطرناک افرادی مانند بن گویر، استموتریچ و نتانیاهو را تحمیل کند.
اهدافی که به جولان ختم نمی‌شود
رژیم اشغالگر قدس، بنا به گزارش‌های آمریکایی و عبری، طی دو روز گذشته بین ۲۵۰ تا ۳۰۰ حمله هوایی از درعا و القنیطره، استان‌هایی در مجاورت اراضی اشغالی فلسطین گرفته تا دورترین استان‌ها یعنی دیرالزور و الحسکه در شمال شرق انجام داده و حتی بندر لاذقیه را بمباران کرده است. همان‌‌گونه که اشاره شد، این طرح مقدماتی میدانی دارد که مهم‌ترین آنها، تحرکات زمینی ارتش رژیم اشغالگر قدس در حوزه‌ها و نقاطی فراتر از منطقه حائل است. ابتدا ارتش اسرائیل تانک‌های خود را وارد منطقه حائل بین جولان اشغالی سوریه و استان قنیطره کرد و بعد از آن، در سایه نبود نیروهایی برای مقابله با متجاوزان صهیونیست، یک گام دیگری برداشت و آن، پیشروی بیشتر و ورود به خاک سوریه بود که غیر از منطقه حائل است.
ورود صهیونیست‌ها به استان دمشق
نقطه آشکارساز نقشه راه مشترک واشنگتن و تل‌آویو، ورود این دو به محدوده استان دمشق است! جایی که اساسا به منطقه جولان ارتباطی ندارد. هم‌اکنون عناصر ارتش متجاوز اسرائیل با تانک‌های خود بعد از عبور از استان قنیطره از غرب، وارد محدوده اداری استان دمشق شده‌اند. شبکه المیادین لبنان به نقل از منبع محلی خود در جنوب سوریه گزارش داد که ارتش اسرائیل در ادامه تجاوز زمینی خود به خاک سوریه، شهرک‌ها و روستاهای عرنه، بقعسم، الریمه، حینه، قلعه جندل و الحسینیه و جیتا الخشب در ریف استان دمشق را به اشغال خود درآورده است و بین دمشق و تانک‌های اسرائیلی کمتر از ۴۰ کیلومتر فاصله وجود دارد.
برخی منابع می‌گویند نیروهای رژیم اشغالگر قدس در ۲۰ کیلومتری پایتخت سوریه مستقر شده‌اند. چراغ سبز گروه‌های تروریستی به تل‌آویو درخصوص استمرار این عملیات، بار دیگر از اتصال آنهاورژیم اشغالگر قدس پرده برمی‌دارد. حتی دراینجا می‌توان ازواژه‌ای فراترازاتصال،یعنی ادغام تروریست‌های تکفیری و تل‌آویو استفاده کرد. گروه‌های مسلح معاند حکومت سوریه مانند ارتش آزاد نیز ترجیح داده‌اند اساسا خود را وارد معادله جدیدی که رژیم اشغالگر قدس درصدد ترسیم آن است، نکنند.
آنچه صهیونیست‌ها قدرت محاسبه آن را ندارند
صبر استراتژیک جبهه مقاومت در برابر تحرکات اخیر رژیم اشغالگر قدس قطعا دارای حد یقف و سقف خاصی است! رژیم اشغالگر نه‌تنها به غزه و کرانه باختری چشم دوخته، بلکه توسعه اشغالگری را قصد دارد به دیگر نقاط نیز توسعه دهد اما آنچه این نقشه راه راابترمی‌سازد، برهم زدن بنیان‌ها و پیش‌‌فرض‌های بازی خطرناک دشمنان توسط جبهه مقاومت است.این اتفاق قطعا درآینده‌ای بسیار نزدیک رخ خواهد داد و جایی برای تعبیر توهمات ترامپ و نتانیاهو باقی نمی‌گذارد. بدون شک ترامپ و نتانیاهو، هر دو بازندگان اصلی این سناریوی مشترک خواهند بود. آنها زمانی به خود خواهند آمد که سوریه بار دیگر به پاشنه آشیل راهبردی و منطقه‌ای آنها در عرصه سیاست خارجی و روابط بین‌الملل تبدیل شده است.
