انتخابات ریاستجمهوری در ایران همیشه به عنوان یکی از مهمترین رویدادهای سیاسی کشور مطرح بوده است. این رویداد نه تنها بستر انتخاب رئیسجمهور آینده را فراهم میکند، بلکه نقش موثری در تعیین مسیر سیاسی کشور دارد.
در این میان، جبهههای سیاسی مختلف تلاش میکنند تا با ارائه نامزدهای خود و دستیابی به ائتلافهای موثر، شانس خود را برای پیروزی در انتخابات افزایش دهند. یکی از موضوعات بحثبرانگیز در انتخابات اخیر، عدم انسجام و هماهنگی میان اصولگرایان بود که به نظر میرسد تأثیر قابل توجهی بر نتایج نهایی داشته است.
در همین زمینه چندی پیش در مطلبی با عنوان «آیا دکتر جلیلی با انصراف به نفع قالیباف در جبهه انقلاب ماندگار خواهد شد» با اشاره به حمایت افراد بزرگی از جبهه انقلاب از قالیباف مانند آیت الله جاودان، نوشتیم که در صورت این انصراف، هم جلیلی در این عرصه ماندگار میشود و هم جبهه انقلاب به پیروزی نزدیک میگردد.
حمایت از قالیباف و نقش آیتالله جاودان
در جریان این انتخابات، حمایت افراد بزرگی از جبهه انقلاب از قالیباف، مانند آیتالله جاودان، نشاندهنده تلاش برای ایجاد وحدت در این جبهه بود.در مطلبی با عنوان «آیا دکتر جلیلی با انصراف به نفع قالیباف در جبهه انقلاب ماندگار خواهد شد» به این موضوع پرداخت. در این مقاله، تاکید شده بود که با انصراف دکتر جلیلی به نفع قالیباف، هم دکتر جلیلی میتواند نقش خود را در عرصه سیاسی حفظ کند و هم جبهه انقلاب به پیروزی نزدیکتر خواهد شد.
نظریه سلیمینمین: امتیاز ویژه شورای نگهبان به اصلاحطلبان
در همین زمینه، «سلیمینمین»، تحلیلگر سیاسی، در مصاحبهای اشاره کرد که شورای نگهبان امتیاز ویژهای به اصلاحطلبان داده است. او بیان کرد: «در انتخابات امسال شورای نگهبان یک امتیاز ویژه به اصلاحطلبان داد؛ چون رساندن نامزدهای یک طیف به وحدت هزینه چشمگیر دارد.» این دیدگاه نشان میدهد که ایجاد وحدت در جبهههای سیاسی مختلف، نیازمند هزینهها و تلاشهای قابل توجهی است و شاید شورای نگهبان با اعطای این امتیاز، قصد داشته است تا این هزینهها را برای اصلاحطلبان کاهش دهد.
خودتخریبی اصولگرایان: فقدان ائتلاف و پیامدهای آن
از طرف دیگر، سلیمینمین معتقد است که اصولگرایان در این دوره نیازی به رقیب نداشتند و خودشان خودشان را تخریب کردند. او اظهار داشت: «اصولگرایان در این دوره نیاز به رقیب نداشتند و خودشان خودشان را تخریب کردند؛ نتوانستند ائتلاف کنند و هزینه پرداخت کردند.» این بیان نشاندهنده این است که عدم توانایی اصولگرایان در ایجاد ائتلاف و وحدت درونی، موجب شد تا خودشان به خود آسیب بزنند و از فرصتهای موجود بهرهبرداری نکنند.
تحلیل و نتیجهگیری
انتخابات اخیر نشان داد که عدم انسجام و هماهنگی در جبهه اصولگرایان، نه تنها به پیروزی آنان کمکی نکرد، بلکه موجب شد تا خودشان به خود آسیب بزنند. این در حالی است که اصلاحطلبان با بهرهگیری از امتیازات ویژه و ایجاد وحدت درونی، توانستند به موفقیت نزدیکتر شوند. در نهایت، میتوان نتیجهگیری کرد که ایجاد وحدت و هماهنگی درونی، یکی از عوامل کلیدی برای پیروزی در انتخابات و دستیابی به اهداف سیاسی است. اگر اصولگرایان نتوانند این انسجام را در دورههای آینده ایجاد کنند، ممکن است همچنان با چالشهای جدی مواجه شوند و فرصتهای خود را از دست بدهند.