قدرت های غربی با اتخاذ سیاست های نمایشی و تاکید بر مواردی نظیر ضرورت تشکیل یک دولت مستقل فلسطینی، سعی دارند اینگونه وانمود کنند که در نقطه مقابلِ جنایات و نسل‌کشی صهیونیست ها در نوار غزه قرار دارند.
در روزهای گذشته و با توجه به اوج گیری جنایات رژیم اشغالگر قدس علیه مردم غزه و در عین حال، طرح گمانه زنی های مختلف در مورد قریب الوقوع بودنِ حمله زمینی ارتش اسرائیل به شهر رفح و انفجار یک بحران انسانی بزرگ در این شهر( رفح میزبان بیش از یک میلیون پناهجو و آواره فلسطینی در جریان جنگ غزه است)، دولت ها و رسانه های غربی، مانور گسترده ای را با محوریت ضرورتِ تشکیل یک دولت فلسطینی که بتواند مسائل و مشکلات مردم فلسطین را مخاطب قرار دهد و بر پایه آنچه آن ها می گویند، موجب تخفیف تنش‌ها میان اسرائیل و ملت فلسطین شود، به راه انداخته اند.
جو بایدن رئیس جمهور آمریکا و دیگر مقام های ارشد غربی به کرات به این مساله اشاره داشته اند و خواستار احترام رژیم اشغالگر قدس به این موضوع شده اند. این در حالی است که به تازگی پارلمان رژیم اشغالگر قدس در اقدامی جنجالی، مصوبه کابینه رژیم صهیونیستی مبنی بر مخالفت با تشکیلِ یک‌جانبه یک دولت فلسطینی را تایید و تصویب کرد و ضرورت برخورد با یکچنین ایده ای از سوی اسرائیل را مورد تاکید قرار داد.
در این راستا، حداقل به 2 دلیل عمده و محوری، نباید اصرارهای غربی ها مبنی بر ضرورت تشکیل یک دولت فلسطینی و اِعمال فشارهای ظاهریشان بر صهیونیست ها را باور کرد.
اولا، جهان غرب چندین دهه است که شریک و متحد رژیم اشغالگر قدس در اِعمال جنایت علیه ملت فلسطین بوده و از ابتدای جنگ غزه تا به امروز نیز در ابعاد مختلف سیاسی، نظامی، اطلاعاتی و اقتصادی، حمایت‌های گسترده ای را از صهیونیست ها انجام داده است. غربی‌ها نه فقط رژیم اشغالگر قدس را به مثابه یک متحد راهبردی برای خود در منطقه حساس و مهم غرب آسیا در نظر می گیرند بلکه لابیهای صهیونیستی نیز از نفوذ و قدرت قابل توجهی در کشورهای غربی برخوردارند و تا حد زیادی به سیاست های آن ها در رابطه با تل‌آویو، شکل و جهت می دهند.
در یکچنین فضایی، اساسا دولت های غربی در جایگاهی نیستند که تشکیل یک دولت مستقل فلسطینی را در راستای منافع خود ببینند و یا جریان های رسانه‌ای و اقتصادی صهیونیست ها در جهان غرب، اجازه پیشرفتِ این ایده و تبدیل شدن آن به سیاست رسمی و عملیاتی دولت های غربی را بدهند.
دوم اینکه رژیم اشغالگر قدس از ابتدای جنگ غزه جنایات ضدبشری زیادی را خلق کرده و تا حد زیادی در عرصه بین المللی منزوی شده است. این رژیم تاکنون موجب شهادت، مجروح شدن و مفقودیِ بیش از 100 هزار فلسطینیِ ساکن در نوار غزه شده است. این رژیم جنگ خود علیه مردم غزه را بر اساس نرخ کشتار غیرنظامیان فلسطینی، به مرگبارترین رویداد جنگی قرن بیست و یکم تبدیل کرده است. حال در این فضا، همدستی دولت های غربی با صهیونیست ها در اِعمال جنایت علیه مردم فلسطین، چالش های جدی را برای آن‌ها ایجاد کرده و می توان گفت که آبروی آن ها را در عرصه بین المللی برده است.
در این چهارچوب، اینطور به نظر می رسد که قدرت های غربی با اتخاذ سیاست های نمایشی و منافقانه و تاکید بر مواردی نظیر ضرورت تشکیل یک دولت مستقل فلسطینی، سعی دارند اینگونه وانمود کنند که در نقطه مقابل جنایات صهیونیست ها در نوار غزه قرار دارند. راهبردی که در قالب آن سعی می شود تا حدی از هزینه ها و فشارهای ناشی از همدستی غربی ها با صهیونیست‌ها در اِعمال جنایت علیه مردم فلسطین کاسته شود و حداقل بخشی از آبروی بین المللی متصورِ غربی ها، احیا گردد. از این منظر، اساسا اصرارهای اخیر دولت های غربی در مورد مورد تشکیل یک دولت مستقل فلسطینی را بیش از آنکه واقعی بدانیم، بایستی نمایش هایی سطحی ارزیابی کنیم. موضوعی که به ویژه در سایه چندین دهه انفعال غرب در مساله تضییع حقوق ملت فلسطین، ابعاد جدی تری را به خود می گیرد. بگذریم که اساسا ماهیت پیشنهادهای مختلف مبنی بر تشکیل یک دولت مستقل فلسطینی نیز چندان از پایه‌های مستحکمی برخوردار نیستند. زیرا این رژیم اشغالگر قدس بوده که سرزمین آبا و اجدادی مردم فلسطین را اشغال کرده و این رژیم بر اساس اصول حقوق بین‌الملل، نامشروع است و ملت فلسطین باید حاکمیت خود بر سرزمنیشان را مجددا اعاده کنند و رژیم اشغالگر قدس اساسا محلی از اِعراب ندارد.
اینکه راهکار تشکیل دو دولت مطرح شود و غرب نیز از آن حمایت کند، نوعی مشروعیت‌بخشی به موضع و جایگاه اشغالگر است. مساله ای که ملت و مقاومت فلسطین مدت هاست از پذیرش آن سَر باز می زنند و آن را بحق رد می کنند.
