«نشریه “تایمز” انگلیس، در خبری با استناد به پلیس این کشور، مدعی شده که راهپیمایی های گسترده اخیر در انگلستان در حمایت از ملت فلسطین که مثلا به طور خاص در لندن شاهد راهپیمایی بیش از ۱۰۰ هزار نفر بوده‌ایم، تا حدود زیادی کارِ ایران و عوامل و نیروهای وابسته به این کشور است!»
در روزهای گذشته، جنایات گسترده و غیرانسانی رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه، موجی از ابراز محکومیت بین المللی علیه این رژیم را نَه فقط در کشورهای عربی و اسلامی، بلکه در اقصی نقاط جهان برانگیخته است. در این راستا، در قلب کشورهای غربی و پایتخت های آن ها هم شاهد شکل گیری راهپیمایی های گسترده در حمایت از ملت فلسطین و اعتراض علیه ماهیت تجاوزکارانه اقدامات و سیاست های رژیم اشغالگر قدس بوده‌ایم.
به طور خاص کشورهای انگلستان، آمریکا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، سوئد و هلند، از جمله کشورهای غربی بوده اند که با موج قابل توجهی از اعتراضات مردمی علیه رژیم صهیونیستی و تاکیدِ افکار عمومی این کشورها بر ضرورت خاتمه یافتن سریع جنایات صهیونیست ها رو به رو بوده اند. با این حال، به تازگی نشریه تایمز انگلیس در خبری با استناد به پلیس این کشور، مدعی شده که اعتراضات گسترده مدت اخیر در انگلستان در حمایت از ملت فلسطین که مثلا به طور خاص در لندن شاهد راهپیمایی بیش از 100 هزار نفر بوده ایم، تا حدود زیادی کارِ ایران و عوامل و نیروهای وابسته به این کشور است و آن ها قصد دارند جو و فضای حاکم بر انگلیس را به نفع خود آشفته کرده و به هم بریزند.
البته نشریه تایمز تاکید کرده که دستگاه های ضدجاسوسی و امنیتی انگلیستان به نحوی جدی در حال کار روی این پرونده هستند. در این راستا، اخیر رهبر معظم انقلاب اسلامی در جریان دیدار با دانش آموزان و دانشجویان ضمن اشاره به این موضوع به کنایه فرمودند: “یک ابلهی پیدا می‌شود و می‌گوید اجتماع مردم در انگلیس کار ایران است. لابد بسیج لندن و بسیج پاریس این کار را کرده‌اند!”
با این همه، اینطور به نظر می رسد که اقدام عجیب نشریه تایمز در طرح این تئوری توطئه که اعتراضات گسترده در انگلستان کارِ ایران و عوامل کشورمان است، حامل چند پیام و هدف عمده و محوری است.
اولا، این موضع گیری نشان می دهد که وسعت و عظمت راهپیمای های اخیر در انگلستان به قدری قابل توجه بوده که دولت انگلیس و مخصوصا لابیهای صهیونیستی متحد آن تا حد زیادی احساس خطر کرده اند و سعی دارند با فرافکنی در مورد ماهیت واقعی این راهپیمایی ها، به نوعی آن ها را نزد افکار عمومی کشور خود و جهان، وارونه جلوه دهند.
دستوری کاری که هدف اصلی آن ممانعت از گسترش و توسعه بیشترِ راهپیمایی هایی از این دست در آینده است. به بیان ساده تر، نظام حکمرانی انگلستان سعی دارد تا ماهیت مستقل این راهپیمایی ها را زیر سوال ببرد و با سیاسی جلوه دادن و طرح این ادعا که آن ها در راستای اهداف و مقاصد دولتی خاص نظیر ایران هستند، از گسترده شدن حرکت های اینچنینی جلوگیری کند.
دوم اینکه خبر اخیر نشریه تایمز علیه ایران را بایستی در راستای خشم عمیق دولت انگلیس و جریان‌های صهیونیستی متحد آن از اوج گیری عجیب اعتراضات مردمی در این کشور علیه جنایات رژیم اشغالگر قدس ارزیابی کرد. جالب است که اخیرا وزیر کشور انگلیس گفته که اهتزاز پرچم فلسطین توسط افراد در این کشور می‌توانداقدامی غیرقانونی باشد و البته که اخبار مختلفی نیز منتشر می شود که دولت انگلیس به دنبال لغو ویزای آن دسته از شهروندان خارجی است که در تظاهرات ضدصهیوستی شرکت می کنند و یا در سازماندهی آن ها نقش دارند. جالب است که این قبیل اقدامات از سوی دولتی صورت می گیرند که به شدت خود را در زمینه دموکراسی و آزادی بیان مدعی می داند.
و در نهایت اینکه انتشار خبر عجیب نشریه تایمز علیه ایران، حتی اگر درست هم باشد و آن را خارج از فضای تئوری های توطئه در نظر گیریم، این سوال را پیش روی مقام های انگلیسی قرارمی دهد که براستی دامنه قدرت و نفوذ ایران در انگلیس تا این حد گسترده شده است؟ ایا اذعان آن ها به اینکه ایران در قلب پایتخت انگلیس هرکاری بخواهد می تواند انجام دهد، نوعی اعتراف به بی کفایتی سازوکارها و نهادهای سیاسی و امنیتی آن ها نیست؟
آیا دولت انگلیس نباید به دلیل این مساله به افکار عمومی خود پاسخگو باشد و اعتراف کند که توان نظامی و امنیتی آن در برابر ایران تبدیل به یک شوخی شده است!؟ البته که توجه داشته باشیم وقتی در مورد انگلستان صحبت می کنیم در مورد کشوری حرف می زنیم که لابیهای صهیونیستی نفوذی پیچیده و شبکه‌ای در آن دارند و بعضا هدف قرار گفتن منافع صهیونیست ها در این کشور، خود یک خط قرمز نامرئی اما جدی است.
در این رابطه کافی است به این نکته توجه کنیم که لابی های صهیونیستی به قدری در انگلیس قدرت دارند که زمینه را برای برکناری جرمی کوربین رهبر سابق حزب کارگر این کشور به دلیل مواضع وی در حمایت از ملت فلسطین فراهم کردند. در عین حال، تاکنون گزارش‌های مختلفی در مورد نفوذ عجیب و غریب لابی های صهیونیستی در نظام آموزشی انگلستان و تلاش های آن ها در شکل دهی به رویدادهایی که به ویژه بر اذهان و افکار کودکان و نوجوانان انگلیسی اثرگذار هستند نیز منتشر شده است. البته این ها تنها نمونه های کوچکی از نفوذ صهیونیست ها در انگلیس هستند. معادله ای که در نوع خود حامل نشانه های معنادارِ زیادی در مورد ادعای اخیر نشریه تایمز علیه ایران است.
