مقام صهیونیست: علیه ایران بازدارندگی وجود ندارد؛ آنها نمی‌ترسند

او در مصاحبه‌ای با پایگاه نیویورکر گفت: «مشکل برنامه هسته‌ای ایران این است که در حال حاضر هیچ مکانیسم دیپلماتیک برای متوقف کردن آنها وجود ندارد.»

وی اضافه کرد: «هیچ بازدارندگی [علیه ایران] وجود ندارد. ایران دیگر نمی‌ترسد. لازم است ما به آنها علامت توقف نشان بدهیم.»

کشورهای غربی به رهبری آمریکا و رژیم صهیونیستی در سال‌های گذشته ایران را به پیگیری اهداف نظامی در برنامه هسته ای این کشور متهم کرده‌اند. ایران قویاً این ادعاها را رد کرده است.

ایران تأکید می‌کند به عنوان یکی از امضاکنندگان پیمان منع گسترش سلاح‌های اتمی (ان‌پی‌تی) و عضوی از آژانس بین المللی انرژی اتمی، حق دستیابی به فناوری هسته‌ای را برای مقاصد صلح آمیز دارد.

علاوه بر این، بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تاکنون بارها از تاسیسات هسته‌ای ایران بازدید کرده‌اند اما هرگز مدرکی که نشان دهد برنامه صلح آمیز انرژی هسته‌ای این کشور به سمت مقاصد نظامی انحراف داشته باشد، پیدا نکرده‌اند.

ایران علاوه بر این در سال ۲۰۱۵ به توافقی با کشورهای موسوم به گروه ۱+۵ برای حل و فصل تنش‌ها بر سر برنامه هسته‌ای خود دست پیدا کرد. علی‌رغم اذعان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به پایبندی ایران به تمامی تعهداتش، دولت آمریکا در اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۹۷ به صورت یکجانبه از این توافق خارج شد.

از سوی دیگر، رژیم صهیونیستی تنها دارنده سلاح‌های هسته‌ای در منطقه غرب آسیا است و با حمایت‌های آمریکا برنامه تسلیحات هسته‌ای خودش را از نظارت‌های بین‌المللی دور نگاه داشته است.

دولت جدید آمریکا به ریاست «جو بایدن» مدعی است قصد دارد از طریق مذاکرات جاری در شهر وین آمریکا را به توافق هسته‌ای برجام بازگرداند اما تا کنون از اجرای تعهداتش در این راستا خودداری کرده است.

«بنیامین نتانیاهو»، نخست‌وزیر سابق رژیم صهیونیستی در زمانی که در قدرت بود تلاش‌های زیادی برای بر هم زدن برجام انجام داد و از جمله «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور سابق آمریکا را به خروج از آن ترغیب کرد. او بارها تأکید کرد که ترامپ با تشویق وی از برجام خارج شده و سیاست «فشار حداکثری» علیه ایران را در پیش گرفته است.

ترامپ و نتانیاهو امیدوار بودند فشار حداکثری بتواند ایران را به حضور در پای میز مذاکره برای گفت‌وگو بر سر توافقی جدید به جای برجام مجاب کند. این سیاست، به شکست منجر شد.

در روزهای گذشته شمار زیادی از مقام‌های سابق رژیم صهیونیستی به اشتباه بودن تصمیم نتانیاهو در تشویق دونالد ترامپ به خروج از برجام و سایر سیاست‌های او علیه ایران اعتراف کرده‌اند.

یک مقام رژیم صهونیستی چند هفته گذشته اعتراف کرده بود که ترور شهید «محسن فخری زاده» دانشمند هسته‌ای ایران، جلوی پیشرفت برنامه هسته‌ای تهران را نگرفته است. او بدون ذکر نام خود به شبکه ۱۲ این رژیم گفت: «ترور فخری زاده در سال گذشته آنطور که انتظار می‌رفت مانع توقف در پیشرفت برنامه هسته‌ای ایران نشد. وضعیت کنونی، پیشرفته‌ترین وضعیتی است که برنامه هسته‌ای ایران به آن رسیده است.»

«دنی سیترینوویچ» از بالاترین مقامات نظامی صهیونیست نیز که مسئول گردآوری و تحلیل اطلاعات مرتبط با ایران در دوره نتانیاهو و وابسته نظامی تل آویو در سفارتخانه این رژیم در آمریکا به مدت سه سال بود نیز چندی پیش به روزنامه تایمز اسرائیل گفت که «ناکامی‌های فاحش اسرائیل در قبال ایران» برنامه هسته‌ای تهران را سرعت بخشیده است. او گفت که دولت نتانیاهو دچار «محاسبات اشتباه» در خصوص ایران شده بود و اکنون نفتالی بنت نیز همان مسیر را می‌رود.

او ادعا کرد که در زمان خروج آمریکا از برجام، بارها مخالفت خود را با این اقدام اعلام کرده بود اما نتانیاهو اعتنایی به سخنانش نمی‌کرد. این مقام نظامی صهیونیستی متخصص امور ایران سپس به تایمز اسرائیل گفت که اکنون بهترین و تنهاترین راه برای غلبه بر آن‌چه تهدیدات ایران می‌خواند، این است که واشنگتن به مصالحه بزرگ روی آورده و موجب موفقیت‌آمیز بودن مذاکرات وین شود.

همزمان روزنامه نیویورک تایمز نیز در مقاله‌ای به قلم «توماس فریدمن» نوشت که «موشه یعلون» وزیر جنگ اسرائیل که در زمان امضای برجام به شدت با این توافق مخالف بود، اخیرا در کنفرانسی گفته است که تصمیم ترامپ برای خروج از این توافق «اشتباه بزرگی» بود که با تشویق نتانیاهو صورت گرفت.

موشه یعلون در این کنفرانس گفته بود که خروج از برجام «بدترین تصمیم در ده سال گذشته» در ارتباط با ایران بوده است. پس از او «گادی ایسنکات» از فرماندهان ارشد صهیونیستی نیز که از حامیان خروج از برجام بود در سخنانی گفته است که اقدام ترامپ به ضرر اسرائیل تمام شد چرا که ایران توانست پس از آن به سرعت برنامه هسته‌ای خود را توسعه دهد.

توماس فریدمن در ادامه نوشت که تصمیم دونالد ترامپ برای خروج از برجام با تحریک و تشویق نتانیاهو یکی از «مخرب‌ترین، احمقانه‌ترین و ضعیف‌ترین تصمیمات مرتبط با امنیت ملی آمریکا پس از جنگ سرد بود.»