یک هفته قبل از اعطای دکتری افتخاری به شیخ زکزاکی، هیئت اهدای جایزه صلح نوبل در تصمیمی سیاسی، تصمیم بر اهدای این جایزه به یک مجرم ایرانی گرفت. اتفاقی که با استقبال سران رژیم صهیونیستی مواجه شد.
در مراسمی که در دانشگاه تهران برای تجلیل از شیخ ابراهیم زکزاکی، رهبر شیعیان نیجریه برگزار شد؛ دکترای افتخاری با عنوان صلح و حل منازعه توسط این دانشگاه که نماد آموزش عالی کشور است به ایشان اعطا گردید؛ در این میان اما مخالفان جمهوری اسلامی که در حال پایکوبی برای جایزه صلح نوبل نرگس محمدی، زندانی امنیتی بودند به یکباره به اقدام دانشگاه تهران واکنش‌های تندی نشان دادند.
روز شنبه ۲۲ مهرماه، مراسم اعطای دکترای افتخاری دانشگاه تهران به شیخ زکزاکی با حضور محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، حجت‌الاسلام‌والمسلمین عبدالحسین خسروپناه دبیر شورای‌عالی انقلاب‌فرهنگی، جمع دیگری از شخصیت‌های علمی، فرهنگی و سیاسی در دانشگاه تهران برگزار شد.
سید محمد مقیمی رئیس دانشگاه تهران درباره اعطای دکترای افتخاری به شیخ زکزاکی گفت: در هیئت منتخب شورای دانشگاه تهران مصوب شد که مدرک دکترای افتخاری مطالعات جهان: صلح و حل منازعه Honorary Doctorate on World Studies: Peace and Conflict Resolution به شیخ ابراهیم یعقوب زکزاکی به‌عنوان یکی از شخصیت‌های تأثیرگذار و پر افتخار جهان اسلام پس از انقلاب اسلامی که از اندیشمندان الهام گرفته از مکتب امامین انقلاب اسلامی و دارای سوابق مبارزاتی سترگ و توفیقات بزرگ در دعوت به مذهب تشیع و اسلام ناب محمدی (ص) است، اعطا شود.
شیخ زکزاکی، رهبر شیعیان نیجریه، با تأسیس جنبش اسلامی در این کشور به تاسی از انقلاب اسلامی ایران به تبلیغ دینی محدود در نیجریه پرداخت که در نتیجه این تلاش‌ها، میلیون‌ها نفر به پیروان مذهب تشیع افزوده شد.
تأسیس سیصد مدرسه اسلامی در نیجریه و کشورهای همسایه، راه‌اندازی مؤسسات خیریه‌ای برای ارائه خدمات مالی درمانی و آموزشی به شیعیان بخش کوچکی از تلاش‌های انسان‌دوستانه شیخ زکزاکی است. این در حالی است که ارتش نیجریه به‌شدت به مقابله با اندیشه شیخ زکزاکی پرداخته و بسیاری از آزادی‌های او را محدود ساخته است. سه فرزند او، در حمله نیروهای نظامی نیجریه به راهپیمایی روز قدس در سال ۱۳۹۳، شهید شدند. همچنین او و همسرش، در جریان حمله نیروهای ارتش نیجریه به حسینیه بقیه الله در شهر زاریا در سال ۱۳۹۴ بازداشت و زندانی شده و پس از شش سال حصر خانگی و زندان در سال ۱۴۰۰ شمسی آزاد شدند.
چرا ضدانقلاب عصبانی است؟
یک هفته قبل از اعطای دکتری افتخاری به شیخ زکزاکی، هیئت اهدای جایزه صلح نوبل در تصمیمی سیاسی، تصمیم بر اهدای این جایزه به یک مجرم ایرانی گرفت. اتفاقی که با استقبال سران رژیم صهیونیستی مواجه شد و وزیر اطلاعات رژیم صهیونیستی در واکنشی سریع، دریافت این جایزه را به نرگس محمدی، مجرم امنیتی تبریک گفت.
البته این اولین‌بار نیست که کمیته صلح نوبل، اهدای این جایزه را به اتفاقات سیاسی پیوند می‌زند. جایزه‌ای که بر اساس وصیت‌نامه نوبل قرار بود به شخصی اعطا شود که در سال گذشته «بیشترین یا بهترین کار را برای برادری بین ملت‌ها، لغو یا کاهش ارتش‌های ثابت و حفظ و ارتقا صلح انجام داده باشد.»
اما باگذشت زمان جایزه صلح نوبل به جایزه‌ای تبدیل شد که معیار اصلی آن نه صلح که سیاست‌های آمریکا بود و باتوجه‌به این معیار، جوایز به افراد مختلفی اهدا شد. افرادی مانند هنری کیسینجر (بانی جنایات گسترده در شرق آسیا و شیلی)، آنگ سان سو چی (حامی جنایت علیه مسلمانان در میانمار)، انورسادات و مناخیم بگین (زمامداران مصر و رژیم صهیونیستی) به‌خاطر رسمیت بخشیدن به اشغال فلسطین یا شیرین عبادی نا حقوق‌دان ضد حقوق بشر و حالا فردی دیگر از خیانتکاران به مردم ایران به نام نرگس محمدی. از سوی دیگر، شمار زیادی از افرادی که برنده جایزه صلح نوبل شدند، آمریکایی بودند؛ افرادی مانند وودرو ویلسون، تئودور روزولت، الیهو روت، جرج مارشال، ال گور، جیمی کارتر و آخری هم باراک اوباما.
البته پس از روشن‌شدن دست‌های پشت پرده این کمیته برای اهدای تعداد بی‌سابقه‌ای از جوایز به سیاستمداران آمریکایی، کمیته اهدای جایزه صلح نوبل تصمیم گرفت در عوض این حمایت پررنگ از آمریکایی‌ها، به حمایت از حامیان این دولت‌ها در کشورهای حریف غرب روی‌آورند که در قالب مخالفان نظام‌های حاکم بر کشور خود اقداماتی به گفته آنها حقوق بشرانه داشته‌اند. منطقی که بر اساس آن کسانی مانند آنگ سان سوچی، دالایی‌لاما، شیرین عبادی، لیو شیائوبو، یان راچینسکی و آلس بیالیاتسکی نامزد دریافت این جایزه میلیون‌دلاری شدند؛ جایزه‌ای که علیه صلح از آن استفاده می‌شود.
اهدای دکتری افتخاری به شیخ زکزاکی خیلی زود توهم صلح نوبل را به فراموشی سپرد و باعث شد نام امام آفریقا خیلی بیشتر از برنده جایزه دروغین صلح نوبل در فضای رسانه‌ای ایران مطرح شود و ضدانقلاب و رسانه‌های معاند، خیلی زود از سر عصبانیت فریاد سر بدهند چرا که برنامه سیاسی خود را نقش‌برآب دیدند.
