اجلاسی که تحت تاثیر بریکس بود

هجدهمین اجلاس سران کشورها و دولت های گروه 20(G20) در سپتامبر 2023 در دهلی نو هند برگزار شد. تحت ریاست جمهوری هند، G20 در سال 2023 بر روی موضوع «یک زمین، یک خانواده، یک آینده» تمرکز خواهد کرد.

این موضوع ارزش انسان، حیوان، گیاه و میکروارگانیسم ها و ارتباط متقابل آنها در سیاره زمین و در جهان گسترده تر را تایید می کند. G20 از 19 کشور و اتحادیه اروپا تشکیل شده است. این 19 کشور عبارتند از آرژانتین، استرالیا، برزیل، کانادا، چین، آلمان، فرانسه، هند، اندونزی، ایتالیا، ژاپن، جمهوری کره، مکزیک، فدراسیون روسیه، عربستان سعودی، آفریقای جنوبی، ترکیه، انگلستان و ایالات متحده.

هند ریاستG20 را از 1 دسامبر 2022 تا 30 نوامبر 2023 بر عهده دارد. از آنجا که این نشست بر اقتصاد کل جهان تاثیر می گذارد، در کنار اعضای اصلی، تعداد زیادی از کشورها و سازمان های بین المللی و سازمان های منطقه ای نیز در این نشست شرکت می کنند.اجلاس رهبران اوج روندG20 و کار انجام شده در طول سال از طریق جلسات وزیران، گروه های کاری و گروه های تعامل است.

غیبت روسای جمهوری چین بدون اعلام دلیل و روسیه به سبب تحت تعیقیب بودن به اتهام جنایت جنگی، از مهمترین ویژگی های این اجلاس بود.

بریکس و اندیشه کاهش نقش دلار در مبادلات تجاری، جی هفت، ظهور هند به عنوان بازیگری مهم در عرصه بین الملل، گرمایش زمین و چالش های افزایش دمای کره زمین، کودتا در چند کشور آفریقایی، از جمله مسائل بین المللی در فضای برگزاری اجلاس است.

در این اجلاس تغییر نام جمهوری هندوستان به «بهارات» نام سانسکریت آن؛ غوغای تحولات در عربستان سعودی و مگا پروژه شهر نئوم؛ کاهش سرعت رشد اقتصادی چین و تحولات مگاپروژه ابتکار کمربند و راه؛ خیزش غرب در برابر گسترش سیطره اقتصادی چین در آسیا و آفریقا؛ ادامه جنگ در اوکراین؛ خطر بکار گیری بمب اتمی در اوکراین و خیز گروه بریکس برای کاستن از نقش اقتصادی دلار در معاملات بین المللی، فضای متفاوتی نسبت به اجلاس‌های پیشین داشت.

رهبرانی که برای نشست سالانه گروه 20 در اینجا جمع شده بودند، موفق به توافق بر سر بیانیه مشترک در مورد تغییرات آب و هوایی و توسعه اقتصادی شدند. اما گسستگی ها در درون گروه، سبب شد تا با متوقف کردن حمله روسیه به اوکراین، موضع گیری صریحی نشان ندهند.

دیپلمات ها در تلاش برای تهیه پیش نویس بیانیه مشترک نهایی در آستانه نشست، برای توصیف جنگ اوکراین دچار مشکلات زبانی مشترک بودند.اکثر اعضا جنگ در اوکراین را به شدت محکوم کردند.

روسیه به عنوان عضو گروه ۲۰باید در مورد هرگونه بیانیه اجماع در مورد اوکراین به توافق برسد. روسیه و چین در بیانیه نهایی در برابر زبان قویتر مقاومت کردند و هر نوع توافقی را دشوار کردند. هیچ نشستG20 بدون اعلامیه مشترک به پایان نرسیده است. مقامات کاخ سفید گفتند که غیبت دو رقیب اصلی جهانی بایدن – رهبر چین، شی جین پینگ و رئیس جمهور روسیه، ولادیمیر پوتین  فرصت هایی را برای بایدن فراهم کرد تا در این نشست مورد مثبت تری را مطرح کند .

جایگزینی برای «ابتکار کمربند و راه چین»

عدم حضور شی در اجلاس ممکن است بخشی از برنامه ای برای تغییر شکل حکومت جهانی باشد. بایدن امیدوار است از اعلامیه های جدید در مورد زیرساخت ها و سرمایه گذاری های جدید به عنوان نشان دادن تعهد ایالات متحده به کشورهای در حال توسعه و گزینه ای بهتر برای مشارکت نسبت به چین استفاده کند .با این حساب باید دید دلیل این تعدیل رویکرد نسبت به چشم‌انداز اقتصادی چین چیست؟ آیا آمریکا جایگاه خود در صدر جدول اقتصادهای برتر جهان را حفظ می‌کند؟ بلومبرگ اعلام کرد که دلایل زیر در تعدیل این چشم انداز برای چین تاثیرگذار بوده است.

1- کند شدن رشد چین، با از دست رفتن روند بهبود پس از کووید  ۱۹  به دلیل رکود املاک و کاهش اعتماد به مدیریت اقتصادی پکن

2- پیش بینی می شود نرخ رشد چین در سال ۲۰۳۰به ۳.۵درصد و تا سال ۲۰۵۰به ۱درصد برسد که کم تر از پیش بینی های قبلی است .

3- این کشور سال گذشته با یکی از کم ترین نرخ های رشد خود در دهه های گذشته یعنی ۳درصد مواجه شد که تحت تاثیر همه گیری و بحران دارایی قرار گرفت.

4- از دیگر مسائلی که به چالش های اقتصادی چین کمک می کند می توان به کاهش جمعیت، سرکوب های قانونی و تنش های ژئوپلیتیک با کشورهای غربی به ویژه آمریکا اشاره کرد.

5- در همین حال، به نظر می رسد اقتصاد آمریکا بهتر از حد انتظار عمل می کند. عواملی مانند بازار کار قوی، هزینه های ثابت مصرف کننده و تورم پایدار اعتماد به چشم انداز اقتصادی آمریکا را افزایش داده است.

بلومبرگ اکونومیک پیش‌بینی می‌کند که آمریکا در سال‌های ۲۰۲۲تا ۲۰۲۳نرخ رشد ۱.۷درصدی داشته باشد که به آرامی تا سال ۲۰۵۰به ۱.۵درصد کاهش می‌یابد.

اگرچه هنوز امید به رشد میان مدت چین به دلیل اقتصاد بزرگ، توانایی پیشی گرفتن از رهبران جهانی فن آوری و تعهد دولت به توسعه وجود دارد، اما به نظر می رسد این نیروها دیگر همچون گذشته قدرتمند نیستند.